Komma tussen werkwoorden

Er is hierover veel te vinden via Google en ook, herinner ik mij, hier op dit forum. Wat je concrete voorbeelden betreft: je eerste voorbeeld is goed (dus mét een komma, SOL is fout in deze) en wat je tweede voorbeeld betreft: het kan hier zowel mét als zonder komma. Kort en bondig: een komma dient tussen twee werkwoorden gebruikt te worden indien er bij weglating van de komma begripsverwarring kan ontstaan. De tweede reden om een komma te plaatsen is om een pauze in te lassen. Ik ben geen kommafan als het niet absoluut noodzakelijk is, dus ik laat 'm weg in je tweede voorbeeld.

Bij mij is het weer gevoelsmatig (ja, sorry: Geeuw) voor het tweede voorbeeld. Het eerste voorbeeld vind ik duidelijk: Mogelijke begripsverwarring. Bij het tweede voorbeeld plaats ik de komma omdat het volgens mij mag, omdat de werkwoorden in dezelfde tijd staan en omdat een korte pauze geen kwaad kan.

Ik plaats enkel enkel een komma op het gevoel. Zo bepaal ik hoe mijn tekst gelezen moet worden.

Bij mijn weten horen er in beide zinnen geen komma te staan "vanwege de werkwoorden". De regel is dat je een komma plaatst tussen persoonsvormen. In beide zinnen kan geen sprake van begripsverwarring zijn, tenzij je bijzonder kort van memorie bent (het is duidelijk dat "bekend zijn" bij elkaar hoort, hoe heet dat, met een koppelwerkwoord, werkwoordelijk gezegde?). De persoonsvormen in vet: Hieronder vind je alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn gesorteerd op deadline Dit is een actief forum en om alles overzichtelijk te houden gelden er enkele regels. Wel vermoed ik dat in de eerste zin een of zelfs twee komma's horen, omdat "die bij ons bekend zijn" een onderschikkende bijzin is. Of iemand moet me duidelijk kunnen uitleggen waarom niet.

Juist niet. Als je in die eerste zin komma's plaatst, krijg je dit: "Hieronder vind je alle wedstrijden, die bij ons bekend zijn, gesorteerd op deadline." Dat zou betekenen dat ALLE wedstrijden hier bekend zijn. Twee komma's dus niet. Eén komma (achter "zijn") zou kunnen. Heeft mijn voorkeur, ook omdat de volledige zin eigenlijk is: "en deze zijn gesorteerd op deadline" ("gesorteerd op deadline" is niet echt een volledige zin). Ik vind het prettiger lezen als er dus een komma in die zin zou staan. Maar geen twee.

Het boeit me niet wat prettiger leest (dat is subjectief), ik wil weten of de regel van de bijzin (die blijkbaar geen hond kent) er van toepassing is, of dat je daarvoor de zin moet omdraaien en/of bijvijlen. Bijvoorbeeld: "Hieronder vind je, gesorteerd op deadline, alle wedstrijden die bij ons bekend zijn."

Ik heb geleerd dat tussen twee werkwoorden altijd een komma komt, behalve wanneer deze door de zinsbouw bij mekaar horen, vb ik ga kijken, ze zullen informeren, ... In alle andere gevallen een komma ertussen omdat de werkwoorden dan elk tot een andere zin of zinsdeel behoren (bijzin/hoofdzin). Ik begrijp echt niet dat je in geval van werkwoorden een komma gevoelsmatig kan gebruiken terwijl de komma gewoon nodig is voor de duidelijkheid en de leesbaarheid. Er lijkt wel een komma-allergie te heersen.

Hieronder vind je alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn gesorteerd op deadline

Vereenvoudigd: Hieronder vind je alle schrijfwedstrijden gesorteerd op deadline. De bijvoeglijke bijzin die bij ons bekend zijn zet je niet tussen komma's, omdat je daarmee suggereert dat alle schrijfwedstrijden bij ons bekend zijn, omdat die teruglsaat op alle schrijfwedstrijden. Dan zijn ze dus alle bij ons bekend. Dat is niet wat bedoeld wordt. Alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn is in deze zin het onderwerp - en gesorteerd op deadline een bijvoeglijke bijzin. Daartussen plaats je een komma. Althans ik zou dat doen.

Dit is een actief forum en om alles overzichtelijk te houden gelden er enkele regels.

