do's and don'ts bij samenwerken aan roman

Het eerste dat in me opkomt is: kunnen omgaan met de kritiek die je elkaar levert. Ik heb eens samen aan een thriller gewerkt met een collega-auteur en we beoordeelden elkaar per geschreven hoofdstuk. Nu kan ik prima tegen (opbouwende) kritiek en hij ook, dus dat werkte wel erg goed. Maar ik weet nog dat ik dacht: maar goed dat we het van elkaar kunnen hebben anders was het een slaande ruzie geworden :D Edit: zorg dat je al samen het plot duidelijk hebt. Scheelt ook veel 'gedoe'.

Het eerste dat in me opkomt is: kunnen omgaan met de kritiek die je elkaar levert. Edit: zorg dat je al samen het plot duidelijk hebt. Scheelt ook veel 'gedoe'.

Omgaan met kritiek en teleurstellingen, dat lijkt me inderdaad een goede. De plot, ik heb het manuscript al klaar, maar het is afgewezen. Ik wil dus werken aan een tweede versie. Ik twijfel echter of ik de plot tot in detail met de ander wil bespreken. Het kan de ander immers verlammen, vind je niet? Het moet ook zijn boek worden, waar hij het nodige aan toe moet voegen. De ander is niet meer onbevangen als je hem te veel vertelt, vind je ook niet. Aan de andere kant, iemand moet wel weten waar het allemaal heen leid. Maar hoe gedetailleerd breng je de ander op de hoogte? Laat je hem het boek eerst lezen? Lijkt me niet. Ik was van plan alles hoofdstuk voor hoofdstuk op te pakken en te behandelen. Is dat een goed idee?

Maar dan is je samenwerkingspartner gewoon een proeflezer, mijns inziens.

Ooit met een stel een verhaal geschreven. Het ging mis - niet door commentaar - maar omdat we allemaal in een andere richting dachten. De een zag het zus, de ander zo. Uiteindelijk leek het ons het beste om ermee te stoppen.

Geen ervaring, wel over gelezen (ik denk Nicci French, dat echpaar): - zorg dat je elkaars gelijke bent. De een moet de ander niet volgen, er is geen werkgever/werknemer verhouding. - ken je zwakke punten en hou je daarin afzijdig. Dat geldt voor alle partners. - zorg dat de partner sterk is in jouw zwakke punten, zodat je elkaar kunt aanvullen. Als er een goed is in de plot, laat die dan de plot schrijven. Misschien is de ander beter in verhaallijnen of lijnen voor karakterontwikkeling. Kijk naar zaken als dialogen en beschrijvingen, de actiescènes, liefdesscènes. Misschien zit het ook in het uitwerken van personages of plaatsen. Los van Nicci: Ook een leuke: als je zegt dat een idee van een ander niet goed is, ben je verplicht zelf met twee betere ideeën te komen.

Maar dan is je samenwerkingspartner gewoon een proeflezer, mijns inziens.

Diana, Ik weet al hoe jij denkt over zo'n samenwerkingspartner en dankzij je briljante commentaar heb ik de smaak eindelijk weer te pakken. Het is inderdaad een van de zaken waarover ik erg twijfel. Ik weet denk te weten waar mijn manuscript op vastloopt of niet door uit de verf komt. Ik volg enkel de antagonist en niet de protagonist. En dus komt er geen spanning, omdat de lezer zijn motieven niet kent, de reden waarom hij doet wat hij doet. En dus blijven beiden onderbelicht en komt er geen spanning. Toch denk ik dat gelijkwaardig partnerschap in het schrijven mogelijk moet kunnen zijn.

Ooit met een stel een verhaal geschreven.

Begrijp ik dit goed? Was het een soort van driehoeksverhouding? Ja, als het niet werkt, dan werkt het niet. Maar vond je dat jammer of vond je het ook wel weer een bevrijding om geen rekening met de ander te hoeven houden? En aan de andere kant, miste de feedback niet. Want via proeflezen krijg je nooit zo'n intensief commentaar als wanneer je samen een boek schrijft.

