Mag het of mag het niet

Hoi Tja. Wat bedoel je met "bijgehouden"? Een dagboek bijhouden betekent volgens mij nl. dat je het zelf schrijft. Begrijp ik het goed dat je haar dagboek volgt en daar dan stukken uit gebruikt in je eigen verhaal?

Inderdaad. Ze schreef bijna dagelijks iets op een site over Irak. Je kunt het ook als een blog zien. Ik heb het in het Nederlands vertaald maar daarom blijft het wel haar verhaal. Ik heb het zo verteld alsof iemand mij een stapel papieren in handen gaf. Daarin begin ik geïnteresseerd te lezen, omdat ik daar een jaar als journaliste ben geweest (in mijn verhaal) en aan verscheidene opmerkingen twijfelde.

Ik vind het heel erg randje. Je gebruikt iemands blog als dagboek in je eigen verhaal. Als je dit safe wilt doen, moet je alles parafraseren en aan alles een volkomen eigen draai geven. Wat overblijft, is dat blog dat je inspireerde. En dan nog blijft het randje, over de rand.

Ik was er al bang voor. Bedankt. Loslaten lukt niet. Dan moet ik er iets anders op verzinnen.

Kun je geen contact met haar zoeken en toestemming vragen?

Er is sinds een aantal jaren niets meer van haar vernomen.

Ik vind dat je dat moreel gezien gewoon niet kunt maken.

Ik luister naar je, Zjors.

Waarom zou dit niet mogen? Iemand heeft dit blijkbaar met de wereld gedeeld, het behoort nu tot het publiek domein. Met de juiste bronvermelding is er toch niets aan de hand? Dat je aan de geloofwaardigheid twijfelt maakt het extra interessant, want jouw mening/gevoelens geeft het een extra dimensie.

Dat is niet waar. Als je een hoop boeken zomaar op straat neerlegt, is het dan publiek domein? Mag iedereen dan pikken wat er in staat, omdat het zo op straat ligt? Nee, natuurlijk niet. Rechten blijven bij de auteur. Datzelfde geldt voor internet. Het mooiste zou zijn als je iemand kon vinden die daar écht was. Die zou je vragen kunnen stellen op basis van de informatie die je al hebt. Dan kun je de antwoorden daarop gebruiken en er je eigen verhaal van maken. Het zal niet hetzelfde zijn, maar het zit er dan wel dichtbij lijkt me. Maar ik weet niet hoe haalbaar dat is :) (Ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen met zoeken.)

Waarom zou dit niet mogen? Iemand heeft dit blijkbaar met de wereld gedeeld, het behoort nu tot het publiek domein. Met de juiste bronvermelding is er toch niets aan de hand? Dat je aan de geloofwaardigheid twijfelt maakt het extra interessant, want jouw mening/gevoelens geeft het een extra dimensie.

Copyright blijft bij de schrijfster/schepper. Net zoals dat geldt voor films, afbeeldingen, (e-)boeken, muziek... Dat het op internet staat en makkelijk 'jatbaar' is, maakt het nog niet legaal/van anderen.

Judy en Ginny, natuurlijk heb ik het niet over jatten en pikken en natuurlijk blijft het copyright bij de schrijfter. Ik heb het over citaatrecht. Eea hangt af van de omvang van de citaten en de rol in de tekst, maar met bronvermelding kan het dan.

Citaten mogen alleen bij een werk dat het oorspronkelijke werk bespreekt. We hebben het hier niet over een boek dat het oorspronkelijke werk van commentaar voorziet. We hebben het hier gewoon over een werk van fictie dat bouwt op een ander non-fictie werk. De wet is heel duidelijk. Dit mag niet.

Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het citeren uit een werk in een aankondiging, beoordeling, polemiek of wetenschappelijke verhandeling of voor een uiting met een vergelijkbaar doel mits: 1° het werk waaruit geciteerd wordt rechtmatig openbaar gemaakt is; 2° het citeren in overeenstemming is met hetgeen naar de regels van het maatschappelijk verkeer redelijkerwijs geoorloofd is en aantal en omvang der geciteerde gedeelten door het te bereiken doel zijn gerechtvaardigd; 3° artikel 25 in acht wordt genomen; en 4° voor zover redelijkerwijs mogelijk, de bron, waaronder de naam van de maker, op duidelijke wijze wordt vermeld.

Je kunt het wel verwoorden, "ik las over de gebeurenissen in X. Over dit en dat. En hoe ze daarmee omging. En toen vroeg ik me af..."

Ik zat ook aan zoiets te denken. Ze heeft haar echte naam trouwens niet onthuld. Een duscussie over haar verhalen is misschien wel toegestaan.

Dan kom je dus uit op wat ik zeg in #3. Verwijzen naar een artikel of blog is natuurlijk toegestaan, maar als het gehele blog de basis is van je verhaal, de kern... nee.

Eigenlijk is dat wel de basis. Ik kom er vaak op terug. Vervolgens ga ik op iemand anders over die ook heel wat over die toestand heeft geschreven. Het verhaal eindigt met El Qaeda in Florence. Het is een mengeling mijn 'eigen' ervaring en de andere verhalen.