Geen afbeelding
Icarus

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Te veel karakters?

 8 oktober 2010 - 13:04
Hallo iedereen, ik ben begonnen met het tellen van het aantal karakters in mijn verhaal. Ik kwam uit op zo'n 30 personages die met de naam genoemd worden en nog eens 20 dieren, goden of personages uit boeken en verhalen die genoemd worden. In totaal dus 50 met de naam genoemde karakters + nog wat die alleen maar omschreven worden. Nu vroeg ik me af of dit er te veel zijn. Sommige karakters komen maar heel weinig voor, maar zijn wel belangrijk voor het plot. Andere karakters komen maar in één hoofdstuk voor en zijn minder belangrijk, daarvan zou ik de naam niet per se hoeven te noemen. En weer een andere categorie karakters zijn karakters die nu niet veel invloed hebben op het plot, maar als het verhaal een vervolg krijgt, moeten die karakters een grotere rol gaan spelen. Er is maar één hoofdpersonage, die samen met drie anderen op reis gaat. De focus ligt vooral bij dit hoofdpersonage en bij die drie anderen. Je komt wel het een en ander te weten over andere personages, maar niet meer dan nodig is. Nu vroeg ik me af wat voor een getallen jullie aanhouden? Gebruik ik helemaal niet te veel karakters, maakt het mijn wereld juist levendiger en realistischer of heb ik juist veel te veel karakters genoemd? Laat het me weten, want dan kan ik mijn hoofd eens breken over een mogelijke oplossing.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2010 - 13:52
Ik heb 13 personages met een naam (er hebben er wel meer een naam, maar niet alle namen staan in het verhaal genoemd). Ooit had ik een verhaal met 80 personages met een naam, maar dat verhaal is de deur uit en die 50 ofzo die uiteindelijk overbleven na een uitvoerige schrapronde, waren nog teveel. Bij 50 zou ik (nu tenminste :P ) minderen met de namen, en als lezer in de war raken van wie nou wie was en namen kwijtraken enzo. Verschillende rollen samenvoegen, en namen die gemist kunnen worden zoveel mogelijk de deur uit. Bij mijn verhaal van 13 personages had ik er eerst 25 ofzo, maar ik merk dat het een stuk helderder is geworden nu er nog maar 13 zijn. Maar het is jouw verhaal, als jij er 50 personages in wilt kan dat :)

Geen afbeelding
ilmrm

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2010 - 14:15
Het is moeilijk te zeggen wanneer het teveel is. Het ligt ook aan de context waarin de personages verschijnen. Als de personages zich in heel verschillende situaties bevinden kun je aan de situatie al zien met welk personage je te maken hebt. Dan hoef je de naam nog niet eens te kennen. Heb je het echter over 30 rechercheurs die dezelfde zaak onderzoeken, dan is het al veel lastiger. Ook ligt het er maar net aan wat voor een verwachtingen je bij de lezer legt. Soms kun je, ondanks dat er een naam is genoemd, aan de tekst zien dat een personage minder belangrijk is. Deze naam zal dan ook eerder vergeten worden. Wat ik soms ook doe is een karakter iets heel kenmerkends meegeven. Wanneer ik dan een nieuw hoofdstuk begin laat ik dit telkens op een subtiele manier even naar voren komen. Een andere manier die ik ook wel eens gebruik: Gebruik maken van de gedachten van een personage. Deze terug laten denken aan een eerdere gebeurtenis. Met andere woorden probeer ik de verwarring met namen te voorkomen door namen niet als enige manier om het personage te herkennen te gebruiken.

Geen afbeelding
Graylorne

Lid sinds

15 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2010 - 15:47
Ik ben het met ilmrm eens dat teveel moeilijk is aan te geven. Ik heb in mijn ms wel 4x dat aantal personen met een naam rondlopen. Daarbij zijn (a) de hoofdpersonen; (b) de tweede lijn, dwz mensen die regelmatig maar even terugkomen; (c) belangrijke randfiguren. Alleen gebruik ik die namen niet allemaal even regelmatig. En als een personage lang niet 'op' is geweest, verwerp ik zijn gegevens nog even in het gesprek. Alle figuranten heb ik de namen van weggehaald. Dat werd te verwarrend. Dus lijkt mij: als je twijfelt of het nuttig is: weghalen. Als je denkt dat het nodig is: laten staan.

Profile picture for user jascha
jascha

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2010 - 19:36
Zolang je de meeste personages niet hoeft te onthouden en niet teveel voorkomen lijkt het me geen probleem. Ik zit er tot nu toe op zo'n 16, maar ze komen niet allemaal tegelijkertijd voor. Sommige komen pas voor, later in het boek. Op die manier lijkt het mij overzichtelijk te houden.

