Orde in de chaos. Hoe?

Haha, ik ken de uitdaging maar heb geen oplossing, het spijt me. Ik heb al mijn losse files in één folder onder namen die ik ter plekke verzon en daarnaast heb ik drie schriften waar vol manuscript zonder enige ordening. Maar voor mij werkt het goed op deze manier Ik begin gewoon aan het begin van mijn verhaal en pak uit de stapel voorwerk stuk voor stuk de files die ik nodig heb. Soms is het even zoeken, maar uiteindelijk valt alles op zijn plaats. Kwestie van bij het begin beginnen, is het enige wat ik je mee kan geven :)

Ik begrijp wat je bedoelt. Bij mij is het ook één en al chaos ;). Gewoon ergens beginnen en je losse stukjes wat proberen te ordenen. Als ik begin, vergeet ik vaak al mijn losse computerfiles en papiertjes. Gewoon omdat ik dan al andere ideeën heb. Maar het is niet evident, om alles netjes gestructureerd te houden. Kan ook gewoon de aard van het beestje zijn. Ik neem me steeds voor om het anders te gaan doen. Totdat ik aan iets denk, en vlug iets neem om te noteren. Voor ik het weet ligt mijn desk vol met stukjes papier. Probeer daar maar eens wijs uit te geraken inderdaad ;). Ik vrees dat de oplossing binnen jezelf ligt. Begin eraan en volhouden! Succes!

Chaos, breek me de bek niet open. Wat bij mij werkt: uitprinten - mezelf bewust van de schade die ik het milieu toebreng. Heb je een grove verhaallijn en de hoofdstukken (min of meer) op een rij, dan is het een kwestie van stapeltjes maken.

Zorg dat in ieder geval alles waarvan je denkt dat het bij elkaar hoort of gaat horen ook daadwerkelijk in dezelfde map zit. Verder is het, zoals Diana zegt, een kwestie van bij het begin beginnen. Ik heb zelf vooral het probleem dat mijn ideeën komen als ik onderweg ben (wandelend, op de fiets, in de auto, in de bus, etc.) en dat ik dus belachelijk veel random notities in mijn telefoon heb staan.. Pijnlijk om te ordenen, but it's the only way.

Maak een archief. Kan eenvoudig in elk database-programma. Geef elk stukje tekst een titel en label het met de voornaamste kernwoorden (zoals taggen van tweets of blogposts). Maak in de database een hyperlink naar elk stukje tekst. Dit maakt alles een stuk overzichtelijker en eenvoudiger om de puzzel te leggen.

bedoel je dan dus ook dat je dus niet lineair schrijft, maar in hapjes, alles dwars door elkaar?

Werk met snelkoppelingen! Als je dan dingen niet weet waar te bewaren, kan je ze in verschillende mapjes stoppen. Verander je er één, dan verander je ze allemaal. Je houdt dan één map met 'alles' (of per ms één map?) en daarnaast kan je onderverdelen zo je maar wil. Per persoon, per tijdsdeel, als je daar tenminste maar de snelkoppelingen van het echt document in stopt.

Ik doe het net als Wolfke. Overal ligt wel iets waar wat op staat. Soms krabbel ik wat op een krant. Hup, krant weg. ik ben omringd door mappen, papieren, pennen, potloden en wat je maar kunt bedenken. Van mij kun je dus duidelijk geen oplossing verwachten.

Blij te zien dat ik niet de enige ben die niet van a naar z schrijft. Ik beschouw het als mijn grootste fout. Over het algemeen heb ik de volledige plot al in mijn hoofd, maar de scènes zelf schrijf ik niet chronologisch. Zo kan het zijn dat ik eerst scène 15 schrijf, dan scène 25 en tenslotte scène 5. Het einde is bij mij meestal eerder af dan het begin. Maar ik heb het geluk dat alles meestal al vastligt voordat ik er echt aan begin. Het is me uit de post van Sofie.157 wel niet helemaal duidelijk over welk type chaos het gaat: - over het verbinden van al die losse stukken? ("stukken aan elkaar breien') - of gaat het er over dat al die stukken verspreid staan op diverse locaties (pc, papier)? Ik schrijf dan eens in een schriftje, dan eens op mijn notebook dus het gebeurt al eens dat al die losse stukken wat verspreid zitten. Dat kan je denk ik maar op één manier oplossen: alles in volgorde in één document beginnen dumpen en de losse stukken die je hebt verwerkt telkens archiveren. Die stukken aan elkaar breien is inderdaad hatelijk. Dat hou ik meestal als laatst. Het doet je verhaal wel geen goed. Ik merk dat toch dat er dan een soort van onevenwicht ontstaat die nog moeilijk weg te werken is. Het tempo verschilt dan immers van stuk tot stuk. Eigenlijk... zou je dus gewoon terug van nul moeten beginnen in plaats van de bestaande stukken aan elkaar te lassen. Zelfs al heb je het idee dat een scène goed zit, als je ze moet herdoen zonder dat het origineel naast je ligt, komt de nieuwe scène er soms beter uit. En dan kan je achteraf nog altijd vergelijken.

