Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mili is vandaag een sadist

Wees eens een sadist dacht ik vanmorgen toen ik wakker werd. Het was de allereerste gedachte die bij mij opkwam en het was een absurd bevrijdende gedachte. Ik strekte mij genietend dwars in mijn twijfelaar uit en zei mijzelf ‘heerlijk dit, je bent nog nooit een sadist geweest, het is nu 10 april van het jaar des heren 2014, de hoogste tijd vandaag een pure sadist te zijn.’ Stralend van pure wilskracht sprong ik vervolgens uit bed en nam het magnum epos ‘Les Cent Vingt Journées de Sodome’ van mijn verre achtergrootvader Donatientje Alphonse François de Sade ter hand, kortweg Markies de Sade genoemd, dat heel toevallig op mijn nachtkastje lag. Edoch, gezien het matineuze tijdstip, raakte ik lichtelijk getroebleerd van het sadisme van weleer. ´Mmmm´ bedacht ik mij´ik ga lekker voor een eigentijdse vorm van sadisme, iets dat ik praktisch kan uitvoeren in mijn directe omgeving.´ Mijn sadistische idee was ogenblikkelijk geboren. In mijn hofje heeft een koolmezensetje zijn intrek genomen in een vogelhuisje dat ik ooit kocht van een geestelijk gehandicapte die er parbleu kikkers op had geschilderd. Jaren was het huisje onbewoond gebleven en nu raceten een mannetje en een vrouwtje al dagen voorbij om het van binnen heel knus te maken. Prachtige, kiene beestjes van pakweg 20 gram van wie het vrouwtje wel tien eitjes legt. Een per dag en als ze er allemaal liggen, dan gaat ze pas broeden terwijl haar mannetje blijft vliegen. Maar een groot gevaar loert. Klauwende poezen van de buren. Stilletjes wachtend op de schutting om hun slag te slaan. En dit ging uiteraard niet gebeuren. Een voor een heb ik ze vanmorgen naar binnen gelokt, gepaaid met schoteltjes melk en toen toegeslagen. Gewapend met een theelepeltje. Hun uitgelepelde ogen heb ik door het toilet gespoeld. En het fijnste is dat zij de weg naar mijn vogelhuisje niet meer kunnen vinden.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dit geen fijn stukje. Dat komt niet zozeer door de dierenmishandeling (gruwelijk natuurlijk) maar door de verlekkerde toon waarmee je het vertelt. Misschien schreef die D Sade zo en is dit een soort parodie of pistache? De inleidende alinea is te lang, die bepaalt de sfeer teveel.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
PetraO en JohannaB, ik heb mijn doel bereikt. Te weten, ik die nog een binnenshuis spinnetje buitenzet, heb mij kunnen wentelen in een onderwerp dat lichtjaren van mij afstaat en jullie er onaangenaam mee weten te 'treffen'. De Sade ging voor 'ongepaste seks' en sadisme en sadomasochisme zijn van zijn naam afgeleid. Dank voor jullie reacties, ik ben er blij mee. Mili

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou Millie, als dat onaangenaam treffen je opzet was, ben je inderdaad geslaagd.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er ligt een boek op je nachtkastje.
Tsjechov`s 'regel' voor spanningsopbouw - als er in de laatste zinnen een geweer afgaat, dan toont men dit geweer in de eerste zinnen - is zeer matig toegepast.
Hier gaat je geweer af.
Gewapend met een theelepeltje. Hun uitgelepelde ogen heb ik door het toilet gespoeld.
Dat is heel veel geweer [inleiding] naar een schot [ ogen uitlepelen] met vochtig kruit. De ogen uit een levende poes lepelen doet de poes slechts een paar seconden echt pijn. Een sadist neemt daar geen genoegen mee. Ik ook niet.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Raar verhaal. Maar dat wist ik van tevoren al. Gedachten niet tussen aanhalingstekens plaatsen. Wij hebben het altijd over overgrootvader. bedacht ik mij zou ik veranderen in: dacht ik. Anders is het net of je van gedachten verandert. twintig gram leest mooier dan 20 gram. Als je een voor noemt, ga ik ervan uit dat de buren wel acht poezen hebben. Is natuurlijk best mogelijk. Hoe heb je toegeslagen? Vast niet alleen met een lepeltje. Indien wel, hoe heb je dat dan gedaan? Gewoon de katten een voor een onder de arm genomen en op je dooie gemak de ogen eruit gepeld? Lieten de katten dat gewoon gebeuren? Je bent een slechte vrouw, Mili. :rolleyes:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret, lak aan Tsjechov, ik hoef geen spanning te gaan opbouwen als ik over sadisme schrijf. Wat had je gewild dan, een schoteltje met kattenogen bij het ontwaken? En hoe weet jij in godsnaam dat het uitlepelen slechts luttele seconden pijn doet?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Tja, ik wist dat je mij corrigerend op de vingers ging tikken. En je hebt gelijk. Voor de aanhalingstekens. Voor dacht ik. 20 schrijf je inderdaad voluit. Achtergrootvader komt door mijn Franse tic. Een voor een; ik houd van grootsheid, of het er nu twee zijn of tig. Ja, ik ontpel alles. Heb een liederlijk verlammende uitwerking. Fijn mijn evenknie te hebben ontmoet Tja :-) Mili

