Wat te doen bij "writers block"

Bij mij werkt het om mezelf figuurlijk een enorme schop onder mijn kont te geven en gewoon te gaan zitten en schrijven, desnoods de woorden eruit persen. :D Vaak helpt het ook om een klein stukje terug te gaan in het verhaal en dat vast bij te gaan schaven, dan kom ik wel weer in de schrijfflow terecht. Andere tips: onder de douche een verhaalstuk bedenken, of tijdens een wandeling, of gewoon even iets heel anders tussendoor gaan schrijven (een kort verhaal bijvoorbeeld), sociale media en mailbox dichtgooien. ;) Succes ermee!

Ga gewoon iets anders doen tot je wel weer zin hebt. Waarom zou je je dagen verdoen met iets waar je geen zin in hebt? Of heb je een deadline of andere verplichtingen?

Precies, je hoeft toch niet te produceren? Ga lekker zwemmen of fietsen :)

Zwemmen werkt echt heel inspirerend, dat is een tip. Lekker baantjes trekken en je hoofd leegmaken. :D

Ik heb geen last van dat verschijnsel.

Zwemmen werkt echt heel inspirerend, dat is een tip. Lekker baantjes trekken en je hoofd leegmaken. :D

Oh nee absoluut niet voor mij :p Zoek gewoon nieuwe, inspirerende muziek, zet het op, ga een eindje met een bus/trein rijden (dus zeg maar dat jij niet hoeft te bepalen waar je heen gaat zoals dat bij een fiets is). Dan komt alles vanzelf!

Momenteel blaak ik van de inspiratie. Het is zelfs zo erg dat het typen niet kan volgen op het bedenken en schrijven. De flarden aan ideeën blijven maar komen. En dat is ook een probleem, vooral eentje van tijdsnood. Ik ken je verhaal niet maar je kan toch verder fantaseren over het personage? Laat je personage eens iets geks of onverwachts doen. Het kan ook een nevenpersonage zijn die het eens voor het zeggen heeft. Doe zelf eens iets anders om inspiratie op te doen of je zinnen te verzetten. Laat de personages eens in je gedachten tot leven komen. Laat ze dialogeren met elkaar. Verzin een ander verhaal en leg het andere even naast je neer. Je kan even stoppen met het (moeten) schrijven en eens buitenkomen. Of dat dan in de echte of in je gefantaseerde wereld is, maakt weinig uit. Jij en/of je gedachten moeten er blijkbaar eens van tussenuit. Maar het komt wel weer. Succes.

Laten rusten is denk ik wel een goed idee. Ik heb ook altijd wat "lucht" nodig tussen verschillende fases van het verhaal (plotten, eerste versie schrijven, verschillende herschrijfrondes). Anders zit ik er zo dicht met mijn neus bovenop dat ik geen goed overzicht meer heb. Dan begin ik (of ga verder) gewoon aan een ander verhaal. Maar je zou ook iets heel anders gaan doen dan schrijven. Is een beetje zoeken wat werkt voor jou, dat is voor iedereen anders.

Ik zal ook maar even vermelden dat ik de komende weken alle tijd van de wereld heb om te schrijven, omdat ik door omstandigheden geen studie of werk aan mijn hoofd heb. Ook geen sociaal leven wat dat betreft. Zou dat misschien een reden kunnen zijn voor mijn gebrek aan inspiratie?

Zou kunnen :) Ik heb vooral zin om te schrijven als ik er weinig tijd voor heb. Maar het is ook gezond om andere dingen te doen. Toen ik met mijn huidige project begon, schreef ik soms een paar weken niet, en daarna begon ik weer. Nu het eind in zicht is schrijf ik elke dag (als dat een keer niet kan word ik onrustig...) en probeer ik daarnaast zoveel mogelijk te lezen. Verwacht je om meteen hele dagen aan het schrijven te zijn? Als ik jou was, zou ik het eerst een uur proberen per dag, of nog korter, en daarna langzaam opbouwen. Lang achter een computer zitten, of lang aan een bureau zitten met papier voor je neus, is sowieso niet zo gezond, dus zoek er een andere hobby bij, zou ik zeggen. :)

Ik zal ook maar even vermelden dat ik de komende weken alle tijd van de wereld heb om te schrijven, omdat ik door omstandigheden geen studie of werk aan mijn hoofd heb. Ook geen sociaal leven wat dat betreft. Zou dat misschien een reden kunnen zijn voor mijn gebrek aan inspiratie?

