Dag, ik ben An. Ik schrijf graag gedichten. Sinds een jaar of drie wat frequenter. Ik moet echt ´in the mood´ zijn. Wanneer ik eenmaal inspiratie heb en begonnen ben met schrijven en schrappen, laat het me niet meer los. Dan moet het ´af´ zijn. Soms laat ik het gedicht een dag rusten. Later kijk er vaak met andere ogen naar. Regelmatig ga ik dan weer opnieuw 'schaven'. Het begint met een ruwe ´schets´. Ouderwets met pen en papier. Ik probeer te letten op compositie, vorm. Streef ernaar om zo veel mogelijk weg te laten. Vaak na het gedicht voor de vierde keer herschreven te hebben, staat het stramien redelijk vast. Weer wat weglaten, verzetten van woorden, zinnen. Verder let ik op spanning. Door bewust al of niet te kiezen voor gelaagdheid, suggestieve bewoordingen, ritme, klank, herhalingen. En nog veel meer. Afhankelijk van wàt en hóé ik het wil overbrengen let ik telkens weer op verschillende punten. Toch hoop ik dat mijn werk herkenbaar zal zijn. Het is natuurlijk geweldig dat een gedicht 'iets' doet met mensen. Het mooiste is m.i. dat een gedicht op verschillende manieren bij zoveel mogelijk mensen iets losmaakt. Ieder vanuit zijn eigen referentiekader. Ik hoop dat de lezer zich (bijna) persoonlijk aangesproken voelt. Dat er iets gebeurt: nieuwsgierig maakt, inzicht geeft of dat men een gevoel van herkenning ervaart. Dat men het gedicht -om welke reden dan ook- nog eens wil lezen. Hopelijk laat mijn gedicht (expressie) bij de lezer een impressie achter, al is het maar kort. Vermoedelijk zijn dit erg hoge doelstellingen voor een beginnende amateurdichter. Om werk te durven plaatsen is al een doelstelling op zich. Hoop op veel feedback. Vindt het leuk om poëzie (en proza) van anderen te lezen. Vind het lastig om zelf feedback te geven, omdat ik mijn sporen nog moet (hoop te) verdienen. Groet, An