Geen afbeelding
Ton Rozeman

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 0:39
Hallo Icarus, Hoe lang is je verhaal? En hoeveel personages komen er bijvoorbeeld op de eerste pagina voor? Wat je een indicatie kan geven: let eens op de dosering van het aantal personages bij je favoriete schrijvers of favoriete verhalen. Wat vind je als lezer prettig?

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 9 oktober 2010 - 1:18
Overdaad schaadt. Vijftig personen in ... (hoeveel?) pagina's kán te veel zijn. Maar als je verhaal, zoals je zegt, een vervolg gaat krijgen, zijn ze missschien nodig. Toch zou je kunnen overwegen, te doseren. Is het écht noodzakelijk ze allemaal te noemen? Misschien enkele eruit kiezen? Die meer body geven? Anderen niet per se bij naam noemen, enkel die echt van belang zijn? Anderzijds: we weten niet hoe het verhaal eruit ziet, hoe je je karakters hebt geïntroduceerd, beschreven. Misschien is het heel duidelijk, heel helder, heel gemakkelijk te volgen. Misschien zijn er mooie lijnen tussen de verschillende figuren. Dan hoeft het geen probleem te zijn. Toch blijf ik vijftig wel veel vinden ...

9 oktober 2010 - 1:30
Toen ik op lagere school zat, was er een heel populair boek over een echtpaar met eindeloos veel kinderen. Ik heb het boek gelezen en alle namen genoteerd: het waren 40 kinderen. In een jeugdboek dat niet bijzonder lang was. Dus het ligt er ook aan wat je wilt vertellen. Maar je moet zeker eerst kijken naar de hoofdpersonen, de nevenpersonages en de bijpersonages (aangenomen dat je met karakters personages bedoeld en niet een van de gebruikelijke betekenissen van karakters): welke personages helpen je verhaal vooruit door hun acties? Wie helpen daarbij, en wie komen ze tegen die geen dragende rol spelen (figuranten met en zonder tekst)? Welke rol heeft ieder personage, kan die rol ook door anderen worden overgenomen? (Wat draagt een personage bij aan het verhaal?) Je kunt in een flink dik boek verhalen door elkaar weven, in fantasy gebeurt dat veel. Zolang de personages in hun eigen verhaallijn blijven is het overzichtelijk. Of ze zijn de hoofdpersonen in de ene verhaallijn en bijpersonen in een andere.Er zijn meestal maar een paar personages die in verschillende verhaallijnen optreden, dat hoeven niet de hoofdpersonen te zijn.

Geen afbeelding
saya_elisheva

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 9:59
Het hangt er denk ik ook vanaf of het verhaal zich op een plek afspeelt of niet. Ik lees nu een boek waarbij de hoofdpersonen van plek naar plek reizen. Op elke plek komen ze natuurlijk weer nieuwe mensen tegen die op die locatie een rol spelen in het verhaal. Doordat je ook nog verschillende verhaallijnen hebt omdat ze niet allemaal hetzelfde reizen krijg je volgens mij een hoop namen als je ze zou willen tellen. Dat is niet erg, de meeste mag je na een tijdje weer vergeten zodat je plek hebt voor nieuwe.

Geen afbeelding
Four Seasons

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 10:16
Wat ik me afvraag is; hoe zit dat met tv-series, zoals soaps? Als je dit soort teksten schrijft is het toch (bijna) een must om er veel karakters in te laten voorkomen?

Geen afbeelding
Janheij

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 10:20
Nee! Kijk jij nooit naar the B & the B? Die krijgen nooit visite; hebben géén collega's, trouwen onderling steeds opnieuw binnen hetzelfde kringetje, als zij op straat rijden zijn er nooit andere auto's en aan buren doen ze ook niet eens! Als ze dood zijn worden ze weer levend, dat ook nog, ja, zou ik bijna vergeten. Ik verveel me nogal eens onder het aardappels schillen en zodoende weet ik dit.

Geen afbeelding
Via

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 10:38
Een schitterende analyse Janheij. Ze gaan ook altijd met z'n allen naar dezelfde bar, waar altijd dezelfde barman de drankjes inschenkt, en waar overige anonieme bezoekers braaf aan hun tafeltje blijven zitten en geanimeerde gesprekken met elkaar houden.

Geen afbeelding
Four Seasons

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 10:39
Nee, maar ik kijk weleens naar as the world turns en goede tijden, slechte tijden. Misschien komen daar niet zoveel 'bijfiguren' in voor, maar er zitten wel veel hoofdrolspelers in.

