Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Modus van het schrijven

Ik zit met een terugkomend probleem en ik vraag me af hoe jullie dit aanpakken en of jullie wellicht tips hebben voor mijn situatie. Met het schrijven van een eerste versie van een verhaal heb ik 3 standen tot mijn beschikking: snel, gemiddeld en langzaam. Laat ik allereerst deze standen even toelichten. Snel(800-1000 woorden per uur) Ik typ een eind weg terwijl deels de ideeen tot me komen en deels ik de al uitgestippelde koers in mijn hoofd volg. Het voordeel van deze stand is dat ik op deze manier behoorlijk snel iets op papier heb, het nadeel is dat het ook van redelijk slordige kwaliteit is. Vooral hoe verder ik kom, hoe erger ik de neiging heb het af te raffelen en bijv. beschrijvingen over ga slaan en elke dialoog eentonig bekleed met "zei X" zonder verdere versiering die je normaal hebt. Het grootste nadeel voor mij van deze stand en dat ook voor de "gemiddelde" stand geldt, is nog wel dat naarmate de afraffeling intreedt, ook het plezier voor mij afneemt. Zoiets dergelijks had ik vroeger ook met het leren van tentamens, de eerste hoofdstukken leer ik uit het hoofd en zodra me dat te veel moeite koste en ik een paar begrippen oversloeg was ik na de kortste keren door de bladzijdes heen aan het bladeren tot het punt kwam dat ik er helemaal zat van wordt en het boek weglegde. Gemiddeld(400 -500 w/pu) Vaak is dit een uitwas van de "langzame" stand waarbij ik het gevoel had dat het te langzaam ging en dus ging ik maar hierna over. Logischerwijs offer ik wat van de kwaliteit van de "langzame" op in ruil voor wat snelheid. De tussenoptie, maar ook dit is vatbaar voor afraffelen als ik niet goed oplet, hoewel minder vatbaar dan bij de "snelle" stand. Langzaam(100 - 200 w/pu) Hierbij kijk ik behoorlijk secuur naar elke zin en duurt het dan ook even voordat ik er één onveranderd kan laten staan om door te gaan naar de volgende. Het schrijven naar het beste van mijn kunnen is wel het leukst, maar misschien dus wel helemaal niet geschikt voor een eerste versie. Mijn eigen analyse is dat ik niet goed door kan schrijven als hetgeen ervoor niet qua schrijfstijl voldoet aan mijn eisen. Dan gaat het knagen en zakt mijn niveau omdat ik dan denk dat ik de rest dan ook niet zo secuur hoef te behandelen. Het is namelijk zo dat ik zelfs bij de "langzame" stand na mijn eerste hoofdstuk geschreven te hebben, ik er in de tweede achterkom dat er nog een aantal verbeterpunten zitten in de eerste. En dat betekent of teruggaan, verbeteren en zo het hoge niveau langzaam doorzetten, of bijna automatisch tenzij ik er tegen vecht, mijn niveau laten zakken. Ik hoop dat ik het probleem een beetje heb kunnen verwoorden. Alvast bedankt!

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow, schrijf jij echt, terwijl je nadenkt over de snelheid waarmee je schrijft? o.o Ik schrijf gewoon...en stop wanneer ik het genoeg vind. Hoeveel/hoe snel ik dan schrijf maakt me echt niet uit. Sommige dagen wat meer dan anderen. Nee, ik heb niet echt tips. Misschien wel een vraag. Waarom wil je het zo graag bijhouden/vastleggen? Bij komt dat namelijk over alsof je het schrijven helemaal niet leuk vind en het meer als een soort "werk" ziet. Niet echt creatieve uitspatting/liefde-voor-het-vak-achtig :P

