#4 Aantrekkelijke kwalificaties

Ik waag ook eens een gooi. Moet toch eens korte verhalen leren schrijven. In precies 350 woorden: Ze stapt mijn kantoor binnen en mijn gedachten vallen stil. Mijn ogen glijden langs de vloeiende lijn van haar borsten, omlaag over haar heupen naar de in panty gestoken kuiten. Het is niet dat ze zich niet correct gekleed heeft. Geen enkel mantelpakje zou zulke sensuele rondingen kunnen verhullen. ‘Meneer Van Scholten?’ Haar stem trekt mijn aandacht naar haar lippen: het kuiltje onder haar neus en de perfecte curve naar de schaduw van haar mondhoeken… ‘Meneer Van Scholten!’ ‘Pardon, eh… juist. Mevrouw Kroon, als ik het goed heb?’ Ze knikt. ‘Zeer aangenaam. Welkom bij Comtech Consultancy. Heeft u het kunnen vinden?’ ‘Kunt u het vinden?’ Ze buigt door haar knieën om mijn blik, die enkele decimeters lager gericht is, te vangen. ‘Eh… nee, ja…’ Een dun lijntje verschijnt tussen haar wenkbrauwen en maakt haar gezicht nog intenser, karaktervoller. ‘U vraagt waarom ik deze baan wil?' sneert ze. 'Wel, meneer, het past perfect binnen mijn eigen carrièreplannen. Ik ben ambitieus ingesteld, wat ik weerspiegeld zie in het imago van dit bedrijf.’ Ik geef mezelf in gedachten een klap. Eén minuut in de wedstrijd en je bent het al aan het verkloten, Van Scholten! Vlug tover ik mijn meest charmante glimlach tevoorschijn. ‘Ik kan me u ook al helemaal voorstellen binnen ons team,’ zeg ik met een vriendelijke knipoog. Ze heeft niet het gevoel van humor waar ik op inzette: haar oogleden schieten gevaarlijk omhoog. ‘Oh, u wilt mijn kwalificaties doornemen?’ Ze praat niet, ze spuwt. Haar hand gaat naar haar tas en ze slaat een stapeltje papieren op mijn bureaublad met een klap waarvan ik recht overeind schrik. Ik slik. ‘Mevrouw Kroon… U heeft gelijk. Ik ben onprofessioneel bezig: mijn excuses.’ Ik heb het verprutst. De mooiste vrouw van mijn leven en ik verpruts het… Maar ik heb een laatste redmiddel. Ik glimlach zo professioneel mogelijk, schuif haar papieren met een zorgvuldig gebaar aan de kant en zeg ruimhartig: ‘Laat me het alstublieft goedmaken.’ Ik laat een pauze vallen voor effect. ‘Ik geef u de baan.’ Seconden later suizen mijn oren nog van de klap waarmee ze de deur dichtslaat.