Smaad/laster

Wat wil je? Wil je die persoon echt 'te grazen nemen' door zijn naam helemaal of bijna helemaal voluit te noemen? Of wil je een goed verhaal uitgeven? En berust het op waarheid wat je over hem schrijft, of niet? Als je wraak op iemand wilt nemen en wat je over hem schrijft is "waar" (voor zover waarheid bestaat) kun je het doen. Als het je gaat om het verhaal en om de impact ervan zou ik het niet doen. Mijn stijl zou het in elk geval nooit zijn.

...

Waarom zou je de naam veranderen? Dat telt niet als door de context duidelijk is wie het is. Als je perspectief duidelijk genoeg is (namelijk: subjectieve mening van een van de personages, en niet: objectieve alwetende verteller) dan kan het nauwelijks laster of smaad zijn. Zolang je maar geen dingen verzint. Je kunt uiteraard nog een "disclaimer" opnemen met grofweg dit als inhoud "Wat er in het verhaal staat is MIJN waarheid;wat er in mijn ogen gebeurde en hoe ik me voel(de) bij deze vriendschap/gebeurtenissen." Maar vraag wel af wat het doel van je boek is: literaire fictie, of het vertellen van je echte levensverhaal? Bij fictie kun je meer verzinnen en er mee wegkomen, bij levensverhalen is het pas interessant als het zo autobiografisch mogelijk is.

Wel vreemd dat de uitgever je niet verder kan helpen. Zij horen toch op de hoogte te zijn van dit soort dingen? Of is het een POD? Een naamsverandering heeft volgens mij niet zoveel zin, tenzij je ook alles verandert waarmee deze persoon geïdentificeerd kan worden.

...

...

Delin, hier moet je heel voorzichtig mee zijn. Ik heb in een boek ook namen genoemd. Toen hoorde ik van de uitgever dat ik toestemming moest hebben van die mensen. Die heb ik ook gekregen. Een van die vrienden schreef: Als je haar noemt, hang je. (Terwijl dat niet eens iets bijzonders was) Dus die persoon heb ik uit het verhaal gelaten. In jouw geval heeft het nogal veel impact gehad en kun je waarschijnlijk niet om die persoon heen. Ook al verander je de naam, en wordt ze toch herkkend, kan ze het je moeilijk maken. hoe ver dat strekt, weet ik niet. In ieder geval niet de ware naam noemen.

Smaad en laster zijn lastige onderwerpen. Je kunt op jouw algemene vraag geen antwoord verwachten waar je iets mee kunt. Zeker niet op een forum als dit. Dit is geen juristenforum. En ook als het dat wel zou zijn; met name het onderwerp smaad is gevaarlijk drijfzand. Redelijk specialistenwerk. Daar kunnen zaken als proportionaliteit aan de orde komen. Als je echt problemen denkt te kunnen verwachten, en dat kan verband houden met de schade en omvang van schade die iemand denkt te kunnen lijden, heb je gedegen juridisch advies nodig. Al zijn de feiten die je beschrijft in je verhaal nog zo waar, je kunt in zijn algemeenheid niet stellen dat deze waarheid jouw vrijwaart om ze te publiceren op een wijze die de een derde (door aantasting van diens goede naam) schade kan toebrengen. Dus: Niet afgaan op stellingen die hier geponeerd worden. Want: a. Jij kunt op dit forum niet alle relevante feiten geven; b. Zonder feiten geen waardevolle weging; c. Je hebt geen inzicht in de juridische kennis van mensen die reageren.

...

Vreemd verhaal dat je uitgever je geen advies kan of wil geven. Geen professional dus. Dit is vooral vreemd omdat de uitgever een eventuele schadevergoeding dient te betalen en niet jij, als het tenminste een reguliere uitgeverij is. (Zie opmerking #4 van Andrea Climbing, waarop je overigens niet echt ingaat.) Tenslotte: afgaande op het summiere dat je weergeeft in je posting, zie ik niet waarom je überhaupt haar echte naam zou gebruiken.

Moest gelijk denken aan de film over de Heinekenontvoering. Daar komt iedereen onder eigen naam in voor, behalve Holleeder. Wat ik me kan herinneren had dat ook met smaad en laster te maken. Misschien kun je eens in dat archief duiken.

Ik snap de obsessie niet met de feiten. Fictie draait niet om feiten maar om waarheid. Dat zijn twee verschillende dingen. Een goed verhaal moet kloppen en op de lezer overkomen als waarachtig. Dat bereik je niet door letterlijk uit het leven te grijpen met naam en toenaam. Dus waarom wil je die mensen en gebeurtenissen letterlijk optekenen? Waarom heb je het verhaal en de personages niet naar je hand gezet? Je kan exact dezelfde emoties overdragen met aangepaste situaties. Sterker nog: je kunt het verhaal daardoor veel krachtiger maken omdat je niet meer gebonden bent door die zelfopgelegde dwang om dingen te laten kloppen met de feiten. Op zijn minst (en dit is het minimum) zou ik de namen van de mensen veranderen. Dit vanwege het bovenstaande maar ook om de volgende redenen: 1) Je voorkomt juridisch gedoe, want het verhaal is nu fictie en dus geen smaad. 2) Je respecteert de mensen waar je over schrijft door hen niet te noemen. Want zoals je zegt schrijf je over *jouw* waarheid. Door hen met naam en toenaam te noemen claim je een feitelijke waarheid, terwijl ieder werkelijk voorval altijd meerdere kanten heeft. Tenzij je hoor en wederhoor pleegt kun je het dus wat mij betreft gewoon niet maken om mensen in een boek als nare personen af te schilderen enkel omdat *jij* dat zo ervaren hebt.

L'Chaim Ik was te snel met mijn conclusie dat de uitgever het niet ging uitzoeken. Ik hebnogmaals gevraagd hoe het zit en dat gaan ze uitzoeken. Het is overigend geen POD Harryhol Ik heb nergens gezegd dat ik deze persoon met naam en toenaam wil noemen, ik heb gevraagd of iemand mij meer kon vertellen over smaad/laster i.c.m. een waargebeurd verhaal.

ik kan je alleen vertellen hoe ik het heb gedaan en ik heb er tot nu toe (ruim 2 jaar) geen enkele hinder van ervaren. Ik heb 1. geen plaatsnaam genoemd 2.geen enkele echte naam van een ziekenhuis 3. geen enkele echte naam van een arts. 4. geen naam van mijn advocaat, helemaal niets. Wat ik wel heb gedaan is de namen vernaderd. Heet iemand bijvoorbeeld Gordijn (ook geen spelende naam) dan maakte ik daar bv. vitrage van. Of van Wittepolder, Zwarteveen. Nou ja, je begrijpt wel wat ik bedoel. Veel succes.