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind schrijven echt leuk, maar het is ook tevens iets waar ik mezelf vaak genoeg tot moet dwingen, want met een casual houding komt een boek nooit af. Althans niet bij mij. En ja de reden van die snelheden komt meer doordat ik erg analytisch naar mijn prestaties kijk, met vooral als doel ze te verbeteren. Ik analyseer trouwens niet terwijl ik schrijf, maar naderhand.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh ja, die schrijfritmes, die herken ik helemaal. In mijn snelle modus worden de meeste personages afgekort met de eerste letter van hun naam en nieuwe personages heten steevast Dinges. De meeste omschrijvingen van omgeving en interieur worden doeltreffend samengevat door ***. Maar ik ga er wel anders mee om dan jij. Ik schrijf het liefst in snelle stand. Ik heb door de jaren heen ook gemerkt dat de dingen die ik in modus langzaam schrijf, helemaal niet zo goed zijn. Ik denk teveel na, probeer rationeel te bereiken wat slechts intuïtief te bereiken valt. Bijvoorbeeld ritme van je tekst: als je schrijft zoals het in je opkomt, is de kans groot dat het ruwweg goed klinkt. De basis is er dan. Als je over iedere zin nadenkt, zal er geen enkele kadans in je tekst kunnen komen. Het beste schrijf ik dus wanneer ik snel schrijf. Noem het flow: het gaat vanzelf, personages krijgen hun eigen stemmen, soms levert het mooie taalvondsten en formuleringen op en ik voel me perfect gelukkig. Maar om zorgeloos snel te kunnen schrijven, doe ik wel altijd heel wat voorwerk. Samenvatten wat er precies moet gebeuren; de spanningsboog uitdenken; vastleggen welke informatie er in een scène gegeven moet worden; goed nagaan wat de lezer op dit punt in het verhaal al weet en wat niet. 'Mijn eigen analyse is dat ik niet goed door kan schrijven als hetgeen ervoor niet qua schrijfstijl voldoet aan mijn eisen.' Herken ik daar een perfcetionistisch trekje? Ik moet eerlijk zeggen dat ik absoluut geen perfectionist ben, en daar ben ik mateloos gelukkig mee. IK doe wat goed lijkt, en of het goed is, dat zie ik later wel. En hoe! Want bij mij gaan er gemiddeld vijf schrap en herschrijfsessies over heen voor ik ook maar mild tevreden gesteld ben over mijn schrijfsels. (En dat is na het opvullen van talloze ***'s die in mijn primaire schrijfsels staan.) Maar alles bij elkaar, werkt het goed voor mij :) Ik hoop dat je wat inspiratie hieruit op hebt kunnen doen voor je eigen schrijfproces. Maar ik denk wel dat dit iets is wat voor iedereen net iets anders ligt, en wat voor mij werkt, werkt misschien niet voor jou. (Maar misschien ook wel ;))

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach Earthlady, zo gek is dat niet; ik heb ook een enorme haat/liefde verhouding met het schrijven. Met name de haat komt vaak naar boven :P (maar dat zal ook wel aan mij liggen) Maar Sakampa, ik begrijp je frustratie best. Ik heb er ook last van. Vroeger *ahum* (toen ik nog een tiener was) schreef ik pagina's vol per keer. Nu lukt me dat niet meer. Ik heb maanden geleden een leuk artikel gelezen, waarbij een van de tips luidde: schrijven zonder schaven. Het hield in dat je later toch nog een aantal keer aan het herschrijven zou slaan, dus beter gewoon de woorden die in je opkomen neerschrijven, zeker als je in een bepaalde flow zit. Dat afgeraffelde kun je later namelijk nog aanpassen. Zelfs stukjes die je erg secuur hebt geschreven zijn bij nader inzien aan een herschrijfbeurt toe. Ik denk dat het een kwestie is van de manier aanhouden waarbij jij je het prettigst voelt. Dat kan dus ook afwisselend zijn. Wanneer je veel inspiratie hebt en aan een stuk door kunt blijven schrijven, zou ik dat doen. Wanneer je dan een keer moeizaam vooruit komt, kun je proberen die stukje die je schrijft zo goed mogelijk neer te zetten, of je gaat terug om aan eerder geschreven stukken te schaven. Hier is dat artikel (nouja, meer een stappenplan) mocht je geïnteresseerd zijn. Er staat alleen maar een kort stukje over schrijven zonder schaven (stap 7) http://daretoo.nl/entry/1561/hoe-schrijf-je-een-b…

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo sakampa, Goed dat je zo bewust bezig bent. Maar ik snap niet waar je echt mee zit? Is het niet logisch dat je tijdens het schrijven verschillende stadiums van snel naar langzaam of andersom doormaakt. Misschien heb je iets aan mijn stadiums. Ik begin altijd met een schrift, met de hand schrijven.Dat doe ik snel en slordig, een beetje brainstormen en directe ingevingen. Daarna ga ik de beste ideeen ordenen,nogsteeds in dat schriftje. Als ik denk dat alles redelijk op orde is ga ik het pas in de computer zetten en blijf weer verwijderen en toevoegen,langzaam stadium. Het is een proces wat voor iedereen weer anders is denk ik. Alle stadiums hebben hun voordeel. Bij vlug schrijven heb je spontane invallen die goed kunnen zijn, het creatieve stadium. Bij langzaam weeg je af, zet je de puntjes op de ie. Maar ik denk dat als je zo als jij bewust schrijft zo wie zo goed bezig bent!