- zorg dat je elkaars gelijke bent. De een moet de ander niet volgen, er is geen werkgever/werknemer verhouding. - ken je zwakke punten en hou je daarin afzijdig. Dat geldt voor alle partners. - zorg dat de partner sterk is in jouw zwakke punten, zodat je elkaar kunt aanvullen.

Dit was wel de manier die ik ook in gedachten had. Maar los daarvan, nog inhoudelijke tips? Het verhaal is feitelijk al af, weliswaar afgekeurd bij de uitgever. Zal ik hoofdstuk voor hoofdstuk aanbieden en aangeven waar het volgens mij schort, of het hele verhaal in 1 keer?

Het verhaal is feitelijk al af, weliswaar afgekeurd bij de uitgever. Zal ik hoofdstuk voor hoofdstuk aanbieden en aangeven waar het volgens mij schort, of het hele verhaal in 1 keer?

Ik denk dat je, als je echt samen wilt schrijven, op basis van gelijkwaardigheid, helemaal opnieuw moet beginnen. Nu heb jij immers alles al bedacht en vraag je de ander alleen maar om je te verbeteren. Die ander heeft dus helemaal geen invloed op de gebieden die ik heb genoemd. Je kunt beter bij het begin beginnen bij de samenwerking: leg voor wat je wilt vertellen en vraag de ander of hij daarop aanvullingen heeft. Kijk dan naar de plot en de subplots, misschien heeft je co-auteur een subplot nodig om een bepaald personage te introduceren. Ga dan samen na hoe je het verhaal wilt vertellen, etc.

Je kunt beter bij het begin beginnen bij de samenwerking: leg voor wat je wilt vertellen en vraag de ander of hij daarop aanvullingen heeft. Kijk dan naar de plot en de subplots, misschien heeft je co-auteur een subplot nodig om een bepaald personage te introduceren. Ga dan samen na hoe je het verhaal wilt vertellen, etc.

Okay, goed idee. Daar hebben we iets aan.

Het was een zeshoeksverhouding, Johan. Iemand begon en de volgende schreef een vervolg. Maar waar de een rechts was gegaan, ging de ander links. Bovendien hadden we niet allemaal even veel tijd. Na een belovend begin, zag ik de interesse wegzakken. De initiatiefnemer vroeg wel of hij mijn pagina's mocht gebruiken. Uiteraard mocht dat. Geen idee of hij nog iets met het verhaal gedaan heeft.

Het was een zeshoeksverhouding, Johan. Iemand begon en de volgende schreef een vervolg.

Vervelend. ` Ik denk meer aan schrijven en elkaar aanvullen en zaken van elkaar herschrijven. Of verzandt dat in blijven herschrijven en dus geen steek verder komen?

Maar dan is je samenwerkingspartner gewoon een proeflezer, mijns inziens.

Of een schrijfcoach.

Maar dan is je samenwerkingspartner gewoon een proeflezer, mijns inziens.

Of een schrijfcoach.

IK zou met allebei reuze blij zijn. Maar waar haal ik een objectief iemand vandaan? Iemand die voor niet al te veel geld die taak op zich wil nemen. Je vraagt bij een roman immers nogal wat. Het is niet een kort verhaal van een paar kantjes, het gaat hier om een half jaar werk of langer.

Maar dan is je samenwerkingspartner gewoon een proeflezer, mijns inziens.

Of een schrijfcoach.

IK zou met allebei reuze blij zijn. Maar waar haal ik een objectief iemand vandaan? Iemand die voor niet al te veel geld die taak op zich wil nemen. Je vraagt bij een roman immers nogal wat. Het is niet een kort verhaal van een paar kantjes, het gaat hier om een half jaar werk of langer.

