Verloren beroepsernst

Dat is vervelend. Zelf heb ik nog nooit een ms ingestuurd, maar ik heb me wel al bedacht dat het inderdaad wel eens kwijt geraakt zou kunnen worden. En dat ik dan na maanden met bonkend hart opbel en voorzichtig vraag of mijn ms inmiddels al uit de slush pile geplukt is... brrr Ik ben dus ook benieuwd naar de ervaringen van onze mede SOLlers. Goed van je POD exemplaar trouwens!

Mijn POD-boekje heeft meer exemplaren verkocht dan het mooie boek dat de Debuutprijs 2012 in Vlaanderen won ...

Ik ben echt eerlijk benieuwd, maar om welk boek gaat het dan? En hoe heb je dat dan voor elkaar gekregen?

Earthlady, op het moment dat Filip Rogiers de Debuutprijs won met Nauwelijks lichaam, had hij volgens zijn uitgeverij 126 exemplaren verkocht. Ik heb er een 150-tal verkocht door eenmaal op mijn facebook een status te maken, een linkje op mijn blog en 50 exemplaren in het kabinet van mijn ouders. (150 exemplaren is, denk ik, een normale verkoop voor een POD.) Eigenlijk is het toch triestig dat een uitgever zelfs een goede literaire auteur niet aan een publiek gesleten krijgt. En zo sluiten we naadloos aan bij het thema van de draad: beroepsernst bij uitgevers.

Ik heb er dit jaar eens eentje per mail aangeleverd (de uitgeverij wilde geen manuscripten op papier). Zes maanden later ontdekte ik dat ik wel een leesbevestiging had gekregen, maar nooit een antwoord. Terwijl op hun site staat dat hun beoordelingstermijn twee maand is. Dus per mail is blijkbaar ook geen garantie :-) Nu, voor mij maakt het niet uit. Ik denk dat ik al na een week had beslist dat ik me eigenlijk wel comfortabel voel in het medium dat ik nu gebruik voor publicatie. Maar ik kan zeker begrijpen dat je iets anders verwacht als je er wel vol voor wilt gaan.

Dank voor het delen :) Maar ja, het is inderdaad triest. Ik vraag me ook soms af waar Nederland nu eigenlijk op zit te wachten, want alles wat ik in de boekhandel zie liggen zijn of thrillers/romans van NL bodem, of alleen maar uit het Engels vertaalde boeken. Veel meer smaken zijn er niet. En dan bedoel ik de goed verkopende boeken hè.

Weerhoudt je ervaring met twee uitgeverijen je manuscripten richting andere uitgeverijen te zenden?

Was het aangetekend verstuurd, weet je zeker dat het is ontvangen door de uitgever? Er raken tegenwoordig meer poststukken zoek. Zeker als het grote, zware pakketten zijn. Ik zou het manuscript denk ik liever zelf, persoonlijk afgeven, zodat ik zeker weet dat het ook is ontvangen.

@ Wolfke: ja. Schrijven is een hobby voor mij, dus bespaar ik mezelf liever mogelijke frustraties. Moest een uitgeverij mij ooit vragen iets te schrijven - wat even waarschijnlijk is als dat we zaterdag niet meer op dit ondermaanse vertoeven - zou ik daar graag op ingaan. @ Schli: eerste manuscript persoonlijk in postbus van uitgeverij gestoken na telefonisch contact, tweede manuscript via normale post en mail, zoals uitgeverij vraagt. Als het dan niet in je database zit, heb je een fout gemaakt. Als uitgever doen alsof dit een normale, gebeurlijke zaak is, straalt weinig professionaliteit uit. In ieder geval: mijn stelling is dat de malaise in de boekenwereld voor een deel te wijten is aan het gebrek aan professionaliteit bij (bepaalde) uitgevers. In alle onderdelen van het proces overigens, niet alleen in de behandeling van de slushpile.

@ Wolfke: ja. Schrijven is een hobby voor mij, dus bespaar ik mezelf liever mogelijke frustraties. Moest een uitgeverij mij ooit vragen iets te schrijven - wat even waarschijnlijk is als dat we zaterdag niet meer op dit ondermaanse vertoeven - zou ik daar graag op ingaan.