Hier ongeveer hetzelfde, alleen met twee hoofdzinnen: Dit is een actief forum <- de eerste hoofdzin. om alles overzichtelijk te houden < de tweede. en voegt die twee zinnen samen. Om alles overzichtelijk te houden is het onderwerp van de zin - en gelden is het werkwoordelijk gezegde. Tussen een onderwerp en een gezegde komt geen komma. Zo is mijn redenering. Wanneer iemand het anders - of juister - uitleggen kan, leg ik graag mijn oor te luisteren. Een komma valt trouwens niet altijd volgens een wet van Meden en Perzen ergens tussen te persen. Soms ben je ook vrij om hem te plaatsen waar je het zinvol vindt.

En ik die dacht vind: werkwoord je : onderwerp alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn lijdend voorwerp gesorteerd op deadline: bijvoeglijke bijzin

Misschien heb je gelijk, als je zo redeneert: Alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn die door jou gevonden worden vind je gesorteerd op deadline. Dat is een manier om het lijdend voorwerp te vinden, alleen krijg ik bij deze zin (hierboven) toch een ander idee van de inhoud van de zin. Korter gemaakt: Alle schrijfwedstrijden die door jou gevonden worden. Kan. Bij twijfel niet inhalen, zeggen ze. Bij mogelijke begripsverwarring een komma plaatsen. Ik zou in deze zin ook een komma plaatsen.

Waarom verander je de zin? Als je hem wil omdraaien zeg je toch gewoon Alle schrijfwedstrijden die door ons gekend zijn, vind je gesorteerd op deadline. Het gaat trouwens net niet over alle schrijfwedstrijden, anders zou je er niet bij zeggen 'die door ons gekend zijn'

Ik verander de zin niet; ik pas een in NL beproefde methode toe om het lijdend voorwerp in een zin te vinden.

Het gaat trouwens net niet over alle schrijfwedstrijden, anders zou je er niet bij zeggen 'die door ons gekend zijn'

Dat heeft met de komma te maken: Alle wedstrijden die bij ons bekend zijn ... <- dat zijn alleen alle wedstrijden die bij ons bekend zijn Alle wedstrijden, die bij ons bekend zijn, ... <- dat houdt in dat alle wedstrijden bij ons bekend zijn.

Alle wedstrijden, die bij ons bekend zijn, ... <- dat houdt in dat alle wedstrijden bij ons bekend zijn.

Dat is waar. Ik wist niet dat je het lijdend voorwerp kwijt was, mij was je alvast even kwijt. ;)

En ik die dacht vind: werkwoord je : onderwerp alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn lijdend voorwerp gesorteerd op deadline: bijvoeglijke bijzin

Ik zou hem zo ontleden: vind: werkwoord je : onderwerp alle schrijfwedstrijden die bij ons bekend zijn: lijdend voorwerp (met daarin een bijvoeglijke bijzin) gesorteerd op deadline: bijvoeglijke bepaling De regel dat een komma twee persoonsvormen scheidt is juist. Maar mijn begrip is dat dat vooral voor twee hoofdzinnen geldt. In dit geval gaat het om een bijzin. Dat gaat om de vraag of het een beperkende (zonder komma) of uitbreidende bijzin (met komma) is. Dit gaat over de komma aan het begin van de bijzin, aan het eind iedere bijzin hoort, dacht ik, wel een komma. Maar je ziet steeds vaker dat komma's verdwijnen. Een tijd terug las ik nog eens een boek van Couperus. Daar struikelde ik over de komma's. Er is duidelijk wat veranderd in de opvatting van interpunctie. Zie ook bv: http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/459 http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/465

@ Johan, Dankjewel voor je zinsontleding en de links. Zoals het uitgelegd wordt, had ik het ook begrepen. Ik ga gewoon door met het plaatsen van komma's. Want net zoals jij kan struikelen over hun aanwezigheid, kan ik uitglijden over hun afwezigheid. Kan er later weer iemand anders over mijn komma's struikelen ;)

Tip: kijk eens in Eten, vuren en beuken van Lynne Truss en Wim Daniels, over komma-en ander leestekengebruik. Wel of geen komma kan de betekenis van de zin soms(komisch) veranderen.

Wel of geen komma kan de betekenis van de zin soms(komisch) veranderen.

Dat is nu net mijn punt. Bedankt voor de tip, zal er eens in kijken.