Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Verloop van het verhaal: chronologisch of niet?

Ik ben voor NaNoWriMo een verhaallijn aan het uitwerken en twijfel tussen vertellen van begin tot eind of halverwege het verhaal beginnen, daarna terug naar het begin en vervolgens weer naar halverwege en dan doorvertellen tot het eind. Ik neig naar beginnen bij een cruciaal moment in het verhaal (qua tijdsverloop is dat ergens op 2/3 à 3/4 van het verhaal), maar dat is meer intuitief, ik kan er geen goede onderbouwing bij geven. Is er ergens wat theorie te vinden over de keuze tussen chronologisch of niet? En áls ik op het cruciale moment zou beginnen, kan ik er dan voor kiezen om daar in de tegenwoordige tijd te schrijven, als ik terug ga naar het begin in de verleden tijd en als ik dan weer bij dat cruciale punt ben verder in de tegenwoordige tijd? Of is dat storend? Schematisch: deel 1: Start vanaf het cruciale moment, tegenwoordige tijd (kort tijdsbestek, hooguit 10 pagina's schat ik) deel 2: Chronologisch vanaf het begin in verleden tijd, tot aan het cruciale moment deel 3: Verder vanaf het cruciale moment in tegenwoordige tijd

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Rasa, het is moeilijk in zijn algemeenheid hierop een onderbouwd antwoord te geven. Een poging: begin zo dicht mogelijk bij het moment dat de verandering gebeurt (the inciting event). De lezer heeft dan twee redenen om verder te lezen: hoe loopt het af? hoe heeft het zover kunnen komen? Helpt dit?

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja! Dit bevestigt mijn intuïtieve neiging om het verhaal op het cruciale moment te beginnen. Het omslagpunt voor de hoofdpersoon. En inderdaad: dan volgt eerst hoe het zo ver heeft kunnen komen en tot slot hoe het afloopt.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In media res :thumbsup: Het ligt er ook aan hoe lang het verhaal moet worden, flashbacks werken zichzelf wat tegen in een kort verhaal heb ik gemerkt. Ga je voor romandikte? In ieder geval schrijf ze en veel plezier met Nano :)

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In media res :thumbsup:
Cool! Er is gewoon een naam voor dit! En ja, ik denk aan romandikte. Ik verwacht niet dat ik aan die 50.000 woorden genoeg heb (even los van of ik dat haal in een maand). En ik wil ook niet de hele tijd heen en weer springen tussen flashbacks en het nu. Na dat cruciale fragment wil ik het verhaal chronologisch vertellen.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zit een beetje met hetzelfde dilemma. Ik worstel met twee twijfelpunten. Eerste punt is dat de lezer het hoofdpersonage nog niet kent, en ik me dus afvraag of dat cruciale moment dan wel voldoende 'impact' zal hebben. En het tweede punt is dat ik moeilijk zie hoe ik de overgang kan maken tussen de verschillende delen. Eerst het cruciale moment, dan chronologisch vanaf het begin, om dan weer tot het moment te komen, en dan wat er nog na gebeurt... vooral het laatste stuk eigenlijk, om dat er goed bij te krijgen. Ik denk dat ik voor nu alles chronologisch ga schrijven, en dan wanneer ik dat heb, een keer ga proberen schuiven met alles om te kijken wat dan het beste is.

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha, dat heb ik ook overwogen: eerst alles chronologisch schrijven en je dan afvragen of halverwege het verhaal beginnen zinvol is. Ben benieuwd of dit werkt! Mijn bedoeling is om de lezer te laten kennismaken met de hoofdpersoon juist door dit cruciale moment. Hoe hij reageert, de keuze die hij dan maakt, zegt veel over wie hij is. Ik ga dus toch de variant van halverwege (nou ja, eigenlijk op driekwart) beginnen proberen. Ben benieuwd of het werkt ;-)

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schreef ik een verhaal, was ik heel trots dat ik het eindelijk eens gewoon recht-toe-recht-aan kon vertellen, zonder vast te lopen in zijlijnen en uitwijdingen - zeiden lezers dat het wel heel erg braaf recht-toe-recht-aan is, advieseerden dat ik tijdsprongen moest gaan gebruiken ... Als lezer erger ik me altijd als de schrijver het nodeloos ingewikkeld voor me maakt. Simpele verhalen zijn saai, om het wat meer body te geven moet je het wat aankleden. Maar ik heb liever dat de aankleding in de inhoud zit, niet in de vorm. Ik word liever door de schrijver aan het denken gezet over verbanden en motieven en gezichtspunten dan door raadseltjes over waar en wanneer en wie het nou weer gaat. Dus als je voor mij als doelgroep schrijft: tijdsprongen en andere litteraire ingrepen, alleen als het echt niet anders kan; als het functioneel is. Maar ik waarschuw wel: schrijfnietvoor mij. Ik koop zelden boeken en krijg mijn eigen verhalen maar niet gepubliceerd.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Menno, misschien interessant om dit te lezen: http://www.librisliteratuurprijs.nl/2013/juryrapp… Daar haal ik dit stukje even uit: "Na een onrustige opbouw komt de schrijver uiteindelijk tot een meubel; de verschillende perspectieven en wisselingen van tijd vaak verwarrend met de gelaagdheid die de goede roman kenmerkt." Het is ook afhankelijk van wat je wilt bereiken. Als je een spannende plot wilt neerzetten, kan een tijdsprong helpen om "de clou" niet te verraden. Maar wil je vooral karaktergedreven schrijven, dan kunnen tijdsprongen, flashbacks etc. behoorlijk tegen je werken. Ik ben het helemaal met je eens w.b. de opmerking: "als het functioneel is". Want als het dat niet is, wordt het een kunstmatige greep die niets met het verhaal te maken heeft en die niets toevoegt.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben eigenlijk wel benieuwd, Rasa, hoe het je vergaan is met je verhaallijn op deze manier?