Mannelijk pseudoniem?

Hier: http://www.schrijvenonline.org/forum/6380?page=2#… vind je al wat informatie / overwegingen / ervaringen t.a.v. je onderwerp. Gebruik de volgende keer als je een topic opent, eerst even de zoekfunctie, rechtsboven de pagina; dan kun je daar aanhaken met vragen / opmerkingen.

Dankjewel. Ik had de zoekfunctie gebruikt en dat topic gevonden. De eerste pagina ervan doorgelezen, maar dat gaat vrijwel alleen maar over mannen, vrouwen en de verdeling van huishoudelijke taken. Dat bedoel ik met dit topic niet.

euh... Die draad dateert van 2008, dus haak ik hier even op. Zelf houd ik er niet van dat gedateerde berichten terug naar boven worden gehaald, want meestal wil ik dan reageren op een bericht die iedereen allang weer vergeten is. Ikzelf maak niet echt een voorkeur tussen man en vrouw als lezer... natuurlijk is het wel zo dat vooral mannen de boeken schrijven die ik iets interessanter vind zoals Arnon Grunberg, Peter Verhelst, Stephen King, Dean Koontz... Toch zitten er ook verschillende vrouwelijke schrijvers tussen mijn favoriete auteurs, zoals Annelies Verbeke, Sylvie Marie, Delphine Lecompte... niet per toeval denk ik dat het hier vooral om culturele schrijvers gaan (dichters en korte verhalen-schrijvers) Het boek Slaap van Annelies Verbeke is trouwens in 21 talen vertaald dus dat kan wel tellen. Er zijn volgens mij ook genoeg vrouwelijke schrijvers die goed boeren op de schrijversmarkt denk aan de schrijvers van de twilight serie en de hunger games... Toch herinner ik me uit de biografische film van J.K. Rowling dat ze met initialen werkte omdat boeken door vrouwen geschreven minder snel aanhang vinden bij de jeugd. Al moet ik toegeven dat voorgenoemde schrijvers volgens mij tegenwoordig wel aantonen dat dat niet helemaal juist is, al kan er een grond van waarheid in zitten. Voor mij hangt het dus vooral af van wat je schrijft. Bij een onbekende schrijver of schrijfster moet dus de titel, de cover en de achterflap aanspreken.

Ik zou - moest ik morgenochtend wakker worden als een vrouwelijke auteur - juist strijden om die zogezegde ongelijkheid tegen te gaan. Eigenlijk schuilt er in jou - ik richt me nu ook tot iedere schrijfster - een dubbele opdracht: langs de ene kant vechten om een piédestal in de Nederlandse literatuur, en langs de andere kant ijveren voor een seksuele gelijkheid.

Maar kun je die strijd ook niet voeren door te publiceren onder mannelijk pseudoniem en daarna pas je vrouwelijkheid bekend te maken? Als je uitlegt dat je dat gedaan hebt om de vooroordelen die er (waarschijnlijk) bestaan jegens vrouwelijke auteurs te bewijzen, heb je meteen de aandacht voor dit onderwerp. P.S: Ik loop overigens zwaar op de zaken vooruit met dat publiceren en zo, ik moet nog beginnen met schrijven...

P.S: Ik loop overigens zwaar op de zaken vooruit met dat publiceren en zo, ik moet nog beginnen met schrijven...

Inderdaad.

Anders laat je het toch lekker in het midden. Als je zonder voorkennis - uiteraard niet meer mogelijk - J.K. Rowling ziet staan, weet je niet of dat een man of een vrouw is.

#7 Angus, Simpel, en lijkt mij ook de beste optie. Verder denk ik dat het er ook erg aan ligt wát je aan het schrijven bent. Als je verhaal een politieke grond heeft bijvoorbeeld en bij non-fictie. of het is een chicklit, of een thriller, of ... Roep nog maar een van de talloze mogelijkheden. Ik denk dat je jezelf deze vraag kunt stellen: Is het relevant voor het verhaal dat lezers denken dat de schrijfster een man is? Als het niet relevant is voor het verhaal, lijkt het mij verwarrend voor de lezer. En ook niet goed voor je geloofwaardigheid als schrijfster. Ook best genant trouwens, bij boekpresentaties etc ; -)

Anders laat je het toch lekker in het midden. Als je zonder voorkennis - uiteraard niet meer mogelijk - J.K. Rowling ziet staan, weet je niet of dat een man of een vrouw is.