Niemand is objectief wanneer het op verhalen aankomt. Er kan objectief gekeken worden naar schrijftechnieken, maar veel rust op subjectiviteit. Je hoeft ook niet meteen een heel manuscript te laten beoordelen. Wat als je eerst een quick scan doet? Dit kun je voor een redelijk bedrag (35 euro) bij Bureau Script Noordwijk laten doen. Kijk naar de feedback en zie of je daar wat mee kan (waar ik wel vanuit ga). Wat je daarna bijvoorbeeld kunt doen is die feedback en je nieuwe herschreven fragment met ons delen op proeflezen, zodat wij kunnen kijken hoe die feedback is toegepast en je meer aanwijzingen en tips kunnen geven. Je kunt ook een schrijfcursus volgen. Dan sla je verschillende vliegen in een klap.

Je hoeft ook niet meteen een heel manuscript te laten beoordelen. Wat als je eerst een quick scan doet? Dit kun je voor een redelijk bedrag (35 euro) bij Bureau Script Noordwijk laten doen. Kijk naar de feedback en zie of je daar wat mee kan (waar ik wel vanuit ga). Wat je daarna bijvoorbeeld kunt doen is die feedback en je nieuwe herschreven fragment met ons delen op proeflezen, zodat wij kunnen kijken hoe die feedback is toegepast en je meer aanwijzingen en tips kunnen geven. Je kunt ook een schrijfcursus volgen. Dan sla je verschillende vliegen in een klap.

Ik heb Script + ooit gebruikt, maar 1000 woorden is te weinig als je een roman schrijft. Ik heb al wel goede aanwijzigingen van Diana Silver verwerkt in het eerste hoofdstuk. Dat staat nu op proeflezen, mijn thriller heet 'Tranen uit de Hel'. Ik heb ook van een andere roman een eerste stuk ingestuurd, 'Jaguar' en ook aan dat commentaar had ik heel veel.

Ik heb Script + ooit gebruikt, maar 1000 woorden is te weinig als je een roman schrijft.

Je kunt heel veel zien aan duizend woorden: stijl, dialoog, showing and telling, spanningsopbouw, conflict enz. Ik begrijp dat je op plotniveau weinig kan met een fragment van 1000 woorden, maar daarvoor zou je een synopsis en een hoofdstuk- en sceneoverzicht kunnen maken. Aan de hand daarvan kan iemand goed zien hoe jouw plot in elkaar steekt.

Ik begrijp dat je op plotniveau weinig kan met een fragment van 1000 woorden, maar daarvoor zou je een synopsis en een hoofdstuk- en sceneoverzicht kunnen maken. Aan de hand daarvan kan iemand goed zien hoe jouw plot in elkaar steekt.

Ik heb inmiddels goede hulp op dit forum, via gesprekken als deze. En zoals ik eerder aanhaalde, ik heb mijn eerste hoofdstuk op proeflezen staan. Het loopt alleen nog niet echt storm. Inmiddels weet ik al wel wat ik fout doe: - Mijn antagonist is onderbelicht en dus ontstaat er geen spanning tussen mijn hoofdpersoon en hem - Ik vertel teveel achtergrond, terwijl ik dat had moeten laten zien, in flashback of op zijn minst had moeten omzetten in dialoog - ik liet te weinig tot de verbeelding van de lezer over, en - Ik durfde mijn hoofdpersoon te geen pijn te doen En nu dus doorpakken. En op zoek gaan naar iemand die mij open en eerlijk vertelt waar het aan schort.

Het valt mij op dat je heel goed omgaat met kritiek, Johan! Je wilt ook duidelijk heel graag lekker schrijven en er iets mooi's van maken. Heeft verder niets met dit lijntje te maken, maar ik wilde het even kwijt :)

Het valt mij op dat je heel goed omgaat met kritiek, Johan! Je wilt ook duidelijk heel graag lekker schrijven en er iets mooi's van maken. Heeft verder niets met dit lijntje te maken, maar ik wilde het even kwijt :)

Dank je. Het is inmiddels wel zo dat ik zwaar aan het twijfelen ben geslagen. Dat komt hoofdzakelijk omdat Diana Silver me goed op weg geholpen heeft en ik nu vleugels lijk te hebben gekregen. Dus wat moet ik nu?

