Accepteer je wat een personage beweert?

Hoe hard loopt de chauffeur? Het impliceert dat hij vrij hard loopt. Ik krijg het beeld van een vrij lege stadsbus met een breed middenpad; streekbussen hebben meestal een smal middenpad waarop in nog geen chauffeur zie rennen. Of misschien staat het dakluik open zodat er wervelingen ontstaan? Of op zijn minst moet bij de HP de suggestie worden gewekt dat er een windvlaag is, ook als die er in werkelijkheid niet is. Dan kun je ook andere suggesties doen: het geluid van de chauffeur, zijn geur.

Het is een streekbus en de chauffeur loopt, rent niet - door het smalle middenpad. Hoe kun je suggereren dat er een windvlaag is, die er niet is? Alleen toch maar door te beweren dat die er wel is? Geur is een goed alternatief. Feromonen. Een prikkelende geur van vers zweet. (Het gaat over liefde op het eerste gezicht)

Ik vind het zeer herkenbaar en een mooi detail. Maar hiervoor moet de HP in de andere stoel (aan het gangpad) gaan zitten, anders mis je het intieme van een streling.

Als ze in het middenpad zit, is het zondermeer geloofwaardig. Dat vind ik ook. Maar ik krijg haar niet op die zitplaats! Dus daarom, als zij zegt dat aan de raamplaats te voelen (er zit niemand naast haar) neem je dat dan van haar aan? Of moet ik mijn darling killen? (Vind het zelf ook een mooie zin)

kill your darling en dispose her body door het dakraam :)

Ik krijg een naar gevoel bij het woord 'windvlaagje' in combinatie met een persoon. Beetje viezig.

Ik accepteer het onvoorwaardelijk. Ik heb ook last van dat soort windvlagen, zelfs van ver.

Wat is de functie van die windvlaag? Waarom is de hoofdpersoon zo ontzettend gevoelig op haar wang dat die luchtstroom haar opvalt? Het komt op mij gekunsteld over. Het is dus niet zozeer dat ik zou denken 'zo'n windvlaag komt niet voor' maar eerder 'waarom is dit belangrijk? wat moet ik met deze informatie?'

After-shave, een lekker geurtje, een vleug die blijft hangen - ja. Een windvlaag - kan ook, maar dan moet het niet al te druk zijn in die bus en dan moet hij stevig doorstappen. Als ze niet aan het gangpad zit, lijkt het me onwaarschijnlijk. Maar het zou me niet opvallen, denk ik. De windvlaag op zich niet. Echter... Een windvlaagje laat je denk ik niet 'achter'. Een geur wel. Een windvlaag is vluchtig, die blijft niet hangen. Dáár zou ik dan weer wel over struikelen.

After-shave, een lekker geurtje, een vleug die blijft hangen - ja. Een windvlaag - kan ook, maar dan moet het niet al te druk zijn in die bus en dan moet hij stevig doorstappen. Als ze niet aan het gangpad zit, lijkt het me onwaarschijnlijk. Maar het zou me niet opvallen, denk ik. De windvlaag op zich niet. Echter... Een windvlaagje laat je denk ik niet 'achter'. Een geur wel. Een windvlaag is vluchtig, die blijft niet hangen. Dáár zou ik dan weer wel over struikelen.

Geur is precies waar ik aan dacht. Geur doet heel veel met een mens. Tocht een heel stuk minder.

Hoe kun je suggeren dat er een windvlaag is, die er niet is? Alleen toch maar door te beweren dat die er wel is?

Dat ligt aan het perspectief, qua uitwerking. Maar het idee is dat zij die chauffeur ziet lopen en ineens aan een voorbijsnellende prins op een wit paard denkt (of iets dergelijks, in ieder geval een man die zich snel beweegt) en zich daarbij de windvlaag inbeeldt omdat die deel uitmaakt van haar plotselinge, korte dagdroom.

Hoe kun je suggeren dat er een windvlaag is, die er niet is? Alleen toch maar door te beweren dat die er wel is?

Dat ligt aan het perspectief, qua uitwerking. Maar het idee is dat zij die chauffeur ziet lopen en ineens aan een voorbijsnellende prins op een wit paard denkt (of iets dergelijks, in ieder geval een man die zich snel beweegt) en zich daarbij de windvlaag inbeeldt omdat die deel uitmaakt van haar plotselinge, korte dagdroom.