Ik wilde precies hetzelfde zeggen. Ik denk niet dat je een mannelijk pseudoniem hoeft te kiezen. Waarom je anders voordoen dan je bent? Maar wat wél kan, is alleen je voorletter(s) en achternaam te gebruiken. Zo laat je de vraag man/vrouw in het midden. Best slim eigenlijk, want het geslacht van de schrijver maakt toch niet uit? Het gaat toch om het verhaal? Precies die reden had J.K. Rowling ook toen zij voor die naam koos. Ze wilde dat ook jongens haar boeken zouden lezen, en ze was bang dat dat niet zou gebeuren als er een vrouwelijke naam op de cover zou staan. Toen werd ze echter zo bekend dat iedereen haar kende. Als vrouw. Maar ik heb de indruk dat haar "vrouw-zijnde" nu echt geen probleem meer is. Nu ze eenmaal bekend is, lezen ook jongens haar boeken. Bovendien vind ik het wel intrigerend. Geen voornaam, alleen voorletters, en een achternaam. Doet me denken aan J.R.R. Tolkien, of C.S. Lewis. En er zijn vast nog wel meer (moderne) schrijvers die hiervoor hebben gekozen.

Anders laat je het toch lekker in het midden. Als je zonder voorkennis - uiteraard niet meer mogelijk - J.K. Rowling ziet staan, weet je niet of dat een man of een vrouw is.

je kunt een voornaam kiezen die zowel mannelijk als vrouwelijk kan zijn. José, Andrea, Joan, Jean, Sam, bijv.

Bij E.L. James heb ik niet de indruk dat ook maar iemand iets moet denken over de auteur. Zoiets kan alleen maar door vrouwen geschreven worden, schijnt het. Als je thema of alleen al de manier waarop het verhaal begint te vrouwelijk is, heeft een mannelijk pseudoniem geen enkele zin.

De grap is dat de meeste mensen bij alleen (een) voorletter(s) en een achternaam waarschijnlijk aannemen dat het om een man gaat... Maar even los van mij en mijn pseudoniem, wat denken jullie? Kunnen mannen gewoon beter schrijven? Hebben vrouwen last van een vooroordeel? Of is die veronderstelde voorkeur voor mannelijke auteurs (zowel bij lezers als bij uitgevers) sowieso onzin?

Ik had een collega die veel via mail moest corresponderen/discussiëren met mensen die haar niet kenden en dus niet wisten dat ze een vrouw was. Ze ondertekende haar mails veelal met X. Achternaam (Ik geef haar echte naam nu even niet mee, maar haar achternaam leek ook op een mannelijke voornaam.). Het viel me altijd op in die correspondenties dat, zodra mensen wisten dat ze een vrouw was, de toon altijd direct veranderde in haar nadeel. Idem dito als ze gewoon haar voornaam gebruikte. Die was zo oubollig dat veel mensen altijd aannamen dat ze minstens vijftig jaar was terwijl het kind tien jaar jonger dan mij was. Ik zeg maar gewoon: mensen vormen zich al direct een beeld op basis van een naam alleen. Uit mijn studies herinner ik me ook nog iets anders. In de linguïstiek is het een vaststaand feit dat mensen compleet anders reageren tegenover een vrouw dan tegenover een man, zelfs al is de situatie identiek. Blijkbaar zit het in onze genen dat we ons meer betuttelend opstellen tegenover vrouwen. Alle discours over 'be a woman, be proud' ten spijt ben ik er niet van overtuigd dat het niet uitmaakt of er nu een vrouwelijke of mannelijke naam op de kaft staat. Integendeel, ik heb mezelf er al dikwijls op betrapt dat ik in bepaalde genres boeken opzij leg juist omdat er een vrouwelijke naam op staat. Bekrompen, ja, maar ik vrees dat het opgaat voor nog een heel pak andere mensen ook...

Als je per se een mannelijk pseudoniem wil kiezen, zal ik je niet tegenhouden. Evenwel kies ik nooit een boek/ laat ik nooit een boek staan omwille van het geslacht van de auteur. Ik kijk naar de combinatie titel-cover-flaptekst. Maar je moet vooral doen wat je zelf wil.

Alle discours over 'be a woman, be proud' ten spijt ben ik er niet van overtuigd dat het niet uitmaakt of er nu een vrouwelijke of mannelijke naam op de kaft staat. Integendeel, ik heb mezelf er al dikwijls op betrapt dat ik in bepaalde genres boeken opzij leg juist omdat er een vrouwelijke naam op staat. Bekrompen, ja, maar ik vrees dat het opgaat voor nog een heel pak andere mensen ook...

