schrijfboeken fantasie in Nederlands

Een fantasy verhaal verschilt in niets van een normaal verhaal, behalve dan dat magische elementen een bepalende rol in de plot moeten spelen. Het beste kun je heel veel fantasyverhalen lezen. Dat is de allerbeste leerschool.

bedankt Anaid Haen

Wat Anaïd zegt: lekker veel fantasy verhalen lezen, daar leer je erg veel van. Als je dan een beetje theorie erbij wilt, kun je gewoon terecht bij de Nederlandse schrijfboeken (kijk maar op deze site bij Shop --> schrijfboeken). Spanningsopbouw, dialogen, uitwerken van je personages, conflict: allemaal hetzelfde, fantasy of niet :)

Xuchiejlala of zo iets, erg bedankt voor jou reactie!

Nou even kijken hoor... De grootste les is: Fantasy noem je pas fantasy als het fantasy is! Als het allemaal echt gebeurt kan zijn, in echte leven dan vind ik het geen fantasy! Hahha, greets sabine :)

ok bedankt!

Een fantasy verhaal verschilt in niets van een normaal verhaal, behalve dan dat magische elementen een bepalende rol in de plot moeten spelen. Het beste kun je heel veel fantasyverhalen lezen. Dat is de allerbeste leerschool.

Even een zijdelingse vraag voor de fantasy-experts hier. Moet er onvoorwaardelijk magie en tovenarij in fantasy voorkomen? Of mogen ook gebeurtenissen plaatsvinden met onverklaarbare trekjes. Bijv. een expeditie vindt Atlantis ergens onder de grond in Afrika.

Wat mij betreft kan fantasy heel goed zonder magie en toverij. Als het maar niet echt kan gebeuren en de verbeelding prikkelt. De grote valkuilen van fantasyverhalen zijn: - de infodump: zoveel verzinnen dat je het niet meer gedoseerd in het verhaal kwijt kunt - de onmogelijke namen: Q'yucaiqu'alluxn uitspreken is geen doen - niet vasthouden aan je eigen logica; het einde moet in overeenstemming zijn met wat de lezer kan verwachten in de wereld die je hebt geschetst, je moet niet tegen het einde de regels van de logica in je wereld veranderen. - wat je verzonnen hebt groter maken dan het verhaal; een saai verhaal in een interessante omgeving - normale personages gebruiken: wie in een fantasywereld leeft zal niet leven en redeneren als een westerse persoon in 2012. - verheven taalgebruik: Ofschoon de vertelling vele eeuwen her plaatsgrijpt, is het bezigen van een ouderwets vocabulair voor de dierbare lezer geen onverdeeld vergenoegen.

Bijv. een expeditie vindt Atlantis ergens onder de grond in Afrika.

Dat klinkt voor mij als geheel legitieme fantasy, Leonardo.

Ofschoon de vertelling vele eeuwen her plaatsgrijpt, is het bezigen van een ouderwets vocabulair voor de dierbare lezer geen onverdeeld vergenoegen

Is discutabel. Men moet 't niet overdrijven natuurlijk, maar één van de dingen die mij zo aanspraken in bijvoorbeeld Thea Beckman was juist haar ietwat gedateerde woordkeus. Ik vond het prachtig. En ik was nog geen tien, nota bene. Sois, men verwijt mij soms ook te ouderwets te schrijven. Dus misschien ben ik niet objectief in dezen.

Is discutabel. Men moet 't niet overdrijven natuurlijk, maar één van de dingen die mij zo aanspraken in bijvoorbeeld Thea Beckman was juist haar ietwat gedateerde woordkeus.

Beckman komt er mee weg omdat ze weet waar ze mee bezig is, en het is niet alleen haar woordkeus. De valkuil voor fantasy is dat mensen woorden gebruiken waarvan ze de betekenis niet goed kennen, de zinnen veel te lang willen maken, de ouderwetse woorden op de verkeerde plaats in de zin zetten, en dat ze die stijl niet door weten te zetten in bijvoorbeeld dialogen of actiescènes waardoor het een raar mengelmoesje wordt. Fantasy, ook als het in de middeleeuwen speelt, schrijft geen gedragen woordgebruik voor: het kan heel goed zonder.

Ik zou niet teveel volgen 'de regels' schrijven. Eerst beginnen met schrijven en als je het dan terugleest verbeteren. Een ouderwets woordgebruik kan, mits je het in heel het verhaal gebruikt. Maar je kan het natuurlijk ook gebruiken als het taalgebruik van 1 personage. Past goed bij een ouder iemand. En in hoeverre een normaal personage niet in een fantasyverhaal kan? Het kan wel als dit personage uit deze wereld komt en vervolgens terecht komt in een fantasywereld. 'Kruistocht in spijkerbroek' van 'Thea Beckman' is daar een goed voorbeeld van. Het probleem als je precies volgens de regeltjes gaat schrijven is dat daarmee je fantasie beperkt kan worden. Al die regels kunnen je onzeker maken, waardoor je uiteindelijk niets schrijft. Daarom mijn advies: Eerst schrijven en daarna kijken naar de regels. Zelf heb ik ook nooit een boek over fantasy schrijven gelezen. Wel andere algemene schrijfboeken en cursussen gevolgd. En veel fantasyboeken gelezen. Daar leer je zeker veel van.

En in hoeverre een normaal personage niet in een fantasyverhaal kan?