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed om te horen dat er herkenning van het probleem is onder andere schrijvers! Bedankt voor je verhaal Diana Silver. Grappig van dat jij het nog verder trekt met *** en hoofdletters voor personages. Perfectionistisch ben ik zeker ja, en al ben jij dat naar eigen zeggen niet, ga ik zeker nog eens proberen net als jij in de flow te schrijven en kijken waar ik strand. Dankje Alicc, ik ga het artikel meteen bekijken. Die verschillende ritmes gebaseerd op je gevoel die je aanhaalt zijn inderdaad altijd nog een optie. Lukt het voor jou nu dan, zonder te schaven en in een rap tempo?

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo sakampa, Goed dat je zo bewust bezig bent. Maar ik snap niet waar je echt mee zit? Is het niet logisch dat je tijdens het schrijven verschillende stadiums van snel naar langzaam of andersom doormaakt.
Hallo la, mijn probleem is dat ik tijdens het verloop van een paar hoofdstukken al van stand wissel in plaats van na het schrijven van een eerste versie van begin tot eind, zoals het hoort in mijn beleving. En hierdoor val ik vaak terug naar de eerste hoofdstukken om die te perfectioneren terwijl ik er nog maar bijv, 4 geschreven heb.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zijn er hier schrijvers die hun muniscript in één adem uit schrijven; die niet hun eerste hoofdstukken herzien terwijl ze tegelijkertijd nog bezig zijn met latere hoofdstukken?

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heel ms schrijven in één adem zou me echt niet lukken... Al is het alleen maar omdat redigeren en schrappen soms echt makkelijker is dan schrijven als het even moeilijk gaat. Wanneer mijn concentratie een dagje minder is, dwaal ik heel vaak al weer af naar de eerdere hoofdstukken om daar als een gek in te gaan zitten verbeteren. Gevolg: ik kom niet verder. Handig is het niet, maar aan de andere kant, ik heb er ook niet zo veel last van - de dag erna gaat het altijd wel weer. En schrijven met terugkijken heeft ook goede kanten: ik bedenk tijdens het schrijven nieuwe verbanden en kan zo bijvoorbeeld interessante nieuwe verhaallijnen uitwerken. Niet dat ik daar altijd wat mee doe, maar soms heeft het interessante gevolgen :)

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lukt het voor jou nu dan, zonder te schaven en in een rap tempo?
Voor het verhaal wat ik nu schrijf moet ik een bepaald onderdeel goed uitwerken voordat ik erover kan schrijven. Het betreft het middenstuk van het boek. Pas als ik dat heb uitgewerkt kan ik plannen wat er in het beginstuk vermeld moet worden/moet gebeuren. Vandaar dat het nu voor mij heel anders ligt. Maar ja, ik heb een tijd terug een heel stuk uitgetypt in een snel tempo en dat lukte gelukkig nog prima. Maar vaak heb ik er moeite mee. Ook ik ben een enorme perfectionist en ik analyseer ook zowat alles wat ik doe, en zeker de dingen waarover ik schrijf. Dat (o.a.) heeft me uiteindelijk een jaar geleden de das om gedaan. Nu merk ik pas hoe perfectionisme je schrijfproces kan bemoeilijken. Vroeger was ik minder perfectionistisch en toen ging het veel beter. Zie je, ook dit oorzaak-probleem heb ik even snel geanalyseerd haha Conclusie: je zou kunnen proberen - zeker voor een eerste schrijfbeurt - om je perfectionisme even aan de kant te schuiven. Dat kun je er later, tijdens het schrappen en schaven, weer helemaal op los laten. @ Diana Volgens mij kun je je manuscript best in 1 adem uitschrijven, mits je niet meer dan een novelle schrijft en je achteraf nog flink gaat zitten sleutelen aan je tekst. Of je moet natuurlijk surrealistisch schrijven, dan mag je officieel niet eens over je woorden nadenken :P Mij zou dat niet lukken, dus eens met Thomach: 'woord per woord'.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb nog nooit herschreven voor de eerste versie van een verhaal af was, zelfs niet als ik bij H4 besef dat H1 tot 3 helemaal anders hadden gemoeten, dan maak ik hooguit wat opmerkingen in de kantlijn. Ik schrijf bij voorkeur in snelle modus, herschrijven komt later. Maar dat werkt voor iedereen anders, het is uiteindelijk het resultaat dat telt. Die nooit in mijn eerste zin klopt trouwens niet helemaal, ik heb al wel meegedaan aan workshops waarbij je al stukken moest laten lezen voor het verhaal af was, en dan schaaf ik die eerste versie (die ik trouwens altijd met de hand schrijf) uiteraard wel wat bij. Maar dan duurt het veel langer voor die eerste versie af is, en ik heb achteraf toch nog veel herschrijfwerk. Bij NaNoWriMo heb ik wel eens de tip gelezen om te schrijven met witte letters op een witte achtergrond zodat je niet in de verleiding kunt komen om tijdens het schrijven al te gaan herschrijven. Dat is misschien een goede tip als je perfectionisme je dreigt te blokkeren?

