Geen afbeelding
Castor

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

OudFriese Wettekst (14e eeuw)

 4 augustus 2012 - 18:49
Wie zegt dat wetteksten droog en saai zijn? Ik wilde jullie in ieder geval deze wettekst niet onthouden. Het betreft het Oud-Friese landrecht (Londriucht) waarin drie uitzonderingen [noodzaken] bepaald worden waarin een moeder het erfdeel van haar vaderloze kind mag aanspreken. De derde noodzaak is: Als het kind spiernaakt is of zonder huis, en de donkere, nevelige en snoeikoude winter en de lange duistere nacht bedekken het erf; als iedereen naar eigen huis en haard gaat en in zijn warme hoekje [kruipt], en zelfs het wildste dier bescherming zoekt in de bergen en in de holle boom opdat het zijn leven mag behouden; als dan huilt en schreidt het minderjarig kind, en het beweent zijn naakte leden en zijn dakloosheid en zijn vader, die hem zou moeten beschermen tegen honger en de nevelkoude winter, en dat hij ligt opgesloten zo diep en zo donker met vier spijkers onder de eik en bedenkt onder aarde – dan mag de moeder haar kinds erfenis belenen en verkopen, omdat het haar taak en plicht is dat het kind, zolang het minderjarig is, niet omkomt van vorst of honger of in gevangenschap. Uit: Het Fivelingoer en Oldampster Landregt

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 augustus 2012 - 19:56
Wauw, wat een zin :D Ik vind hem mooi, tekenend, indrukwekkend. Hadden ze tegenwoordig maar van dit soort wetteksten. Heb je ook de originele zin?

Geen afbeelding
Castor

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 augustus 2012 - 20:55
Mooi he, Waus. Hier is de oorspronkelijke tekst: Thio thredde ned is: Sa thet kind is stocnakend jefta huslas, and thenna ti thiuster niwel – and nedcalda winter and thio longe thiustre nacht on tha tunan hliet; sa faret akkera monna hwelic on sin hof an on sin hus an on sine warme winclen and thet wilde diar secht thera birga hli and then hola bam, alther hit sin lif one bihalde; sa waynat an skriet thet unierich kind and wepet thenne sine nakende lithe and sin huslase an sinne feder ther him reda scholde with then hunger and then niwelkalda winter, thet hi sa diape and alsa dimme mith fior neilum is under eke and ther molda bisleten and bithacht – sa mot thio moder hire kindis erve setta and sella, therumbe thet hiu ach ple and plicht, alsa longe sa hit ungerich is, thet hit noder frost ne hunger in fangenschip urfare.

Geen afbeelding
Hilde Cornelis

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 augustus 2012 - 20:59
Waaruit ik leer dat: Je spanning opbouwt wanneer je de hoofdzin achteraan plaatst Een moeder recht heeft wanneer dat haar plicht is In de 14de eeuw, in Friesland duidelijke randvoorwaarden werden gesteld Inderdaad een tekst om van te smullen. Zelf heb ik een kookboek uit de tijd toen er nog geen koelkasten waren en recepten berekend waren op 12 personen. Zo ongeveer een eeuw geleden. Een gerecht met kip begint dan met het voorbereiden van de kip op haar slachting, ook bijzonder om te lezen. Maar waarom vinden wij deze oude teksten nu literatuur? Omdat ze beschrijvend zijn, en beeldend?

Geen afbeelding
Castor

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 augustus 2012 - 21:21
Prachtig voorbeeld van je kookboek, Hilde. Ja, het is enorm beeldend, het roept emoties op door het benadrukken van tegenstellingen zonder dat het (m.i.) te bombastisch wordt. Maar het mooiste vind ik eigenlijk dat de lezer door de tekst een kijkje wordt gegund op een andere wereld, met andere leefregels, omgangsvormen. Dat verrijkt mijn eigen leven.