[Verhaal] Verlossing

Ik vind het mooi geschreven, het maakt me heel erg nieuwsgierig. De wanhoop komt goed op mij over. Voor de rest, qua schrijfvaardigheid ben ik denk ik niet de persoon om hier iets over te zeggen. Mij is namelijk niet echt iets opgevallen. Misschien dat 'De geforceerd moedige glimlach van de man verstijfde terwijl een grote donkere vlek zich als een ontluikende bloem over de zijkant van diens gezicht verspreide.' een beetje vreemd staat omdat het voor mij net lijkt alsof je dan iemand anders bedoeld. Misschien dat je dit door iets kan vervangen?

Hij draaide zijn hoofd en wilde schreeuwen. ---> hij weet dat er een sluipschutter ligt, toch? Wil hij dan écht schreeuwen? Daarmee zou hij zijn positie verraden. Of zou hij willen dat hij kón schreeuwen? zijkant van diens gezicht verspreide. ----> 'verspreide' moet hier 'verspreidde' zijn. Ik ben overigens geen fan van korte zinnen zoals deze: 'Denken had geen zin; was gevaarlijk' (ik denk dan meteen aan Jerommeke, sorry...) Komt het gevoel over? Ja. Dat zeker. Arme man, daar eenzaam in de sneeuw. Is het boeiend? Voor mij persoonlijk; wisselend. Ik vind het gevoel goed naar voren komen, maar ik kan niet zeggen dat ik op het puntje van mijn stoel zit van de spanning.

Goed geschreven. Ik heb dezelfde opmerkingen als de vorige proeflezers. Behalve dan dat ik de korte zinnen hier wel weer juist vind. Het gevoel komt goed over. Je, het nodigt uit tot verder lezen. Gedachten niet tussen aanhalingstekens. Eventueel kun je ze cursief schrijven. Zoals het er nu staat, lijkt het me wel correct. De zin Zou Nienke ... zou ik veranderen. Misschien zoiets als: Zou Nienke ooit begrijpen dat dit een sprankje hoop was om weer bij elkaar te kunnen zijn? Hoe hecht zou hun band nog zijn als ze het wist?

Misschien dat 'De geforceerd moedige glimlach van de man verstijfde terwijl een grote donkere vlek zich als een ontluikende bloem over de zijkant van diens gezicht verspreide.' een beetje vreemd staat omdat het voor mij net lijkt alsof je dan iemand anders bedoeld. Misschien dat je dit door iets kan vervangen?

Zou je dat kunnen toelichten? Ik begrijp niet goed wat je bedoelt. Ik heb wel wat langer over deze zin zitten te dubben, om duidelijk te maken dat de grenadier het slachtoffer is. Is dat volgens jou niet gelukt? Ik hoor het graag. In ieder geval al bedankt voor deze reactie.

Hij draaide zijn hoofd en wilde schreeuwen. ---> hij weet dat er een sluipschutter ligt, toch?

Nee, dat weet ie niet. Hij weet wel dat er altijd een kan zitten.

zijkant van diens gezicht verspreide. ----> 'verspreide' moet hier 'verspreidde' zijn.

Schaamrood. je hebt gelijk.

Ik ben overigens geen fan van korte zinnen zoals deze: 'Denken had geen zin; was gevaarlijk' (ik denk dan meteen aan Jerommeke, sorry...)

Geeft niet. Weer iets om over na te denken.

maar ik kan niet zeggen dat ik op het puntje van mijn stoel zit van de spanning.

Is ook o.k. Het was niet mijn bedoeling om het spannend te maken. Dank je voor je reactie.

De zin Zou Nienke ... zou ik veranderen. Misschien zoiets als: Zou Nienke ooit begrijpen dat dit een sprankje hoop was om weer bij elkaar te kunnen zijn? Hoe hecht zou hun band nog zijn als ze het wist?

Ga ik ook over nadenken. Het voelt anders. Dank je voor je reactie.