Doorvliegen ^.^ Waar twijfel je dan over?

Doorvliegen ^.^ Waar twijfel je dan over?

Of samen schrijven nog wel zo'n goed plan is. Ik heb eindelijk de smaak weer eens te pakken. Ik ben mijn eerste hoofdstuk, dat jij helemaal onder de loep hebt genomen, het grote dus, helemaal aan het omzetten naar showing en zit inmiddels al op bladzijde 12. Ik heb het gevoel dat het echt veel beter is zo. Met een uitgeschreven wedstrijd zodat de lezer ook ziet wat voor een monster de protagonist is. Waarbij ik erop reken dat de meeste lezers wel zullen begrijpen dat het ooit tot een onvermijdelijke confrontatie moet komen tussen de HP en hem. En de vrouw (Victoria) komt nu ook veel beter tot haar recht, als schuchter meisje dat het geluk zoekt in Nederland. Ook hoe ze hier gekomen is heb ik omgezet naar showing. Dus...

Het zit hem in het woordje 'samen'. Ik denk dat je een roman samen kunt schrijven als je gemiddeld op hetzelfde niveau zit wat schrijven betreft. Dat er verschillen zijn, is juist leuk. De één is beter in het omschrijven van omgeving, de ander kan gevoelens beter uitdrukken. Maar gemiddeld moet je op hetzelfde niveau zitten, anders word je doodmoe van elkaar. Je bent dan steeds bezig elkaars fouten te verbeteren, of elkaar te wijzen op tekortkomingen. Je vult dan niet aan. Iemand aan de hand meenemen en begeleiden zodat er een goed manuscript ontstaat, is niet samen schrijven. Dat is wel samenwerken, maar dan als auteur en corrector.

Het zit hem in het woordje 'samen'. Iemand aan de hand meenemen en begeleiden zodat er een goed manuscript ontstaat, is niet samen schrijven. Dat is wel samenwerken, maar dan als auteur en corrector.

Amen. En dus besluit ik om voorlopig verder door te 'ploeteren'. Opnieuw met het vertrouwen dat het ooit een keer zal lukken om een uitgever te vinden die vertrouwen in me heeft. Ik had al iemand gevonden die het manuscript samen met me wilde afmaken. Maar ik heb hem net een mail gestuurd waarin staat dat ik na lang twijfelen besloten heb alleen verder te gaan. Ik zal af en toe een stukje op proeflezen zetten, over dialogen en zo waar ik over twijfel. En daar moet ik het voorlopig maar mee doen. Leuk dit forum. Echt de moeite waard.

Ja, ik ben het met Anaïd eens. 'Ploeter' lekker zelf door Johan! De ervaring leert toch wel dat je het altijd, het schrijfproces, alleen moet doen. Succes man!! Ik gun het je van harte!

Ploeter lekker zelf door Johan!

Melissa Skaye, Dat ga ik zeker doen. En het mooie is, ik heb met de hond uitlaten waarschijnlijk iemand gevonden die wil proeflezen. Ik ga mijn horoscoop maar eens checken, want er gebeuren de laatste week dingen die ik niet voor mogelijk had gehouden.

Niets is voor niets denk ik altijd. Mensen komen niet zomaar op je pad :)

Mensen komen niet zomaar op je pad :)

ZO, dat is wel heel sylofosisch :D

Beetje late reactie van mijn kant, maar het is echt mijn eigen ervaring waarom ik dat zei :) Je kan er lang en kort over nadenken (en geloof me: ik dacht me vaak suf over het 'waarom') maar meestal wordt het wel duidelijk. Zoniet, zal dat ook wel weer een reden hebben :D

Ik ben niet zo filosofisch ingesteld. Ik kom altijd willekeurig op iemands pad, daar ga ik prat op. :D