Wekelijkse schrijfopdracht #2 Tuin

De zomer dat ik mezelf zag! Al vroeg stak de zinderde hitte de kop op. Voordat het te warm werd wilde ik klaar zijn met mijn tuin. Ik keek naar het perzikboompje die ik gekocht had. Deze wilde ik achter in mijn tuin plaatsen. Ik begon met het spitten van een kuil. De eerste zonnestralen schenen al in de achtertuin. Zweetdruppels stroomden van mijn voorhoofd. Ze prikten in mijn ogen en ruw veegde ik ze weg. Stug ging ik door. Nog voor eenmaal zette ik de spade stevig in de grond, maar in plaats door een kleilaag heen te glijden stuitte ik op iets hards. Met mijn handen groef verder. Beduusd nam ik afstand van wat ik gevonden had. Het was een trede van een trap die onder de grond verderliep. Ik vroeg mij af waar hij naar toeliep. De grond onder mijn voeten begon te trillen. Door angst bevangen bleef ik daar als bevroren staan. De aarde scheurde open en ik tuimelde over de trap omlaag. Hoelang ik door de diepte viel herinner ik mij niet meer maar het leek wel een eeuwigheid. Met een harde klap kwam ik neer. Ik vertrok mijn gezicht van pijn. Er was licht alsof ik niet eeuwig door de duisternis gereisd had. Ik keek over een zee van klaprozen en korenbloemen. Zonder iets aan te trekken van de vreemde nieuwkomer fladderden vlinders van bloem naar bloem. In de weide bevond zich een paard met een vacht zo wit als maagdelijk sneeuw. Nieuwsgierig benaderde ik hem. Nu dichtbij, raakten mijn vingertoppen voorzichtig zijn behaarde neus. Hij keek op. Zijn diepe donkere ogen tasten het binnenste van mijn ziel af. Pas toen viel het mij op hoe bijzonder was. Ik stapte naar achteren en keek verwonderd naar de wijd uitgespreide vleugels, die in de zon blonken alsof ze bedekt waren met bladgoud. Ik zag mij en wie ik kon zijn. Alles begon om mij heen te vervagen tot ik het bewustzijn verloor. Langzaam opende ik mijn ogen en zag dat ik weer in mijn eigen tuin bevond. Ik keek naar de plaats waar de trap zich had bevonden maar deze was verdwenen. Alleen een gat in de grond was wat er nog restte. Dromerig wreef ik door mijn haar waarbij een korenbloem neer dwarrelde.