Geen afbeelding
Four Seasons

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 10:56
Zo te lezen zijn de huidige soapseries inhoudelijk(en misschien dat niet alleen) voor verbetering vatbaar. Bestaan er ook goedgeschreven soaps?

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 9 oktober 2010 - 11:57
Wat ik me afvraag is; hoe zit dat met tv-series, zoals soaps? Als je dit soort teksten schrijft is het toch (bijna) een must om er veel karakters in te laten voorkomen?
Nee! Kijk jij nooit naar the B & the B? Die krijgen nooit visite; hebben géén collega's, trouwen onderling steeds opnieuw binnen hetzelfde kringetje, als zij op straat rijden zijn er nooit andere auto's en aan buren doen ze ook niet eens! Als ze dood zijn worden ze weer levend, dat ook nog, ja, zou ik bijna vergeten. Ik verveel me nogal eens onder het aardappels schillen en zodoende weet ik dit.
:D Van zulke 'columns' lusten we meer, Janheij! Short talking! De uitsmijter is ook heel beeldend. Soaps moeten het juist niet hebben van complexiteit. Patat moet het ook niet hebben van subtiliteit. Vetklare brokken. Lekker. Sla je een keer over: helemaal niet erg. Beter! De volgende keer gaat het er net zo makkelijk weer in! Nou ja, dit is off topic, maar ik moest even lachen om Jan (#11).

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 12:57
Je hebt het over een reis, die deze vier maken. Als ze dan telkens een andere groep mensen ontmoeten, lijkt het me geen probleem om het te onthouden. Wat geweest is, laat ook de lezer achter zich. Zelf denk ik altijd aan het gegeven dat een mensen zeven zaken op rij kan onthouden.

Geen afbeelding
Icarus

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 12:57
Even een korte toelichting: Het verhaal telt 120 A4 pagina's en 73.000 woorden. In het eerste hoofdstuk (~10 A4tjes) komen 4 personages voor waarvan de naam genoemd wordt. Er komen ook figuranten in voor waar ik de naam niet van noem. Niet alle namen die genoemd worden zijn van mensen (zo hebben de vier paarden die in het verhaal voorkomen ook ieder een eigen naam, worden er 13 van de Griekse Goden genoemd en worden er nog een paar fictieve personages uit een boek genoemd). Er zijn 30 personages; hier zit een deel familie van de hoofdpersoon bij (ze zijn in totaal met elf man), dan zijn er nog een aantal klasgenoten en leraren en tot slot zijn er nog wat mensen die ze tijdens hun reis tegen komen. Wat ik heb besloten is; - Minder goden en fictieve personages noemen; in totaal nog maar 5 in plaats van 15. Ik hoef ze niet allemaal te noemen, nu is het alleen maar verwarrend. - Als er een (vrij) onbelangrijk personage is waar ik de functie of titel van kan noemen, dan doe ik dat. Het is al duidelijker wanneer ik meneer Blabla, de geschiedenis leraar, zeg in plaats van alleen meneer Blabla. - Van personen die maar één keer voorkomen en verder geen nut meer hebben, laat ik de naam weg.

Profile picture for user jascha
jascha

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 14:37
Haha, mooie beschrijving Janheij en Via. Ik keek nog wel eens FC de Kampioenen en wat ik daarin merkte was dat de mensen die niet moesten opvallen erg slecht acteerden en daardoor wel opvielen. In het cafe meeluisteren met de gesprekken tussen hp's en meelachen. Moeilijk te beschrijven, maar je ziet teveel nep. Als je naar een minuutje of drie doorskipt: Sorry, nu weer :ontopic:

9 oktober 2010 - 17:56
In het cafe meeluisteren met de gesprekken tussen hp's en meelachen. Moeilijk te beschrijven, maar je ziet teveel nep.
Het lijkt me heel natuurlijk dat je meeluistert en meelacht met de personen waarmee je zelf of je partner een paar keer per week mee voetbalt (ook op verplaatsing) en in het stamcafé een paar dagschotels komt vatten... Maar soaps hebben ook hun wetmatigheden: de echte hoofdrol kan variëren, de ene keer staat het ene personage heel erg in de belangstelling, de volgende keer een ander. Sommige personages treden alleen op bij een bepaald ander personage, dat is al makkelijker onthouden. Belangrijk verschil: in een soap krijg je gelijk het gezicht erbij. Dat is veel makkelijker te onthouden, zelfs als je de naam er niet bij weet. En in een boek heb je dat niet.