Dat zou best kunnen. In dat geval kan het helpen, iemand te vinden die met je meeleest en reactie geeft op wat je geschreven hebt. Dan heb je wisselwerking en interactie op je werk. Dat stimuleert. Zo iemand is online vaak wel te vinden, misschien hier op de site. Je kunt er een oproep voor plaatsen. Leg de lat voor jezelf niet te hoog, maar spreek bijvoorbeeld af dat je pas mag gaan fietsen als je een bepaalde prestatie geleverd hebt, bijvoorbeeld één pagina schrijven. Ook al ben je er niet helemaal of helemaal niet tevreden over, na het fietsen of de feedback van je meelezer kijk je er weer heel anders tegenaan. En dan kun je voort - gá je weer voort, als vanzelf. Wel blijven schrijven. Rust roest.

Doorschrijven, met een hoofdletter D! Ik hoef het niet toe te lichten, want dat heeft Thérèse hierboven al perfect gedaan.

Verwacht je om meteen hele dagen aan het schrijven te zijn? Als ik jou was, zou ik het eerst een uur proberen per dag, of nog korter, en daarna langzaam opbouwen. Lang achter een computer zitten, of lang aan een bureau zitten met papier voor je neus, is sowieso niet zo gezond, dus zoek er een andere hobby bij, zou ik zeggen. :)

Nou, dan zou ik wel heel ongezond moeten zijn (10 uur minstens per dag aan mijn bureau) en niets is minder waar. Vanwaar deze kinderlijke wijsheid?

Kinderlijke wijsheid? Jouw redenering klinkt eerder als die van rokers die niet willen geloven dat roken kankerverwekkend is, omdat hun opa er 90 mee is geworden... RSI, gebrek aan beweging met alle gezondheidsgevolgen van dien... Aan mensen die bijvoorbeeld lang in een vliegtuig moeten zitten in dezelfde houding wordt allerlei advies gegeven om trombose te voorkomen... Wat maakt 10 uur per dag aan een bureau zitten dan zo gezond? Maar goed.. dit wordt wel erg off-topic. Ik geloof niet dat Alicc van plan is om tien uur per dag aan een bureau te gaan zitten, als ik het zo lees.

Bedankt voor alle reacties! @AndreaClimbing: Oei! Ik zit eerlijk gezegd van het moment dat ik opsta totdat ik ga slapen aan de keukentafel achter mijn laptop. *schaam* Maar dat komt dus door die 'omstandigheden'. Je hebt wel gelijk hoor, het is zeker niet gezond, maar het is dan ook niet voor eeuwig! En ik begrijp goed wat je bedoelt met 'Ik heb vooral zin om te schrijven als ik er weinig tijd voor heb.' Heel herkenbaar, alleen heb ik de komende drie maanden vrijwel niks te doen haha @Hekate: Ja, jij hebt ook wel gelijk. Misschien even richten op een ander verhaal en wat afstand nemen van het huidige. Ik vind het niet erg om het schrijven een paar dagen achterwege te laten als het echt niet wil lukken, maar ik ben bang dat die dagen weken en die weken maanden worden... Zoals ik al zei: NU heb ik nog alle tijd, en die tijd wil ik graag invullen met mijn verhaal, waar ik nog steeds razend enthousiast over ben. (@wolfke)Ik zet hier en daar nog wel een nieuw idee op papier, of ik schets even snel een situatie of dialoog die ik wil gebruiken. Het grootste probleem is dat ik er veel moeite mee heb om bijvoorbeeld aan een stuk door een half hoofdstuk te typen. Of een hele 'scène' in een keer neer te schrijven ipv afhaken omdat ik te lui ben om hem af te schrijven. Vroeger had ik hier geen last van. Dan typte ik met gemak een hoofdstuk in een keer. Misschien is het omdat mijn concentratievermogen afgelopen maanden sterk gedaald is. Bah, ik wil gewoon mijn verhaal opschrijven *zeurzeur* Er staan wel interessante tips tussen, ik zal alles eens uitproberen. Allereerst begin ik morgenochtend met de aanpak van Schrijfwijf! ;) Nogmaals bedankt allemaal!

Wel herkenbaar, hoor. Als je ineens zoveel tijd tot je beschikking heb, dan heb je het gevoel dat je dat nuttig wilt gebruiken. En dan sla je dicht. Want dan moet je ineens zomaar de hele dag gaan schrijven. Dat werkt niet. Stel jezelf dagelijkse doelen en weekdoelen. Bijvoorbeeld: Deze week elke dag 1500 woorden schrijven. Dat is prima te overzien. En dan als weekdoel 10.000 woorden. Zo mag je dan van jezelf ook een keer een dagje 'vrij' nemen, als je dan de dag ervoor of erna wel 3000 woorden schrijft. Nog een tip: Zeg tegen jezelf dat je bijvoorbeeld tussen tien en elf uur gaat schrijven. Begin dan ook om stipt tien uur. Je zult zien dat het dan voor je het weet zomaar ineens half twaalf of twaalf uur is geworden en je je dagdoel hebt gehaald. En dat nog voor de middag! Dat geeft zo'n lekker gevoel dat je 's middags nog zo'n sessie kan doen. Oh ja, en trek je internetkabel eruit als je begint. Met een enkele muisklik zit je veel te makkelijk weer te soggen. Dat wordt lastiger als je daarvoor eerst onder je bureau moet duiken om de kabel er weer in te doen. Op deze manier heb ik het de afgelopen week ook gedaan en heb ik mijn doel van 10.000 woorden gehaald. En de tip van Schrijfwijf, om van tevoren tijdens het douchen/een wandeling/de was ophangen, te bedenken hoe de volgende scène gaat verlopen, werkt voor mij ook altijd heel erg goed. Veel succes ermee!