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bij NaNoWriMo heb ik wel eens de tip gelezen om te schrijven met witte letters op een witte achtergrond zodat je niet in de verleiding kunt komen om tijdens het schrijven al te gaan herschrijven. Dat is misschien een goede tip als je perfectionisme je dreigt te blokkeren?
Of met van die ultra lichte kleuren, zodat je meteen hoofdpijn krijgt en scheel kijkt als je het ook maar probeert terug te lezen. Operante conditionering heet dat dan.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach Earthlady, zo gek is dat niet; ik heb ook een enorme haat/liefde verhouding met het schrijven. Met name de haat komt vaak naar boven :P (maar dat zal ook wel aan mij liggen)
Zucht, nee, dat herken ik maar al te goed :\\ Ik zou me over de eerste versie niet zo'n zorgen maken. Ik herken het idee wel dat je het zo snel mogelijk af wil hebben, omdat al die ideeën in je hoofd er uit moeten. Wat maakt het uit dat je het afraffelt? Daar is het herschrijven voor. Zodra je alles op papier hebt, heel secuur of niet, kun je je volledig richten op de details en het 'zin voor zin' niveau. Ik doe het ook wel eens op die manier, gewoon zoveel mogelijk opschrijven, hoppa, af dat ding! Het nadeel was wel dat ik daarna veel dingen heel erg moest herschrijven (daarom doe ik het niet zo vaak meer, vooral niet met romans), maar mijn verhaal stond op papier, het was uit mijn hoofd. Daarna kon ik er rustiger voor zitten, opgeluchter, leek wel. Het is maar net wat je wilt. Als jij het niet erg vindt om veel te herschrijven, dan zou ik voor snel gaan.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De eerste versie in snelle modus, dat werkt het beste (in ieder geval voor mij). Het ploeteren komt later. Als die versie 1 (of eigenlijk 0,5) maar eenmaal op papier staat en ik dus in principe al een 'manuscript' heb, is de discipline om het helemaal af te maken veel groter.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De eerste versie in snelle modus, dat werkt het beste (in ieder geval voor mij). Het ploeteren komt later. Als die versie 1 (of eigenlijk 0,5) maar eenmaal op papier staat en ik dus in principe al een 'manuscript' heb, is de discipline om het helemaal af te maken veel groter.
Ja, bij mijn vorige verhaal heb ik wel kunnen merken dat het meer motiveert om te weten dat alles er in ieder geval al staat, hoe ruw dat ook mag zijn. De tip van het gebruik van witte of erg lichte kleuren ga ik ook zeker proberen en dan maar hopen dat mijn schrijven in de snelle modus niet afkalft zodat ik me ga vervelen door de monotone en simplistische wijze ervan.
Wat maakt het uit dat je het afraffelt?
Oja, en dat is vaak het probleem trouwens Xuchiejlala, van te snel schrijven, dat het steeds extremere vormen aan begint te nemen en ik hoofdstukken schrijf van 1 pagina en ik er op gegeven moment zo naar en verveeld van wordt dat ik het verhaal moet wegleggen.
Conclusie: je zou kunnen proberen - zeker voor een eerste schrijfbeurt - om je perfectionisme even aan de kant te schuiven. Dat kun je er later, tijdens het schrappen en schaven, weer helemaal op los laten.
Ga ik proberen!