Geen afbeelding
Four Seasons

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 19:31
Even een korte toelichting: Het verhaal telt 120 A4 pagina's en 73.000 woorden. In het eerste hoofdstuk (~10 A4tjes) komen 4 personages voor waarvan de naam genoemd wordt. Er komen ook figuranten in voor waar ik de naam niet van noem. Niet alle namen die genoemd worden zijn van mensen (zo hebben de vier paarden die in het verhaal voorkomen ook ieder een eigen naam, worden er 13 van de Griekse Goden genoemd en worden er nog een paar fictieve personages uit een boek genoemd). Er zijn 30 personages; hier zit een deel familie van de hoofdpersoon bij (ze zijn in totaal met elf man), dan zijn er nog een aantal klasgenoten en leraren en tot slot zijn er nog wat mensen die ze tijdens hun reis tegen komen. Wat ik heb besloten is; - Minder goden en fictieve personages noemen; in totaal nog maar 5 in plaats van 15. Ik hoef ze niet allemaal te noemen, nu is het alleen maar verwarrend. - Als er een (vrij) onbelangrijk personage is waar ik de functie of titel van kan noemen, dan doe ik dat. Het is al duidelijker wanneer ik meneer Blabla, de geschiedenis leraar, zeg in plaats van alleen meneer Blabla. - Van personen die maar één keer voorkomen en verder geen nut meer hebben, laat ik de naam weg.
In Lord Of The Rings van Tolkien, komen toch ook heel veel personages in voor? Of ben ik de enige die dat zo ervaart? Wat ik wel zo prettig vind, (ik heb het boek niet gelezen, shame on me :o ) dat degenen die in LOTR de film voorkomen een duidelijke rol hebben*, zodat ik ze makkelijk uit elkaar kan halen, is dat in het boek ook zo? *Ik bedoel dat het duidelijk is wat hun rol is binnen het verhaal.

Geen afbeelding
amvanthull

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2010 - 21:23
Kijk jij nooit naar the B & the B? Die krijgen nooit visite; hebben géén collega's, trouwen onderling steeds opnieuw binnen hetzelfde kringetje, als zij op straat rijden zijn er nooit andere auto's en aan buren doen ze ook niet eens! Als ze dood zijn worden ze weer levend, dat ook nog, ja, zou ik bijna vergeten.
En als ze toch echt dood blijken te zijn, verschijnt er een tot dan toe onbekende tweelingbroer ten tonele ;-)

Geen afbeelding
Dargor

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 oktober 2010 - 0:21
Ik vind je oplossing (#18) prima, Icarus. Wat Thérèse terecht aangeeft, is dat veel afhangt van de manier waarop je schrijft, het totale verhaal en de rol die de benoemde karakters (dieren, goden en mensen) hebben. Jij, en alleen jij, kan inschatten wat nodig is, en wat overbodig is. Dat is deels een gevoelskwestie.

Geen afbeelding
Simon Corson

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 oktober 2010 - 13:49
Voor elke persoon moet er een dringende reden zijn om in mijn ms voor te komen. Het gaat er in mijn geval niet om een kloppend, gedetailleerde beschrijving te geven, maar een verhaal dat boeit. Voor andersoortige verhalen kan dat uiteraard heel anders uitpakken.

Geen afbeelding
Vivere

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 juli 2012 - 15:59
In Lord Of The Rings van Tolkien, komen toch ook heel veel personages in voor? Of ben ik de enige die dat zo ervaart? Wat ik wel zo prettig vind, (ik heb het boek niet gelezen, shame on me :o ) dat degenen die in LOTR de film voorkomen een duidelijke rol hebben*, zodat ik ze makkelijk uit elkaar kan halen, is dat in het boek ook zo? *Ik bedoel dat het duidelijk is wat hun rol is binnen het verhaal.
Daar zitten ook heeeeeeeeeeel veel personages in ja(ik ging de HP's tellen, dat waren er een stuk of 20, en dan echt alleen de HP's). Veel personages hoeft niet een probleem te zijn, maar soms kan het de vaart een beetje uit het verhaal halen(wat in het boek van The Lord Of The Rings af en toe ook wel een beetje gebeurd, maar dat is al zeventig jaar oud), maar het hoeft geen probleem te zijn als alle personages ook maar echt iets te doen hebben. Zelf heb ik(tot nu toe) 9 personages met een naam en 6 zonder naam.