Even gezocht op "block" en ik kwam bij dit topic uit. Ik ben al ruim een maand bezig met een paar kleine alineaatjes en het is behoorlijk frustrerend dat ik ze niet af krijg. Doorgaan met een ander deel van het verhaal voelt een beetje als opggeven... Eigenlijk denk ik dat het komt door de verschillende zaken die ik hier op het forum heb geleerd. Ik zie nu veel meer dingen die mankeren aan die alineas dan vroeger. Waarschijnlijk ben ik kritischer geworden, met als gevolg dus dat het allemaal lang zo goed niet meer lijkt en er nu even niets meer uit m'n vingers komt! Hebben meer mensen zoiets gehad toen ze besefte dat hun schrijfwerk nog een heel stuk beter kon? De "theorie" leren is voor mij duidelijk nog niet hetzelfde als hem ook toe kunnen passen...

@ Alicc: meestal helpt het bij mij om een stuk te gaan fietsen, wandelen of hardlopen. Gewoon de wind door je haren laten waaien en even nergens aan denken. Geniet van de natuur om je heen en vergeet de rest. Misschien kom je onderweg wel iets tegen wat je inspiratie geeft. Aan iets anders werken, helpt vaak ook, dat hoeft niet eens met schrijven te maken te hebben, maar kan ook iets met tekenen of knutselen etc. zijn zolang het je creativiteit maar stimuleert. Ik heb ook zo'n 'doelloze' periode gehad en merkte dat beweging en buitenlucht enorm hielpen om dat depressieve gevoel te verjagen. Hoop dat het voor jou ook werkt. @ Mathijs: ik herken helemaal waar je het over hebt. Mijn verhaal veranderde zo erg naarmate ik steeds meer leerde hier op SOL dat ik aan het begin van het jaar de oude versie van mijn verhaal in een map heb gestopt en overnieuw ben begonnen met schrijven (met hetzelfde idee en dezelfde karakters etc). Misschien is dit ook een idee voor jou? Gewoon hetzelfde verhaal schrijven, helemaal vanaf het begin, maar dan nu met al je nieuwe vaardigheden en je verbeterde stijl.

@Angelray Bedankt voor de tip! Vreemd genoeg heb ik die optie nog niet eens overwogen... Het is wel moeilijk om al die uren (en jaren) die je in je huidige manuscript hebt gestoken zo rigoureus los te laten en alleen het geraamte mee te nemen naar een nieuw project. Ik weet nog niet zeker of ik dat wel kan. Maar de optie om aan een versie 2.0 beginnen spreekt mij verder wel aan. Het voelt wel een beetje alsof ik het opgeef, maar als er iets mooiers uit de as tevoorschijn komt dan verdwijnt dat gevoel hopelijk snel.

@Mathijs M., als je aan versie 2.0 begint met in je achterhoofd alles wat je hebt geleerd in/van versie 1.0, is er helemaal niks verloren aan al die uren (jaren). Dat is geen opgeven, maar ervoor gaan :thumbsup:

Google eens op 'bewust onbekwaam', Mathijs.

Die term ken ik Via, ben er ook mee in aanraking mee geweest tijdens mijn studie! En hij is ook wel van toepassing op de fase waarin ik me bevind, met betrekking tot mijn schrijfsels. Om er een mooie Nederlandse uitdrukking tegenaan te gooien: "Ignorance is bliss" denk ik ook wel eens. Op een bepaalde manier schreef het vrijer toen ik me er minder van bewust was op hoeveel zaken ik moet letten bij het schrijven. Alleen was mijn niveau toen dus (nog) veel lager.

Writers Block Ik denk dat het volgende voor mij gaat werken. Ik stopte zonet iets te vroeg met schrijven. Ik had nog minstens drie passages/beelden in mijn hoofd. Ik noteerde ze kort. In steekwoorden. Maar dwing mezelf om ze pas morgen uit te werken. Resultaat is dat het nu al kriebelt om morgen verder te gaan en dat het verhaal blijft sudderen. (Ergens gelezen dat dat net te vroeg stoppen werkt tegen het Block)

Renate Dorrestein heeft over haar writer's block een boek uitgebracht: de Blokkade.