Kruip in het lichaam van je persoon! beschrijf wat dit persoon voelt wanneer hij danst en welke bewegingen hij of zij maakt. Bij zang: neem een stukje van de tekst bijvoorbeeld: Ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof... in jou en mij oh je kunt niet beter weten maar alles gaat voorbij want ik geloof, ik geloof, ik geloof. en dan beschrijven wat die persoon voelt bij dit stukje? ik weet het verder ook niet hoor... Muziek kan je misschien zo aanduiden: Ik voel hoe de krachtige noten het gehoor van mijn oren vredig maken. Ik voel me tevreden om hier samen te zijn met mijn muziek of iets van: Ik voel me zo geweldig! ik ga helemaal los op dit nummer. Ik plof op mijn bed neer en laat de muziek tot me neer komen. zo iets? Eigenlijk vind ik dit nog wel moeilijk, erg moeilijke vraag zeg!

Zou het mogelijk zijn om een musical in boekvorm te gieten? Welja, alles is natuurlijk mogelijk. De vraag is of het interessant is. Hoewel muziek zich erg goed leent om naar te luisteren, is het minder aantrekkelijk om erover te lezen. Daar is muziek niet voor gemaakt, snap je. Dus het wordt nogal een klus om muziek op boeiende wijze in je verhaal te verwerken. Het kan zeker wel. Ik heb het meermalen goed zien werken, maar dat betrof één scène. Wil je een heel boek versieren met muziekomschrijvingen, daar zou ik mijn bedenkingen bij hebben. Een boek gaat om een verhaal. Verhalen lenen zich goed voor boeken. En als je muziek erin wil verwerken kan dat wel, maar je boek zal toch eerst en voor alles om het verhaal moeten gaan. Mijns inziens.

Mijn eerste vraag is hoe je het zelf voorstelt, een musical in boekvorm? Zelf denk ik aan een boek waar om de twee a drie bladzijdes notenbalken staan. Hierdoor kun je op de piano thuis zelf de muziek spelen. Dit werd vroeger gedaan met reclame in kranten, voordat de radio was uitgevonden. Of een boek waar een cd bijzit, waarop voor elk hoofdstuk een nummer staat om af te spelen als achtergrond geluid. Geen van beide zou mij als lezer echt aanspreken.

Of met klassiekers werken die iedereen kan meeneuriën. Eventueel bewerkt als je hetzelfde lied een tweede keer zijn intrede laat doen, waardoor de tekst misschien meer naar je verhaal gedraaid wordt zonder dat je het denkbeeldige horen ervan wegneemt. Als je een soort musical wil maken, dan lijkt het me wel eenvoudiger om met gedichten te werken die aan elkaar geschreven worden ipv met echte muziek die aan elkaar geschreven wordt. Met de nodige verbeelding is de sprong voor sommige lezers van het gedicht naar een lied nog te maken, zonder het als evidente verplichting op te leggen.