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben ook behoorlijk perfectionistisch en zou het liefst willen dat de eerste versie van een verhaal meteen perfect op papier staat. Ik heb echter gemerkt dat dit onmogelijk is: zelfs als ik elke zin uiterst zorgvuldig bestudeer (de stand die jij als 'langzaam' omschrijft), ben ik later toch nooit helemaal tevreden over wat ik heb geschreven. Daarbij heb ik gemerkt dat ik veel creatiever word en nieuwe inzichten en ideeën krijg als ik aan één stuk door blijf schrijven. In stand 'snel', dus. Dan krijg ik wel een stuk met gaten, of zoals Diana het zei:
In mijn snelle modus worden de meeste personages afgekort met de eerste letter van hun naam en nieuwe personages heten steevast Dinges. De meeste omschrijvingen van omgeving en interieur worden doeltreffend samengevat door ***.
Heel herkenbaar, haha :-). Nieuwe personages noem ik X of Y. De sterretjes verschijnen ook regelmatig in mijn schrijfsels. Ik vind het echter nog steeds moeilijk om dat perfectionisme los te laten, hoewel ik weet dat het betere en originelere teksten op zal leveren. Als ik jou was, zou ik het wel proberen ;). De tip over de lichte kleuren ga ik eens testen!

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat maakt het uit dat je het afraffelt?
Oja, en dat is vaak het probleem trouwens Xuchiejlala, van te snel schrijven, dat het steeds extremere vormen aan begint te nemen en ik hoofdstukken schrijf van 1 pagina en ik er op gegeven moment zo naar en verveeld van wordt dat ik het verhaal moet wegleggen.
Misschien is outlinen wat voor jou. Dan schrijf je je verhaal in hele grote lijnen uit. Als je dan afraffelt is het niet erg (hoe extreem ook), want het is niet de bedoeling dat je alles uitschrijft in scenes, maar dat je juist de grote lijnen 'samenvattend' opschrijft. Dit zou je vervolgens stap voor stap kunnen uitwerken in je eerste 'echte' versie, maar dan is dat idee uit je hoofd en heb je je verhaal 'op papier'.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik ram achter elkaar door. Tijdens het schrijven ontstaan ook nieuwe ideeën, die gooi ik er dan ook gelijk uit. Als het voor mijn gevoel, af is, dan pas begin ik met herlezen. Ik heb wel een pest aan herschrijven. Liever begin ik dan aan een volgend verhaal.

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn eerste versies schrijf ik ook ik zo'n snelle modus. Dan ga ik daarna pas herschrijven en daar gaat dan wel heel veel tijd inzitten. Het voordeel van deze manier is dat ik makkelijker hele scènes kan schrappen zonder dat het pijn doet, omdat dat toch alleen nog maar zo'n ruwe eerste versie is waar ik nog niet al te veel tijd in heb gestoken.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zou de langzame modus aanhouden. Als je dat lang genoeg doet, wordt de "perfectie" iets dat normaal is, dat je er niet meer bij na hoeft te denken. Dan voer je het tempo vanzelf op. Dat kan enorm schelen bij het herschrijven, waardoor de schildpad uiteindelijk sneller dan de haas kan zijn.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat maakt het uit dat je het afraffelt?
Oja, en dat is vaak het probleem trouwens Xuchiejlala, van te snel schrijven, dat het steeds extremere vormen aan begint te nemen en ik hoofdstukken schrijf van 1 pagina en ik er op gegeven moment zo naar en verveeld van wordt dat ik het verhaal moet wegleggen.
Misschien is outlinen wat voor jou. Dan schrijf je je verhaal in hele grote lijnen uit. Als je dan afraffelt is het niet erg (hoe extreem ook), want het is niet de bedoeling dat je alles uitschrijft in scenes, maar dat je juist de grote lijnen 'samenvattend' opschrijft. Dit zou je vervolgens stap voor stap kunnen uitwerken in je eerste 'echte' versie, maar dan is dat idee uit je hoofd en heb je je verhaal 'op papier'.
Ja, ook een goede tip, dankjewel! Al ben ik meer een ontdekkingsschrijver zal het zeker een poging geven.
Ik zou de langzame modus aanhouden. Als je dat lang genoeg doet, wordt de "perfectie" iets dat normaal is, dat je er niet meer bij na hoeft te denken. Dan voer je het tempo vanzelf op. Dat kan enorm schelen bij het herschrijven, waardoor de schildpad uiteindelijk sneller dan de haas kan zijn.
Ik hoop het, want tot nu toe als ik het gevoel had dat ik beter werd, legde ik gewoon de lat hoger zodat ik er alsnog even lang over doe. Klopt het dus om te zeggen dat jij ook vroeger zo worstelde als ik om goede kwaliteit uit te persen in je eerste versie en het nu vanzelf gaat zowat?

