Royalties vanaf tweede druk

Voor mij voelt het nu best een soort van onveilig. Mijn digitale en papieren manuscript met daarin een zeer persoonlijk verhaal heeft hij in het bezit. Ik heb hem informatie gegeven over de diagnoses die gesteld zijn bij mij (ook per mail) en verder stelde hij steeds hele persoonlijke vragen waar ik netjes en eerlijk op heb geantwoord. Kortom: hij weet meer over mij dan mijn eigen moeder. Hij kan hier (hopenlijk) niets mee, maar ik weet niet wat hij kan doen als ik hem begin te frusteren met slechte publiciteit. Misschien onzin, maar ik heb nu het gevoel alsof ik naakt voor hem sta terwijl hij een harnas heeft en bewapend is. Hij reageert sowieso totaal anders dan ik had verwacht. Ik weet dus niet wat ik nog meer kan verwachten nu. Begrip en medeleven richting mensen heeft hij kennelijk ook al niet en hij doet zich heel anders voor dan hij is. (speelt een wereldverbeteraar maar is een keiharde, op geld beluste zakenman) Moet ik hier nu nog iets mee? Ik wil graag anderen waarschuwen maar dan moet ik wel zeker weten dat hij fout zit toch? Of is dit al erg genoeg?

Je hoeft hem niet zwart te maken, toch? Het is een feit dat hij geen royalties geeft voor de eerste druk, dat heeft hij in zijn mail terug naar jou ook 'bewezen', en meer hoef je niet over hem te zeggen, dat feitje alleen is voor heel veel mensen hier al genoeg om niet met hem in zee te gaan of drie keer na te denken voor ze dat wel doen. Ik snap je gevoelens heel goed, maar je hebt een grote kans dat hij niets met die gegevens doet. En als hij gaat dreigen om er wel wat mee te doen, hebben we het over afpersing of hoe dat ook heet en dat is voor zover ik weet strafbaar.

wat is SOL dan?

SchrijvenOnLine, deze website. :)

oh haha beetje suf. Ik laat het even bezinken allemaal. Ik wil je iig wel een pb sturen met de naam van de uitgeverij?

Bedankt voor je bericht. Ik ken de uitgeverij niet, dus ik heb even op de site gekeken. Het lijkt er allemaal goed uit te zien, maar zoals hij op jou heeft gereageerd is het denk ik maar goed dat je niet met hem in zee gaat. Wat betreft jouw digitale manuscript hoef je je niet druk te maken, het zou strafbaar zijn als hij daar nog iets mee zou doen. Wel vervelend dat je er al zoveel tijd in hebt gestoken. Hopelijk vind je een andere uitgeverij die wel fatsoenlijk met jou en je verhaal om kan gaan.

Ik ben het helemaal met Via eens. Ik heb je een pb gestuurd. Hij mag niets met jouw gegevens doen. Ik begrijp dat je nu het akelige gevoel hebt dat je je hebt blootgegeven, maar de uitgever vergeet dit snel. Hij is alleen maar in geld geïnteresseerd, niet in de persoon achter het verhaal. Ik vind het moedig dat je hem dergelijke vragen hebt gesteld. Heel verstandig.

Ok, dat stelt me wel gerust. Ik weet dankzij dit voorval wél dat ik kennelijk iets heb geschreven dat goed genoeg is voor een publicatie en dat ik vooraf goed naar het contract moet vragen en er niet vanuit moet gaan dat het wel goed zit en zo;n man vast het beste met me voor heeft. Dank jullie wel voor al het advies!

Even terug naar het begin: je hebt een diagnose autisme. Je weet dat wat je schrijft en zegt niet altijd zo wordt opgevat zoals je het had bedoeld. Je hebt moeite met het inschatten van de reacties van anderen. Reageer je dan wel "normaal" op de reactie van de uitgever? Is dat niet iets wat je eerder met je therapeut zou kunnen bespreken dan hier, waarbij je mogelijk door je aandoening de uitgever onterecht zwart aan het maken bent? Misschien was hij met je begaan en wilde je een kansje geven met een kansloos manuscript. Ik kan me voorstellen dat hij dan afhaakt als je geld wilt hebben voor iets dat het eigenlijk niet waard is.

Daarom noem ik hier de naam van de uitgever ook niet en zeg ik er bij dat er interpretatieverschillen kunnen voorkomen bij mij. Helaas komt het vaker voor dat er misbruik wordt gemaakt van mensen mét deze aandoening (omdat dit nu eenmaal vrij makkelijk is en al helemaal na het lezen van een manuscript wat inzichten verschaft over hoe ik denk) dan dat mensen door die aandoening anderen in diskrediet brengen. Ik heb geen therapeut helaas, wachtlijsten van jaren lang en ondeskundige zorg. één van de redenen waarom ik het manuscript heb geschreven en wil laten publiceren. Het manuscript is zeker niet kansloos, daar ben ik van overtuigd en zal spoedig blijken.