Ik snap je frustraties, maar zelf laat ik geen kansen -ook al zijn die miniem- onbenut. Dat ben ik aan mezelf en mijn schrijfsels verplicht. Het aanbod is veel groter dan de vraag, dus ik schrik niet als ik soms geen antwoord krijg. Het is heel spijtig, maar vaak is dat de gang van zaken. Toch krijg ik evengoed briefjes gewoon ter bevestiging van ontvangst, waaruit ik afleid dat het er niet overal hetzelfde aan toe gaat. Het lijkt me niet onmogelijk dat er eens een manuscript verdwijnt, maar dat je dit twee keer meemaakt bij een -andere- uitgever is inderdaad betreurenswaardig. Ik persoonlijk zou me er alsnog niet door laten afschrikken. Wat heb je trouwens gedaan/gezegd toen ze je meldden dat je script verdwenen was? Heb je het hen opnieuw bezorgd, met de vraag tot bevestiging van ontvangst?

Ik zoek geen carrière in de schrijverij, ik doe niet mee aan wedstrijden of opleidingen of wat dan ook. Het gaat niet om mij of die twee manuscriptjes waarvan ik denk dat ze goed leesvoer zijn en deze uitgevers niet. Ik stel enkel dat, naar mijn bescheiden ervaring, een deel van de uitgeverswereld lomp en onprofessioneel overkomt. En dat het me dus niet verbaast dat het literaire veld grotendeels op apegapen ligt. Op dit forum gaan mensen steeds in de verdediging: onbeantwoorde manuscripten zijn spijtig maar het is nu eenmaal zo, en een reguliere uitgeverij is een keurmerk ... Ik vraag me af of er op dit forum mensen zijn die, net als ik, het niet eens zijn met die verdediging.

... Ik vraag me af of er op dit forum mensen zijn die, net als ik, het niet eens zijn met die verdediging.

Je hebt gelijk herman. In de aanval. Schrijf een zakelijke maar duidelijke mail dat je de gang van zaken beneden alle fatsoen vind. En eis dat ze je manuscript met voorrang behandelen. Je hebt niets te verliezen.

Ik heb mijn MS naar een aantal uitgeverijen gestuurd. Enkel eentje daarvan nam niet de moeite om een ontvangstbevestiging te sturen. Van één uitgeverijg kreeg ik per kerende een mail vol spelfouten en een andere uitgeverij slaagde er zowaar in mij een andere naam toe te dichten. Bij afwijzing van mijn MS was het dan weer de naam van het MS die verkeerd was. Ik veronderstel dat het in de uitgeverswereld niet anders is dan elders; steeds meer, steeds sneller en met zo weinig mogelijk middelen. Uitgeven is big business en kwantiteit lijkt te primeren op kwaliteit...

Ik weet niet hoe uitgeverijen werken, dus spreek ik me er niet over uit. Maar ik heb wel al voor een aantal grote bedrijven gewerkt (waar de omzet niet meer in miljoenen werd uitgedrukt). Eén ding heb ik daar in ieder geval geleerd: zolang je met mensen te maken hebt, kunnen vergissingen altijd gebeuren. En in een 'creatieve' sector geldt dat dubbel, denk ik. Misschien hebben ze inderdaad geen efficiënt systeem om inkomende manuscripten te verwerken. Maar misschien zijn er ook een hoop factoren waar een gewone mens geen rekening mee houdt, die dat proces bemoeilijken. Ik heb ook wel de indruk dat niet-gelezen manuscripten/verloren geraakte manuscripten schering en inslag zijn, maar als je als uitgeverij het ene manuscript na het andere binnenkrijgt, dan verschiet ik daar niet van. Ik zou ook niet van een malaise spreken in de uitgeefsector. Als uitgevers niet professioneel zouden zijn, dan zou er geen enkel boek ooit in de winkel terechtkomen. Ze moeten dus wel iets goed doen. En dat het eenheidsworst is, dat houd ik ook niet tegen de uitgeverijen. Een uitgeverij is een commercieel bedrijf dat per definitie winst moet proberen te maken. Niet de schrijver is hun doelpubliek, wel de lezer. Dat gezegd zijnde: probeer toch nog eens bij een andere uitgeverij. Onderschat niet de waarde van een uitgeverij. Mensen vinden je niet alleen veel professioneler als je bij een uitgeverij zit, een uitgeverij doet ook veel werk voor jou (oa. redactie, vormgeving, distributie, ....)