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik moest erg lachen om de eerste zin van @Tja. En dan de compleet andere werkwijze van @schlimazlnik. Ik moet bekennen dat ik ook een perfectionist ben; iets wat ik de laatste jaren (op meerdere vlakken) steeds meer als een ergernis ben gaan beschouwen. Ik schrijf dus langzaam en zit vaak met het volgende probleem; de woordvolgorde of inversie. Als ik iets geschreven heb staat mij prompt de woordvolgorde niet aan. Perfectionistisch als ik ben pas ik deze aan, en dan heb ik het niet over één of twee zinnen. Telkens lijk ik het weer anders te willen lezen en blijf ik het omgooien. Is dit herkenbaar? Bega ik een fout waardoor dit zich blijft herhalen?

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
het volgende probleem; de woordvolgorde of inversie. Als ik iets geschreven heb staat mij prompt de woordvolgorde niet aan. Perfectionistisch als ik ben pas ik deze aan, en dan heb ik het niet over één of twee zinnen. Telkens lijk ik het weer anders te willen lezen en blijf ik het omgooien. Is dit herkenbaar? Bega ik een fout waardoor dit zich blijft herhalen?
Woordvolgorde heeft vaak te maken met ritme. Ben je misschien de ene keer in een andere stemming dan de andere, wanneer je schrijft, zodat je de ene keer het ritme prettig vindt en de andere keer waardeloos?

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Thérèse. Hier heb ik zelf ook wel eens aan gedacht, maar wat ik beschrijf doet zich ook wel eens voor wanneer ik een deel heb omgegooid, dan direct weer opnieuw begin te lezen en zoiets heb van; nee, toch anders. Wanneer ik werk van anderen lees is dat niet zo.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat maakt het uit dat je het afraffelt?
Oja, en dat is vaak het probleem trouwens Xuchiejlala, van te snel schrijven, dat het steeds extremere vormen aan begint te nemen en ik hoofdstukken schrijf van 1 pagina en ik er op gegeven moment zo naar en verveeld van wordt dat ik het verhaal moet wegleggen.
Misschien is outlinen wat voor jou. Dan schrijf je je verhaal in hele grote lijnen uit. Als je dan afraffelt is het niet erg (hoe extreem ook), want het is niet de bedoeling dat je alles uitschrijft in scenes, maar dat je juist de grote lijnen 'samenvattend' opschrijft. Dit zou je vervolgens stap voor stap kunnen uitwerken in je eerste 'echte' versie, maar dan is dat idee uit je hoofd en heb je je verhaal 'op papier'.
Ja, ook een goede tip, dankjewel! Al ben ik meer een ontdekkingsschrijver zal het zeker een poging geven.
Je 'ontdekt' ook tijdens het outlinen :) Misschien kun je een lange, uitgebreide synopsis schrijven (lekker alles opschrijven wat er in je opkomt). En, wat je outlined, hoeft niet 'vast' te staan. Als je voor het 'echie' gaat schrijven, kun je genoeg veranderingen aanbrengen. Je verrast jezelf vaak genoeg tijdens het schrijven, dus ontdekkingen genoeg :)

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Thérèse. Hier heb ik zelf ook wel eens aan gedacht, maar wat ik beschrijf doet zich ook wel eens voor wanneer ik een deel heb omgegooid, dan direct weer opnieuw begin te lezen en zoiets heb van; nee, toch anders. Wanneer ik werk van anderen lees is dat niet zo.
Lees je dan je teksten hardop voor? Want dat helpt bij mij wel enorm om ritme en klankkleur juist te krijgen. Maar dat is dan de allerlaatste herschrijfronde.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Herkenbaar MVSMit, ik heb dit echt van me af moeten gooien. In het dagelijks leven ben ik copywriter en dus heel erg op losse zinnetjes gefocust. Een hele roman vindt op zo veel grotere schaal plaats... Overigens heb ik in de vele herschrijfronden daarna dus vrijwel iedere zin wel weer wat aangepast.