Omdat een inwoner van een fantasywereld anders zal reageren op dingen dan iemand van hier anno nu. Andere cultuur. Dat maakt fantasy juist zo interessant. Maar als je een trol neerzet van 130 jaar die denkt en doet als een mens van 20, dan beschrijf je een mens van 20 die je als gimmick (omdat het anders geen fantasy is) tot trol hebt benoemd. Dit komt overigens erg regelmatig voor in fantasyverhalen, wezens die zogenaamd geen mens zijn maar wel alles doen als een mens. Dat is dus iets anders dan iemand van hier en nu in een andere omgeving zetten (dat hoeft niet per se een fantasywereld te zijn, of een ander tijdperk).

Middeleeuwers met 21ste eeuwse normen en waarden komen ook frequent voor in (slechte) fantasy. Er zijn in het fantasygenre verschillende wedstrijden (jaarlijks Fantastels en de PHP, tweejaarlijks de Fantasy Strijd Brugge, en nog wat gelegenheidswedstrijden) waarbij je een juryrapport krijgt. Dan heb je natuurlijk al een verhaal geschreven, maar het blijft leerzaam (in ieder geval bij Fantastels, bij de PHP heb je ieder jaar andere juryleden en moet je eerst door een voorselectie geraken, en het juryrapport van de FSB is summier). Uit juryrapporten van vorige wedstrijden kun je natuurlijk ook al wat leren.

schlimazlnik Misschien is het handig als je de rest ook leest En in hoeverre een normaal personage niet in een fantasyverhaal kan? Het kan wel als dit personage uit deze wereld komt en vervolgens terecht komt in een fantasywereld. 'Kruistocht in spijkerbroek' van 'Thea Beckman' is daar een goed voorbeeld van. Ik geef aan dat het wel kan als het personage afkomstig is uit deze wereld. En zo zijn er meer manieren om een verhaal zo te buigen dat het wel klopt.

[quote=Diana Silver]

Bijv. een expeditie vindt Atlantis ergens onder de grond in Afrika.

Dat klinkt voor mij als geheel legitieme fantasy, Leonardo. quote] Dank je wel, Diana. Dan ga ik dus een fantasieverhaal schrijven. Nou ja, ooit eens.

Dat klinkt voor mij als geheel legitieme fantasy, Leonardo.

Dank je wel, Diana. Dan ga ik dus een fantasieverhaal schrijven. Nou ja, ooit eens.[/quote]

schlimazlnik Misschien is het handig als je de rest ook leest

Dat heb ik ook gelezen.

En in hoeverre een normaal personage niet in een fantasyverhaal kan? Het kan wel als dit personage uit deze wereld komt en vervolgens terecht komt in een fantasywereld. 'Kruistocht in spijkerbroek' van 'Thea Beckman' is daar een goed voorbeeld van.

Nee, de hoofdpersoon komt in het verleden van onze wereld terecht, en hij is geïnteresseerd in geschiedenis, dus helemaal vreemd is het niet. Geografie is hetzelfde, de religie is hetzelfde, de mensen zijn uiterlijk hetzelfde, de taal is met enige moeite goed verstaanbaar. Waar het om gaat is dat de kinderen die hij onderweg ontmoet, reageren als Middeleeuwers en niet als moderne mensen. Omdat het Middeleeuwers zijn, omdat ze in die tijd en in die streken zijn opgevoed. Een ander voorbeeld is De gebroeders Leeuwenhart van Astrid Lindgren. Die jongens komen in een volledig andere wereld. Een van de conflicten in het boek is die vervreemding, en die is alleen geloofwaardig omdat de mensen tegen wie de broers strijden (en vele andere personages) niet zijn zoals moderne Zweden. Nogmaals, ik heb voldoende verhalen van beginnende schrijvers gelezen om te concluderen dat het een valkuil is om "gewone, moderne, westerse" personages op te voeren als personages die zijn opgegroeid in een geheel andere wereld. Als je bijvoorbeeld een wereld met magie hebt, en magie is overal, dan zal dat heel veel beïnvloeden, onder meer de manier waarop mensen leven en denken. Dus zijn ze geen "gewone" mensen meer als jij en ik. Dat soort details maakt het voor de lezer geloofwaardiger (of: makkerlijker aan te nemen), waardoor de wereld en het verhaal enorm in kracht kunnen winnen.

Archaïsch taalgebruik moet je natuurlijk niet overdrijven, maar ik kan dat persoonlijk wel erg waarderen. Zeker in dialogen zullen personages scheldwoorden, vergelijkingen en uitdrukkingen gebruiken die aangepast zijn aan de tijd, en juist dat sausje geeft een verhaal zijn eigen sfeer. Ik zou me dan ook niet laten tegenhouden bij het kiezen van je woordkeus door de mogelijkheid van het al dan niet afvallen van lezers omdat ze zich verzetten tegen een kans om hun woordenschat te verrijken - zulke lezers wil je niet eens hebben. Tenzij je voor het grote publiek schrijft, natuurlijk, dan schijn je niet al te moeilijk te moeten willen doen (schrijven). Topicstarter, de beste tip wat mij betreft die hier overal wordt gegeven, is door in het genre zoveel mogelijk te lezen. En denk bij elk verhaal dat je opslorpt na over de constructie, de opbouw van de verhaallijn en hoe de plot zich ontwikkelt. Daar leer je veel meer van dan in een schrijfboek te blijven hangen, ondervind ik ook zelf.

Zeker in dialogen zullen personages scheldwoorden, vergelijkingen en uitdrukkingen gebruiken die aangepast zijn aan de tijd, en juist dat sausje geeft een verhaal zijn eigen sfeer.

Helaas is dat dus wat vaak ontbreekt in fantasy-verhalen.