Dit dus. Ik betrap mezelf er ook weleens op dat ik last van dat vooroordeel heb, ook in hele andere situaties (bij artsen bijvoorbeeld). Als ik de vrouw in kwestie en haar kwaliteiten leer kennen, verdwijnt dat vooroordeel vanzelf, maar vrouwen moeten dan dus wel harder werken voor respect en erkenning.

Dus je denkt zelf al (onterecht) dat vrouwen de underdog zijn van de maatschappij. Ja, dan kan het niet anders of je krijgt dat ook terug op je bordje in de manier waarop mensen jou en je werk zullen benaderen. Misschien daar eerst eens even aan werken? Kijk naar je uitstraling. De eerste hobbel die je overigens moet nemen is de uitgever. Wilde je daar in je korte zomerjurkje als man binnenkomen? Overigens bestaat er hier ook ergens een topic waarin mannen klagen dat ze liever een vrouwelijk pseudoniem nemen. Vrouw en jong scoort namelijk veel beter bij uitgevers. Ik weet niet hoe oud je bent, maar doe er je voordeel mee. Het schijnt dat het ook helpt als je pumps draagt. Maarre, ik zou eerst maar eens dat boek schrijven ;) En je kent vast dat vrouwelijke geheimzinnige pseudoniem (ben de naam effe kwijt, o ja, Suzanne Vermeer) die die man gekozen had, waarna zijn schrijfcarriere als een speer ging. Toen hij overleed werd het pas bekend dat het om een man ging. Dus voorlopig zou ik maar gewoon mezelf zijn als ik jou was.

Leuke vraag met zinnige reacties. Ik denk dat het echt bij de uitgever zit. Ik kan me niet voorstellen dat bv podium, arbeiderspers, op geslacht let. Een breed georienteerde uitgever met smaak let denk ik puur op kwaliteit. Maar het zal me niet verbazen dat onbewust een redacteur beinvloedbaar is door een toepasselijke naam, vrouw of man. Er zijn ook uitgevers die puur op de verkoopcijfers afgaan en dan denken ze echt niet in de eerste instantie aan kwaliteit maar aan Euro`s. Dan is het geslacht of een koe die veel melk geeft of de stier die mooi kan brullen. Het is maar wat de boer aantrekkelijk vind voor zijn portomonee. Maar ga lekker schrijven! Misschien dat je het af laat hangen van je verhaal. Past het bij een vrouw of een man? of anoniem?

Dit heb ik gevonden op de website van uitgeverij Prometheus: "Bij constatering van onwaarheden betreffende uw leeftijd, naam of identiteit wordt het manuscript onverwijld vernietigd." http://uitgeverijprometheus.nl/index.php?option=c… Ik geloof dat sommige uitgevers willen dat je eerlijk bent.

Ja, maar sommige uitgevers willen ook alles weten. Trouwens, In de meeste gevallen staat er een stukje over de schrijver (met foto) op de achterflap. Het is vreemd als de auteur Peter Jansen heet en er een foto van een vrouw op de achterkant wordt geplaatst. Misschien wel leuk om te proberen. Ik denk er ineens aan dat de voorletters T.J.A. ook niet verkeerd zijn.

Dit heb ik gevonden op de website van uitgeverij Prometheus: "Bij constatering van onwaarheden betreffende uw leeftijd, naam of identiteit wordt het manuscript onverwijld vernietigd." http://uitgeverijprometheus.nl/index.php?option=c… Ik geloof dat sommige uitgevers willen dat je eerlijk bent.

Het ging mij, in mijn reactie, meer om de lezer. Naar de lezer is er niks oneerlijks aan om je geslacht in het midden te laten (want daar bevindt het zich ook, bij zowel man als vrouw :) ) . De lezer wil alleen een goed verhaal (hoop ik).

Maar even los van mij en mijn pseudoniem, wat denken jullie? Kunnen mannen gewoon beter schrijven? Hebben vrouwen last van een vooroordeel? Of is die veronderstelde voorkeur voor mannelijke auteurs (zowel bij lezers als bij uitgevers) sowieso onzin?

Rasa, dit is een ander onderwerp, en daar zou je een nieuw topic voor moeten openen - ware het niet dat hier al veel topics over zijn (ook recente). Laten we het in dit topic bij het pseudoniem (m/v) houden.