Misschien hebben ze inderdaad geen efficiënt systeem om inkomende manuscripten te verwerken. Maar misschien zijn er ook een hoop factoren waar een gewone mens geen rekening mee houdt, die dat proces bemoeilijken. Ik heb ook wel de indruk dat niet-gelezen manuscripten/verloren geraakte manuscripten schering en inslag zijn, maar als je als uitgeverij het ene manuscript na het andere binnenkrijgt, dan verschiet ik daar niet van.

Da's toch onzin? Ik heb enkele jaren als assistent aan de unief gewerkt. Ik kreeg jaarlijks zo'n 1500 werkstukken / taken van studenten binnen. Nooit ben ik er eentje kwijtgespeeld, nooit kostte het mij meer dan één minuut om een werkstuk te vinden, nooit bleef een taak ongelezen liggen. En dat was dan 20% van mijn taakbesteding. Als je op je website een manier adverteert om manuscripten in te zenden waaraan je niet kunt voldoen, wijzig die dan. Anders ben je onprofessioneel.

Ik zou ook niet van een malaise spreken in de uitgeefsector. Als uitgevers niet professioneel zouden zijn, dan zou er geen enkel boek ooit in de winkel terechtkomen. Ze moeten dus wel iets goed doen. En dat het eenheidsworst is, dat houd ik ook niet tegen de uitgeverijen. Een uitgeverij is een commercieel bedrijf dat per definitie winst moet proberen te maken. Niet de schrijver is hun doelpubliek, wel de lezer.

Uitgevers spreken zelf over die malaise. Dat een uitgever winst moet maken, is een boutade. Uiteraard is dat zo. Als echter iets eenvoudigs als een systeem om input te krijgen niet werkt, lijkt het me dat ook andere onderdelen van je proces niet echt op punt staan. En je dus minder winst maakt dan je zou kunnen.

Dat gezegd zijnde: probeer toch nog eens bij een andere uitgeverij. Onderschat niet de waarde van een uitgeverij. Mensen vinden je niet alleen veel professioneler als je bij een uitgeverij zit, een uitgeverij doet ook veel werk voor jou (oa. redactie, vormgeving, distributie, ....)

Allemaal zeer juist, maar toch heb ik bedenkingen. Zonder uitgeverijen zal er nog steeds literatuur zijn, zonder schrijvers niet.

Hallo herman, Welkom in het schuitje. Maar ik maak me er niet meer druk over. Ik heb vorig jaar uitgevers benaderd. Via de mail ging het twee keer mis en een keer via de post. Het ging mij meer om hoe onverschillig ze reageerden op fouten bij het versturen. De klant is koning. Niet bij deze paar uitgevers. Het wachten op antwoord duurt erg lang en als er dan iets mis gaat is een excusses zeer op zijn plaats. Niet alleen fouten bij het versturen worden terzijde geschoven maar ook een beleefde brief na drie maanden wachten. Of het nooit beantwoorden van een klein, beleefd bericht via de mail. Soms moest ik aan de bel trekken,ook bij literaire tijdschriften, om na een lange tijd wachten toch een reactie te krijgen. Ieder bedrijf heeft het druk, maar van de woningbouw, belasting, andere drukken bedrijven met veel post krijg ik meestal gewoon een antwoord,binnen een week. Wat is het verschil met een uitgeversbedrijf, waarom zijn zij een uitzondering? Misschien is de schrijver veeleisend vanwege zijn kwetsbaarheid? De uitgever arrogant vanwege zijn macht over die kwetsbaarheid? Is het een spel? Toch geef ik het niet op, het daagt me juist uit! Ik blijf dus mijn m-script opsturen. Maar prima dat je je verzet, blijf dat vooral doen maar niet tenkoste van jezelf.

Ik weet niet om welke uitgevers het gaat. Uiteindelijk kan iedere gek een uitgeverij beginnen. Daar hoef je geen enkel papiertje voor te hebben. En daarom gebeurt dat ook heel regelmatig. Waarbij een "grote" uitgeverij vaak ook maar op een uitgever leunt, en het bij de "middenmaat" al snel liefdewerk oud papier is; een liefhebber die mooie boeken wil uitgeven, maar de mogelijkheden en middelen niet heeft om dat werkelijk professioneel te doen. Die hun boekhouding in een excel-sheetje bijhouden, zeg maar.