Geen afbeelding
wolfke

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 juli 2012 - 0:47
@Icarus: Als alle personages een nut hebben, zou ik me er niet druk over maken. Ik ben eveneens bezig met een manuscript over een avonturier/reiziger. Her en der heb ik -voorlopig- een naamloos personage maar ik vraag me af vanaf wanneer een personage beter wél een naam krijgt. Als je het bijvoorbeeld zes maal dient te vermelden: 'de vrouw', 'de jonge vrouw' en dergelijke (ook al komt die enkel in één hoofdstuk, op één specifieke plaats, zelfs slechts op enkele pagina's in je reisverhaal voor), gaat dat dan niet vervelen? Een naam is dan beter, dunkt me. (maar ik ben er zelf nog niet uit)

Geen afbeelding
Ginny

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 juli 2012 - 9:23
Daar moet je heel creatief in zijn. Ik heb een scène waarin de HP niet weet hoe "de jonge vrouw" heet. En dan komt hij haar later weer tegen; weet hij nog steeds haar naam niet. Gaat dat vervelen? Geen idee. Dat zou ik aan een proeflezer moeten vragen. (En zover ben ik nog niet.) Voor naamloze personages is er altijd nog de bijnaam-oplossing. Een HP kan natuurlijk makkelijk denken; daar heb je die vent met die rare pet weer. Nou, dan is dat dus Rare Pet, bijvoorbeeld. (Moet je ook niet constant doen, maar soms kan dat een eenvoudige oplossing zijn.) Of; dat is de staljongen. Ik hou niet bij hoeveel personages ik heb. (En ik heb geen zin om ze te tellen.) Ik heb er genoeg, maar ze hebben allemaal een rol in mijn verhaal. Als ik met een groep soldaten werk, weet de lezer meestal een stuk of 3 namen, misschien iets meer, maar de rest is gewoon onderdeel van die groep soldaten. Ik ga niet al die namen noemen. En ik introduceer ze ook niet allemaal tegelijk. Je moet de lezer wel de kans geven om een beeld te krijgen bij een personage, denk ik. In een boek van 100 bladzijdes moet je niet proberen om 20 personages helemaal uit te werken, zeg maar. (Met de nadruk op "helemaal".) Dat lijkt me onzinnig. De oplossing genoemd in #18 lijkt me een goede oplossing :)

Profile picture for user Xuchiejlala
Xuchiejlala

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 juli 2012 - 9:23
Ik krijg wel het idee dat als je onbelangrijke (hiermee bedoel ik dus bijvoorbeeld de taxichauffeur, ober, hotelportier die er verder niet toe doet) bijpersonages een naam geeft, dat je ze dan belangrijker maakt dan soms nodig is. Al vind ik het wel weer bij het hoofdpersonage passen als sommige van deze bijpersonages wel een naam krijgen. Als de hoofdpersonage bijvoorbeeld de taxichauffeur, ober en hotelportier bij naam kent en deze af en toe ook noemt, dan zegt dit ook wat over het personage: hij/zij komt vaak in dat restaurant, woont in dat hotel, neemt elke dag die taxi en is sociaal begaan (anders vraag je vaak geen naam of interesseert je dat ook niet). Ik heb bijvoorbeeld een hoofdpersonage dat op een feestje allerlei oude vrienden tegenkomt. Die krijgen een naam, een stem en een uiterlijk, maar voor de rest komen ze niet meer terug in de rest van het verhaal. Ze waren in dat fragment slechts in dienst van het personage.

Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 juli 2012 - 14:17
In 'How to write a damn good novel' gaat schrijver James Frey op deze kwestie in. Hij adviseert om personages economisch te gebruiken. Meerdere kleine bijrollen met slechts een enkele zin kun je samenvoegen om sterkere bijrollen te creeeren. En door het aantal hoofdrollen beperkt te houden, versterk je de conflicten tussen hen. Er is geen gouden regel over 'te veel' personages, maar volgens mij (en Frey) is het beter om minder personages beter uit te werken dan om er tientallen even voorbij te laten huppelen.

Geen afbeelding
Little Miss Moonlight

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 juli 2012 - 18:20
Soms is het nodig om heel veel personages te hebben, om een geloofwaardige wereld te bouwen. Ik weet niet of je ooit Het Lied Van Ijs En Vuur hebt gelezen, maar ik geloof dat daar in het eerste deel van de serie wel tweehonderd personages met naam genoemd worden. Het is ook nodig, want het boek bezoekt vele uithoeken van de wereld en elke pov personage ontmoet dan mensen, praat over mensen, hoort over mensen etc. Dat kunnen niet steeds dezelfden zijn. Zoals Harryhol al zegt is de sleutel om het aantal hoofdpersonages beperkt te houden, vooral in het begin. Lezers krijgen vanzelf wel door welke bijpersonages belangrijk zijn en welke namen ze net zo goed meteen weer kunnen vergeten.