Hartelijk dank voor jullie reacties. :thumbsup: Het doet me goed te lezen dat ik niet de enige ben die zo werkt. :) Ik neem tegenwoordig zelfs al een klein opschrijfboekje en pen mee de sauna in. Heb ik nog een vraag aan herecomesherman zou je voor deze digibeet iets breder willen uitleggen wat je bedoeld?

Misschien dat uitlijnen helpt. Maak eens een schema en schrijf daarin de scenes/fragmenten op die je op de computer hebt staan (maak kopjes en schrijf kort op wat er in elke scene/fragment gebeurd). Bedenk dan welke stukken je in elkaar kunt laten overlopen of hoe je hier een 'brug' tussen kunt bouwen.

Post its. Geef je mappen een nummer, geef je scene's een nummer, korte omschrijving, alles op die post it en dan maar schuiven en plakken, tot je weet in welke volgorde je de mappen wilt. Gelukkig gebruik ik deze methode alleen bij prentenboeken, ik zou helemaal gek worden als ik een hele roman zo in elkaar moest schuiven. Ieder zijn ding, denk ik dan maar!

Heb ik nog een vraag aan herecomesherman zou je voor deze digibeet iets breder willen uitleggen wat je bedoeld?

Okee. Ik verzamel mijn losse stukken tekst in een map op mijn computer. Deze geef ik labels: bv. personage, actie, kernwoorden. Meestal een vijftal labels. Daarna maak ik een database (vb. via Excell) en rangschik de stukken tekst. Ik gebruik verschillende kolommen per onderdeel: titel - actie - personage - label 1 tot ... Je kan dan in die database gemakkelijk gaan sorteren: bv alle stukken tekst van een bepaald personage, in een bepaald tijdskader, met een bepaald label. Zo bewaar ik overzicht in wat ik geschreven heb. Eigenlijk is het dus een digitale versie van het systeem met mapjes en post-its. Ik gebruik het niet altijd. In het manuscript waar ik nu aan werk, doe ik dat wel. Ik werk namelijk met anekdotes en kronieken die ik wil samenbrengen tot een vloeiend en volwaardig verhaal. Het is dan gemakkelijk om bv. alle teksten die over wielrennen gaan te orden en er samenhang in te zoeken. Ben je daar als digibeet iets mee? Ik ken het niet, schrijven in notitieschriftjes. Ik schrijf eigenlijk altijd rechtstreeks op de computer. Ik zou dus eerst die notities moeten intikken in aparte documenten.

Mijn notitieboekje is mijn mobiel. Die heb ik altijd bij me. Met behulp van een gratis programma genaamd Evernote sla ik alle info (foto's, teksten, ideeën, enz) op. Als ik dan thuis ben, upload ik die info naar mijn laptop waar Evernote ook op geïnstalleerd is. Ik maak foto's van mensen en dingen die ik zie als ik bijvoorbeeld door de stad loop, Of als ik in de trein zit, en ik hoor mensen ergens over praten waarvan ik denk dat het interessant is, dan maak ik daar een notitie van. Net als herecomesherman werkt een papieren notitieboekje niet voor mij.

Je kunt al je scènes een titel geven en er in Word een hoofdstukstijl aan toekennen. Word kan op basis van die stijlen een inhoudsopgave genereren (automatisch door een veldcode in te voegen (ik heb alleen de Engelse Word-versie; daar is het TOC); je kunt zelfs een geneste structuur maken (ken een lager hoofdstukniveau toe aan een sub-scène). Vervolgens kun je de scènes in de gewenste volgorde schuiven (TIP: met Shift-Alt en de pijltjestoetsen OMHOOG en OMLAAG kun je hele paragrafen snel en accuraat verplaatsen).