Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Komisch monoloog

Ik zag hier al een informatieve tekst over 'komische monologen' verschijnen. Nu heb ik nog enkele vragen daaromtrent. 1) Op Wikipedia las ik dat men eigenlijk van een monoloog spreekt wanneer er geen toehoorders zijn. Als je één lang verhaal vertelt waar je een probleem aankaart op een komische manier (een typetje spelend) en ook wel het publiek aanspreekt, spreekt men dan niet eerder van een komisch cabaret? Stand-upcomedy lijkt mij meer een opeenvolging van aparte grappen. Een monoloog lijkt mij meer iets zonder zich echt te richten tot het publiek (?) 2) Is er in een script voor zo'n type tekst nood aan regieaanwijzingen voor de acteur? Ik las wel enkele topics over hoe een theaterscript eruit komt te zien (voor meerdere spelers), met naam van de acteur (regieaanwijzing) en tekst eronder. Hoe moet dit in zo'n tekst voor een komisch cabaret? Is het belangrijk aan te geven hoe de speler zich over het toneel beweegt en hoe hij spreekt, of volstaat een korte schets van het decor en het typetje? Dankjewel!

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een monoloog is voor mij een tekst waarbij er geen of zeer weinig interactie is tussen die ene acteur en het publiek. Maar het is een kunst. Of je nu een komische monoloog hebt, of een wat qua thematiek zwaarder beladen monoloog je moet de spanningsboog weten vol te houden. Hij mag niet knappen vooraleer je het eindpunt van de monoloog, soms anderhalf uur later, bereikt hebt. Ik heb ook al verschillende monologen in 'boekvorm' gelezen. Wat regieaanduidingen betreft zie je daar wel verschillen. Uiteraard vind je ze over het algemeen minder dan in 'gewone' toneelstukken, maar ook in monologen vind je soms suggesties tot 'handelingen' die de acteur 'moet' doen. Zij versterken immers soms het betoog. Hopelijk heb je wat aan dit antwoord. :)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb ook al monologen in boekvorm gelezen. Soms met regieaanduidingen, maar vaak ook niet. 'k Weet alleen niet of ik het een monoloog kan noemen (nu, misschien wel eigenlijk), en of ik het dan als comedy of cabaret of een mengsel (camedy) moet zien. 't Ja, ik moet nog eens alle kenmerken naast elkaar leggen dan. Wat de benaming ervan betreft: ik vind dit zelf minder belangrijk, maar ik moet er ergens een naam op kleven voor een wedstrijd. Vandaar. Maar, dankjewel!

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als 't weer speelt, ga dan naar 'Kinderen van een mindere God', vele jaren geleden alweer met Willem Nijholt. Een podiummonoloog van zeker twee uur, treffend en indringend, vooral/ook door het thema, in de intepretatie van acteur en regie. Een openbaring. Maar komische monologen? Oef, op één hand te tellen. Onno Innemee als boze kok op het toneel. Tenslotte de ontlading: "Ping!"