Excel-sheetjes werken anders héél erg goed. Kwestie van bijhouden en raadplegen. Discipline dus. Het kan ook anders, er zijn uitgeverijen die netjes ontvangstbevestigingen sturen en binnen een redelijke termijn laten weten of ze je manuscript willen publiceren. Ik ervaar echter ook wat herecomsherman zegt. En het kan erger: dat je een mailtje krijgt met: 'We hebben interesse, heeft u het al elders aangeboden? Zo niet, nemen wij het in ons redactie-overleg mee.' en jij antwoordt van niet en vervolgens hoor je niets meer. Helemaal niets en je ontvangt ook geen antwoord meer op je mail als je voorzichtig informeert hoelang men overlegt. Over het algemeen vind ik de responstijd lang, maar bij 80% van de uitgeverijen wel in orde.

Oh, ik heb exact hetzelfde gehad, een manuscript dat was kwijtgeraakt. Ik maak me daar niet zo druk om, ik hoef niet per se schrijver te worden, maar als je die wens wel hebt, snap ik heel goed dat het verschrikkelijk is.

Bij mij raakte een manuscript twee maal kwijt bij dezelfde uitgever, dus het komt vaker voor. Daarom bel ik altijd als het me te lang duurt, ook al zeggen uitgevers dat ze liever niet gebeld worden. Deze uitgever was blij dat ik belde, en toen ik het een derde keer instuurde, kreeg ik binnen een week een (negatief) antwoord. Ik heb het ook wel met sollicitaties gehad. Dan leverde ik persoonlijk een brief bij personeelszaken in en bleek de brief later kwijtgeraakt. Wel werd ik daarna door een uitzendbureau gebeld dat het bedrijf expliciet om mij als uitzendkracht vroeg om op dezelfde afdeling te komen werken... Een paar jaar lang maakte ik altijd zulke dingen mee, inmiddels lijkt mijn karma verbeterd ;).

Bij mij raakte een manuscript twee maal kwijt bij dezelfde uitgever, dus het komt vaker voor. Daarom bel ik altijd als het me te lang duurt, ook al zeggen uitgevers dat ze liever niet gebeld worden. Deze uitgever was blij dat ik belde, en toen ik het een derde keer instuurde, kreeg ik binnen een week een (negatief) antwoord.

Tsja, als je je niet aan je eigen toezegging houdt moet je niet zeuren dat je gebeld wordt. Ik heb ooit eens per mail gesolliciteerd bij een groot goed doel. Daar stond in het automatisch verstuurde antwoord dat ze vanwege het grote aantal open sollicitaties alleen reacties stuurden naar de mensen die ze wilden spreken. Als ik niet binnen zes weken een antwoord zou krijgen, dan moest ik mezelf als afgewezen beschouwen. Ook niet erg leuk om zes weken te wachten en dan zelf maar te concluderen dat het niets wordt, maar ze waren er tenminste vooraf eerlijk over.

Ik weet niet om welke uitgevers het gaat. Uiteindelijk kan iedere gek een uitgeverij beginnen. Daar hoef je geen enkel papiertje voor te hebben. En daarom gebeurt dat ook heel regelmatig. Waarbij een "grote" uitgeverij vaak ook maar op een uitgever leunt, en het bij de "middenmaat" al snel liefdewerk oud papier is; een liefhebber die mooie boeken wil uitgeven, maar de mogelijkheden en middelen niet heeft om dat werkelijk professioneel te doen. Die hun boekhouding in een excel-sheetje bijhouden, zeg maar.

Uitgeverij Van Halewyck en Uitgeverij Vrijdag. Niet zomaar enkele gekken met een computer, denk ik. Bij Vrijdag had ik de indruk dat men een klein beetje gegeneerd was met het verlies van mijn manuscript, bij Van Halewyck absoluut niet. Die vonden het precies al storend dat ik er telefonisch naar vroeg. De geweigerde novelle heb ik online gezet. Na mijn verlof zal ik die wel eens in een boekpresentatie gieten, het is gratis beschikbaar.