Ik snap wat je bedoelt! Ik ga uitproberen wat het sterkste beeld geeft, het windvlaagje met context die het aannemelijk maakt of de geur zonder in clichés te vervallen.

Kun je een windvlaagje achterlaten? Een windvlaagje verwaait. Het kan net de kant van je personage opwaaien / naar haar toe waaieren. Misschien dat een vleugje iets kan doen in je verhaal? In plaats van een windvlaagje?

Ik vind het een beetje gekunsteld overkomen. Bovendien roept het een wat onaangename associatie op. Ik zou je 'darling killen'.

Ik denk eerder aan een 'luchtverplaatsing' i.p.v. 'windvlaagje' en aan 'creëren' i.p.v. 'achterlaten'. En dan misschien zelfs nog: 'de nauwelijks merkbare luchtverplaatsing'.

Ik krijg een naar gevoel bij het woord 'windvlaagje' in combinatie met een persoon. Beetje viezig.

Bovendien roept het een wat onaangename associatie op.

Is dit windvlaagje in jullie beleving dan net zoiets als wanneer Piet Paulusma een harde wind voor morgen voorspelt?

Hmmm... Het roept een op associatie met anale gassen :D

Toen ik het voor het eerst las had ik de associatie helemaal niet, maar nu kan ik niet anders lezen dan dat de buschauffeur de HP met een flinke scheet in het gezicht laat zitten (bij het raam). Luchtstroming? Piet voorspelt een harde tot krachtige wind voor morgen :D , zelfs het weerbericht kan ik nu niet meer normaal beluisteren...

Zolang ze maar geen rukwinden voorspellen.

En, wat heb ik ervan geleerd? Eén zin uit een omvangrijk oeuvre lichten, is niet handig :D maar evengoed allemaal bedankt voor het reageren.

Een luchtwerveling... Nu blijft het raadsel over waarom ze aan de raamkant zit en niet (even) bij het gangpad...

Nu blijft het raadsel over waarom ze aan de raamkant zit en niet (even) bij het gangpad...

Ze gaat alleen op vakantie en heeft in de rij voor het damestoilet kennisgemaakt met een vrouw die dezelfde reis gaat maken. In de bus schuift ze door naar de raamplaats in de veronderstelling dat deze vrouw naast haar komt zitten. De vrouw loopt door naar achteren en HP zet haar tas op de lege zitplaats. Dan stapt de chauffeur in en loopt bank voor bank de bus in en kijkt alle passagiers even aan. Zij neemt haar tas op schoot om zichzelf een houding te geven (het was immers liefde op het eerste gezicht) en pakt een tijdschrift uit haar tas. Als hij terug naar voren loopt, voelt ze dat eerder dan dat ze dat ziet. Het lijkt mij niet logisch dat als je twee zitplaatsen voor jezelf hebt je kiest voor het gangpad ipv het raam. Raadsel opgelost? Heb wel bedacht dat ze de tas bij het raam zet en zelf aan het gangpad gaat zitten uit een soort verzet. 'Dan niet.' 'briesje' ipv 'windvlaagje' ?

Als hij terug naar voren loopt, voelt ze dat eerder dan dat ze dat ziet. Het lijkt mij niet logisch dat als je twee zitplaatsen voor jezelf hebt je kiest voor het gangpad ipv het raam.

Ze kan dat alleen eerder voelen dan zien als ze de andere kant opkijkt, immers: de tocht volgt de beweging en gaat ze niet vooraf, dus als ze naar het gangpad kijkt zal ze hem zien voorbij lopen voor ze de tocht voelt. Je gaat resoluut kiezen voor de zitplaats bij het gangpad als je wil te kennen geven dat je niemand naast je wil hebben zitten.

Ik denk eerder aan een 'luchtverplaatsing' i.p.v. 'windvlaagje' en aan 'creëren' i.p.v. 'achterlaten'. En dan misschien zelfs nog: 'de nauwelijks merkbare luchtverplaatsing'.

Zoiets, dat zou ook mijn oplossing zijn. 'Ze voelde de lichte verplaatsing van lucht toen hij langs haar liep en ving een spoortje op van wat zijn aftershave moest zijn.' Of zo. Of dat dan ook echt kan doet er voor mij niet zoveel toe, dat is in dit geval nogal marginaal. Uit een vliegtuig springen zonder chute, niet doen, ook niet in een boek. Maar of dat ze extra gevoelig is als het op haar toekomstige geliefde aankomt, tja, daar geloof ik wel in.