Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#2 - Lentevondst

Misnoegd kijkt zij over het bemoste binnenplaatsje heen waar zij aan een van de muren al een spiegel heeft opgehangen. Om het groter te doen lijken. Zij heeft zich voorbereid, een van de zeldzame keren in haar leven een broek aangetrokken en ook een sportbeha. De pijn in haar onderrug is nog net te hanteren. Maanden eerder heeft zij in een Spaans oord monotone weken met haar dochter doorgebracht, hoog in de bergen, waar ieder godvergeten huis door Duitsers was bezet. De nachtmerries waren toen nog erger. Op een nacht was zij op onverklaarbare wijze tegen de bedrand gekwakt waarna zij zich nog vagelijk de sirene herinnerde van een ambulance die over de bergwegen naar boven kwam. De aarzelende zon die over de muren klimt vangt haar glimlach op bij de herinnering aan haar dochter die haar in haar eigen string had verpakt waardoor zij zich vreselijk bloot voelde toen in die ambulance. Haar dochter was ook vergeten schoenen mee te geven. Barrevoets kwam zij toen een dag later, vol van morfine, naar die naargeestige hut tussen de beklemmende bergen terug. De klap op haar rug had haar twee centimeter korter gemaakt. Gevlucht voor Jitzak de krankzinnige. Eerst naar Spanje en toen naar deze parterrewoning in een wijk waar niemand haar kent. Waar achteloze mannenblikken langs haar afglijden als zij haar voorraad whisky aanvult. De whisky moet haar verdoven als zij ’s avonds schrijnende verhalen van lotgenoten op internet leest, hartstochtelijk huilend met gierende uithalen. Om dan bezopen de honkbalknuppel in haar armen te nemen en ermee in slaap te vallen. Met het bekende gore gevoel in haar maag wil zij haar lievelingsbloemen, diepblauwe hortensia’s, gaan planten. En ook grillige vetplantjes waarvoor zij gebakken waaltjes moet los zien te krijgen. Op een krukje om haar rug niet te belasten begint zij met een gevonden schep te wrikken. Maden schieten slordig alle kanten op en de punt van een zakdoek komt naar voren. Een nog relatief nieuwe zakdoek. Zij pakt en schudt het en haar ring valt eruit. Snakkend naar adem slaat stinkend angstzweet haar poriën uit.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Spannend, maar ik had iets meer willen lezen over wat er aan de hand was. Het einde doet nog meer ellende vermoeden, en daar hou ik van in verhalen. Over de String moest ik twee keer leerrijk, voordat ik het snapte.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mag ik dan de voorzichtige conclusie trekken PetraO dat het vervolg je intrigeert? Ik had 350 woorden tot mijn beschikking. En ja, je hebt het goed aangevoeld, de bak ellende is talloze malen groter. 'Zij' draagt geen strings, 'haar dochter' trok haar de hare aan in alle commotie.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een intrigerend verhaal inderdaad maar ik blijf met een ontevreden gevoel van onduidelijkheid zitten. Niet alleen nieuwsgierig waar het naar toe gaat maar vooral wat is er nu precies gebeurt, wat wordt er nu beschreven? Met treffende woorden de situatie duidelijk beschreven. :thumbsup:

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Indrukwekkend geschreven, alsof je met grove streken schildert en de kleuren me tegemoet treden. Ik heb plezier in de manier waarop je taal gebruikt. Het sterke verhaal komt zo goed en fris naar buiten. Ja, je kunt natuurlijk iets niet materieels als angst of herinnering in je tuin aantreffen. Beste Mili, Ik heb op jouw verzoek deze opdracht 2 gelezen uit welwillendheid, maar het is de bedoeling dat Alice en ik om en om feedback geven op de opdracht, anders wordt het voor ons een te grote belansting. Liefs, Odile

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Odile, lief dat je het alsnog hebt willen doen, je bent en blijft nu eenmaal 'mijn' eerste schrijfcoach. Hiernaast had ik het systeem nog niet helemaal doorgrond. Tot gauw. Mili

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, echt prachtig geschreven! Ik krijg bijna het gevoel dat ik een stuk uit een roman lees. Graag zou ik willen weten waarom het angstzweet haar uitbreekt bij de ring... Een sfeervol en intrigerend verhaal, mooie zinnen, mooie beelden, petje af!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ssssst Alicia, niet verder vertellen. 'Zij' wordt gestalkt door een schizofreen die zij ooit liefhad, niet bevroedend dat de man intens verdorven is. Hij stal ook haar ring, een malachiet uit de Congo, dus zij wist door de tuinontdekking dat hij haar wéér getraceerd had. Hand op mijn hart dat ik mij aan jouw opdracht heb gehouden en ongebreideld ben gaan fantaseren met gebruikmaking van autobiografische elementen. Jij en Odile hebben mij moed gegeven mijn roman weer op te pakken. Un grand merci. Mili