De lezer wil alleen een goed verhaal (hoop ik).

Je hebt gelijk.

Natuurlijk hebben jullie gelijk wat betreft bezoek aan de uitgever en de achterflap, maar het is toch vaker voorgekomen dat lezers lang niet wisten wie er achter een naam schuil ging? J.K. Rowling heeft in eerste instantie haar geslacht geheim gehouden, Marek van der Jagt was een geheimzinnig pseudoniem en 'Suzanne Vermeer' is misschien nog wel het best voorbeeld.

Maar even los van mij en mijn pseudoniem, wat denken jullie? Kunnen mannen gewoon beter schrijven? Hebben vrouwen last van een vooroordeel? Of is die veronderstelde voorkeur voor mannelijke auteurs (zowel bij lezers als bij uitgevers) sowieso onzin?

Rasa, dit is een ander onderwerp, en daar zou je een nieuw topic voor moeten openen - ware het niet dat hier al veel topics over zijn (ook recente). Laten we het in dit topic bij het pseudoniem (m/v) houden.

Sorry, vind het was lastig om een strikte scheiding aan te houden. De enige reden waarom ik wellicht een mannelijk pseudoniem zou kiezen zou vanwege een eventueel vooroordeel ten aanzien van mannelijke en vrouwelijke schrijvers zijn. Bij nader inzien had ik mijn vraag beter algemener kunnen stellen en niet op mezelf betrekken: zijn er vrouwen die overwegen een mannelijk pseudoniem te kiezen om bovenstaande reden?

Bij nader inzien had ik mijn vraag beter algemener kunnen stellen en niet op mezelf betrekken: zijn er vrouwen die overwegen een mannelijk pseudoniem te kiezen om bovenstaande reden?

Neen, daar had ik zelfs nog niet aan gedacht en wil ik ook niet aan denken.

Bij nader inzien had ik mijn vraag beter algemener kunnen stellen en niet op mezelf betrekken: zijn er vrouwen die overwegen een mannelijk pseudoniem te kiezen om bovenstaande reden?

Wel een pseudoniem : - ) Echter geen mannelijke of onzijdige naam. Als iemand mij niet wil lezen omdat ik overduidelijk een vrouw ben, dan lezen ze mij maar niet. Ik ben een vrouw en ik schrijf als een wijf. Ik kan dat en wil dat niet veranderen of verbergen.

Bij nader inzien had ik mijn vraag beter algemener kunnen stellen en niet op mezelf betrekken: zijn er vrouwen die overwegen een mannelijk pseudoniem te kiezen om bovenstaande reden?

Wel een pseudoniem : - ) Echter geen mannelijke of onzijdige naam. Als iemand mij niet wil lezen omdat ik overduidelijk een vrouw ben, dan lezen ze mij maar niet. Ik ben een vrouw en ik schrijf als een wijf. Ik kan dat en wil dat niet veranderen of verbergen.

Wat een muis. En wat een macht! [De tekenfilm-karikatuur Supermuis, voor de niet-ingewijden] Mirandala, ik bewonder je voor deze stellingname!

Ik zou, als vrouw die serieus genomen wil worden, enkele titels aannemen en zoveel mogelijk initialen voor een deftige achternaam plakken. Daarbij een bril dragen met een snor daaraan vast.

Marek van der Jagt was een geheimzinnig pseudoniem

Puntje op de i: Marek van der Jagt was een heteroniem: een schuilnaam waarmee een auteur een andere naam aanneemt alsof hij een bepaald werk niet geschreven heeft.

Alsof je je als vrouw zou moeten schamen voor je werk? Me hoela. Als 'men' mij dan niet wil als vrouw, is 'men' niet goed wijs. Overigens heb ik een welluidende franse voor- en achternaam. Mijn voornaam wordt als ik hem afkort echt wel heel mannelijk, maar ik vertik om dat te doen. Ik ben blij met mijn volledige naam en heel :thumbsup: vrouwelijk geslacht.

Dit heb ik gevonden op de website van uitgeverij Prometheus: "Bij constatering van onwaarheden betreffende uw leeftijd, naam of identiteit wordt het manuscript onverwijld vernietigd." http://uitgeverijprometheus.nl/index.php?option=c… Ik geloof dat sommige uitgevers willen dat je eerlijk bent.

Wanneer je bij de uitgever meldt onder welk pseudoniem je wilt schrijven en waarom, dan lijkt mij dat geen onwaarheid. Enkel is het niet bekend bij het grote publiek.