Misschien was hij met je begaan en wilde je een kansje geven met een kansloos manuscript. Ik kan me voorstellen dat hij dan afhaakt als je geld wilt hebben voor iets dat het eigenlijk niet waard is.

....uhm.....dat lijkt me niet. Een uitgever heeft wel wat beters te doen. Daarnaast is het ook niet erg vriendelijk voor Isabella om dit zo te suggereren.

Bedankt voor je berichtje, Isabella!

Even terug naar het begin: je hebt een diagnose autisme. Je weet dat wat je schrijft en zegt niet altijd zo wordt opgevat zoals je het had bedoeld. Je hebt moeite met het inschatten van de reacties van anderen. Reageer je dan wel "normaal" op de reactie van de uitgever? Is dat niet iets wat je eerder met je therapeut zou kunnen bespreken dan hier, waarbij je mogelijk door je aandoening de uitgever onterecht zwart aan het maken bent? Misschien was hij met je begaan en wilde je een kansje geven met een kansloos manuscript. Ik kan me voorstellen dat hij dan afhaakt als je geld wilt hebben voor iets dat het eigenlijk niet waard is.

Ja, het is heel normaal om te vragen hoe een en ander geregeld is. Daar is niet autistisch, onbegrijpelijks of onfatsoenlijks aan, en er is geen therapeut voor nodig.

Hoe kun je nu zeggen dat een ms kansloos is? Denk maar niet dat een uitgever medelijden heeft met wie dan ook. Ik heb eerder zo'n geval meegemaakt. Uitgebuit door een uitgever. Hij was er totaal kapot van. Misschien kunnen oudere 'sollers' zich dit nog herinneren. Jij weet ook heus wel dat als een uitgever het niet ziet zitten in een ms (hoewel ze er ook naast kunnen zitten) echt niet met je ms aan het werk gaan. Bovendien waren het keurige vragen. De laatste vraag stak, omdat ze zo verstandig is geweest om het hier te plaatsen en iedereen zei dat dit niet normaal was.

En dat bedoelde die kennis van me waarschijnlijk toen hij zei dat de uitgeverswereld vol 'gangsters' zit. Uitkijken dus.

gangsters? De naam Holleder is toch nog niet gevallen? Gebruik het standaardcontract en je gezond verstand. Uitgeven is gewoon business, zakendoen. Het draait om de centen, niet of je iemand leuk vindt, of dat iemand medelijden met je heeft. Als er potentie zit in je boek, dan heb je kans dat het uitgegeven wordt. Ik weet dat het schandelig gesteld is met de gezondheidszorg in Nederland, maar een wachtlijst voor therapeuten voor autistische patiënten? M.a.w; autisme is wel vastgesteld, maar er volgt geen begeleiding op? Bizar.

Als ik een specialistische therapeut wil (en die heb ik nodig zo blijkt uit ervaring anders begrijpen de therapeut en ik elkaar steeds niet) dan zijn de wachtlijsten rond de 12 maanden. Klopt, er is een diagnose gesteld door een multi-disciplinair team van een gespecialiseerde afdeling (allemaal heel grondig en professioneel) maar dat was het dan. Niet eens psycho-educatie (uitleg over de diagnose), geen nazorg (verwerken van zo'n diagnose) en al helemaal geen therapie. Daarvoor moest ik weer op een andere wachtlijst waar ik nu al bijna een jaar op sta.

Waarom krijg ik pas over een eventuele tweede druk royalties? Hoe groot is de eerste druk? Hoe vaak en wanneer krijg ik verkooprapportages? Wat worden de royalties op de eventuele tweede druk? Kan ik het contract beëindigen na de eerste druk? Daarbij is hij dus op de hoogte van de communicatieproblemen die ik heb en hij zou in eerste instantie kunnen verifieren of ik alles zo bedoelt heb zoals het op hem overgekomen is. Dit deed hij niet en stopte gelijk het hele proces.

Mijns inziens een schavuit die dacht te maken te hebben met een groenzoeter (ha, hij rekende niet met de kracht van het SO-netwerk!). Ik vermoed dat hij nooit een tweede druk zou overwegen... Isabella, ik voel met je mee. Ik heb wel wat ervaring met auteursrecht en uitgeefcontracten. Stuur me gerust een p.m. mocht je meer hulp nodig hebben.