Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #2 - Lentevondst / Gelegenheid maakt de...

Gelegenheid maakt de ... Ooit hield ik van de lente, zoals ik ook ooit van haar hield. Maar als nu de weerman of -vrouw het achtuurjournaal afsluit met de belofte van de eerste zonnige lentedag, begint de stem die ik stilaan ben gaan haten de opdrachten al op te sommen. Ik heb geleerd om me te schikken in mijn lot. Ik ben een lafaard, erken ik ook de volgende ochtend weer als ik het stuk grond aanschouw dat ze dit jaar op het oog heeft voor verdere uitbreiding van haar bloemperken. Voor me ligt een verwilderd stuk weiland dat groot genoeg is om me de komende tien jaar bezig te houden. Achter me ligt het oude huis. Het was ooit ons thuis. Nu is het haar kabinet van klussen en opdrachten dat zij voor mij beheert en categoriseert. Zeventig jaar geleden vochten hier helden tegen Duitse stellingen. Als ik een held zou zijn, dan.. Mismoedig en halfslachtig gaat de spade de grond in. Er klinkt een zacht geluid als het blad, centimeters onder de oppervlakte, een metalen voorwerp raakt. 'Godver..'. De vloek blijft in mijn keel steken. Vier meter verderop ligt tussen het onkruid een bordje met een symbool en een tekst die nog net leesbaar is. 'Wat sta je daar nu weer te staren! Op die manier gaat het weken duren!' 'Iets van metaal, schat. Ik moet de pikhouweel halen.' 'Jij kunt ook niks, werkelijk niks,' verzucht ze luid, terwijl ze met grote passen nadert. 'Geef hier dat ding', klinkt het woedend als ze de schop uit mijn handen probeert te graaien. Ik gooi hem enkele meters van me af. 'Sorry, maar ik ga toch de pik halen.' Het is mijn voorzet om haar woede verder aan te wakkeren. 'Had jij maar een fatsoenlijke pik!' schreeuwt ze me na. Bijna bij het huis gekomen, draai ik me om en zie hoe ze de spade woest de grond in ramt. De losse aarde daalt als verlossende regen op me neer. Mijn oren zijn overmeesterd door een fluittoon. Vóór me landt het bordje met een doodshoofd: 'Vorsicht! Minen'.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een geslaagd verhaaltje. Mooi opgebouwd, strak afgerond. Maar: als de Duiters hier mijnen hadden gelegd in een tijd dat hier 'helden vochten tegen Duitse stellingen', dan zouden ze toch geen waarschuwingsbordjes neerzetten? Het idee van een mijn is dat je 'm niet ziet, dunkt me. Ik kan eventueel me nog voorstellen dat de Duitsers aan hun eigen kant zoiets zouden doen, maar zo'n bordje lijkt me toch meer iets voor op de deur van een mijnenopslagplaats of zo.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato Dank je. Over het bordje. Oorlog is waanzin. Die bordjes hingen er (voor zover ik weet) bij mijnenvelden, aan de 'goede' kant. Waar in dit verhaal de linie liep? Geen flauw idee. Ik had geen ruimte voor research :)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Christine1 Dank je. Met plezier geschreven. Edit: en met plezier wat aanpassingen. Er stond te vaak 'ik' :o

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Woodpecker, een perfect verhaaltje. Humor naar mijn hart. Dat van die pik, dat had ze niet moeten zeggen. Als het verhaal vandaag is geschreven, dan zou ik de helden in 1944 tegen Duitse stellingen laten vechten, dus 70 jaar geleden. Maar de humor is er niet minder om.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:) Fantastisch! Ik houd van humor in een verhaal! Ik heb het met een lach gelezen! :thumbsup: [Nu is het haar kabinet van klussen en opdrachten dat zij voor mij beheert en categoriseert.] het sarcasme druipt ervan af!! Ze heeft er vast een dagtaak aan. Heel erg leuk en origineel!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Woodpecker, wat een heerlijk verhaal, ik heb genoten. Vlot geschreven met een verrassende dialoog en die laatste zin... Humoristisch, mooie opbouw,de complimenten! (typfoutje nog: vloek zonder t )

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Alicia Dank je. Ik begon met een serieuze intentie. Maar het verhaal had daar andere ideeën over. Die 't' zal ik nog even schrappen :o

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal. Je ziet de ruzie zo voor je! Ze heeft natuurlijk wel een punt dat ze hem zo afzeikt, de apparatuur moet altijd in orde zijn. groetjes terug.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:lol: Daar heb je wel een punt, zal ik maar zeggen. Dank je voor je reactie, Nienkea. (En nogmaals dank. Het was een leuke avond in Oud Zuid. Het inspireerde zelfs tot een gedicht op LW. Dat overkomt me soms als ik een tof mens ontmoet.)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
janp, dank je. De laatste zin is denk ik inderdaad overbodig qua uitleg, maar als afsluitend beeld vind ik het wel mooi.