Koosnaampjes voor naamloos kind

Hoi allemaal! In een ms waarvan ik kortgeleden versie 1 heb afgerond, is sprake van een hoofdpersoon zonder naam. Ik bedoel niet dat ik geen naam voor haar bedacht heb, maar als een deel van de plot was het eenvoudigweg zo dat het kind geen naam had gekregen van haar vader. Het was niet zozeer dat naamloze waar een aantal van mijn proeflezers zich aan ergerden, maar aan de manier waarop ze door haar vader en medebewoners van haar huis werd aangesproken. Ik heb nu koosnaampjes gebruikt als 'kindje', 'meisje' of 'meisjelief', maar ik hoorde van verschillende mensen dat ze het te gemaakt vonden klinken. Ik vraag me af: vinden jullie het vreemd dat een vader zijn dochtertje zo noemt (als we even dat vreemde gegeven wegdenken dat hij haar geen naam heeft gegeven; in het verhaal is dat vrij logisch). En, als jullie het niet goed vinden klinken, zijn er initiatieven?