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret, lak aan Tsjechov, ik hoef geen spanning te gaan opbouwen als ik over sadisme schrijf.
Dan heb je nog geen kennis gemaakt met sadistische spanning.
Wat had je gewild dan, een schoteltje met kattenogen bij het ontwaken?
Neen, dat maakt geen indruk op mij.
En hoe weet jij in godsnaam dat het uitlepelen slechts luttele seconden pijn doet?
Door ervaring. Bij mensen duurt het ook maar een seconde of 30 en dan is die pijn over. Een kwartier na het drinken van de melk lagen de poezen gestrekt, naast elkaar op hun rug, de pootjes wijdbeens vast gebonden, aan de spijlen van het bed. Met forse klappen op de beitel sloeg ik al hun tanden in gruzelementen, met een knijptang trok ik al hun nagels eruit. De opwinding die ik voelde was sensationeel. Ik controleerde of ik hun staarten en oren goed aan elkaar had vastgenaaid. Ik zat klaar met een vlijmscherpe guts. Ze moesten mij aankijken. "Poes - poes, doe je ogen eens open."

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geen leuk verhaal maar daar vraagt de titel ook niet om. Wel leuk geschreven. Grappig dat ik ook gegoogled had bij het lezen van de opdracht en ineens meer weet over de HP haar overgrootvader. Geen aardige man! Klopt het dat ik de beginregel uit de opdracht mis? Het is duidelijk dat de kattenhater wel een vogelliefhebber is. Het gehele stukje is bijna met liefde geschreven, zelfs de sadistische daad en dat maakt het juist luguber!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret, je bent mijn absolute meester. Het is nu veel goorder. Mocht je over twee gutsen beschikken, mag ik er dan een van je hebben? Dan ga ik oefenen in sadistische spanning. Merci.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ik conformeer mij nooit zo aan regels. Ja, ik ben dol op vogels, heb een tijdje agaporniden opgevoed. Fijn dat je mijn stukje las, begreep en erop reageerde.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Mili, een gruwelijk verhaal (maar dat was je bedoeling) en overduidelijk geslaagd, gezien de discussie die je hebt weten aan te zwengelen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Maguro en Riny, ik had nog nooit iets 'sadistisch' geschreven en dan is het fijn te horen dat je ergens in de buurt komt van. Eigenlijk steek ik overal de draak mee. Jullie hebben vast ook Yrret hierboven gelezen. Deze oudere heer slaat echt alles. Zijn (geschreven) sadisme is pas puur en overweldigend. Merci voor jullie reacties.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Is Yrret een oudere heer? Dat is mij niet opgevallen. Humoristisch is hij wel. Niet dat dit door iedereen gewaardeerd wordt, maar wel door mij.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
maar wat ik eigenlijk zeggen wilde: Ja, akelig hoe lieflijk je de vogeltjes beschrijft in dit gruwelijke verhaal, dat maakt het inderdaad onaangenaam. Hoewel ik het bij tweede lezing ook wel kolderiek vind ... (En als je nou even demonstratief in je koffie roert bij het opstaan, met een mooie trillende pling van de lepel tegen het kopje, heb je ook je geweer netjes klaargelegd.)