kOOKBOEK

(Als ergens in je argumentatie het woord pikken voorkomt, gaat er al iets mis ;) ). Nee. Maar je hebt natuurlijk de klassieke basisrecepten, die je wel kunt gebruiken. Bechemelsaus begint altijd met boter, bloem en melk. Die verhoudingen en de methode kun je wel opzoeken en in je eigen woorden herhalen. Daarna kun je het recept zelf aanpassen door bijvoorbeeld aan te raden ei of room erbij te doen, of wat je dan ook maar wilt, zodat het je eigen recept wordt. Dus andere recepten niet knippen en plakken, wel gebruiken als research.

Mag je ook elk recept je eigen naam geven? Of is dat verkeerd en fout? Alvast bedankt.

Misschien is het meer van nut even te bekijken welke kant je nu eigenlijk uit wilt. Eerst ging het over het vormgeven van een schoolagenda, nu over een kookboek en tegelijkertijd ook om een dagboek. En je schrijft kinder/kleuterboeken, romans en fantasy: hoeveel van die dingen heb je eigenlijk ooit af geschreven, of überhaupt over de 10 pagina's (met een normale opmaak)? En dan beweer je óók nog last te hebben van een schrijfblokkade/writersblock. Misschien is schrijven niet helemaal je ding en verkijk je je op de arbeid die je moet verrichten om als schrijver gepubliceerd te kunnen worden? Welke uitgever zou je serieus moeten nemen, en waarom? Waarom neem je zelf de moeite niet je op één project tegelijk te concentreren, en waarom vraag je ons steeds weer om hulp? Ga gewoon met je reet op een stoel zitten en kom er niet vanaf tot je een fatsoenlijke tekst tot een einde hebt geschreven. Dat is schrijven. Ik ben gewoonlijk niet erg respectvol tegenover mensen die met "publish on demand" laten uitgeven, maar die hebben tenminste wel het doorzettingsvermogen gehad om tenminste één project tot een fatsoenlijk eind te brengen. En daar gaat het om: doorzetten, zelf doen, zelf ontdekken, en schrijven. En dan publiceren. Maak tenminste één project helemaal af, inclusief proeflezen en herschrijven. Of dat nu het kleuterboek is of het kookboek, de agenda of het dagboek: zorg dat het goed verzorgd is en af. Bij een kookboek is het heel belangrijk dat je iets biedt wat een ander niet heeft. In de meeste gevallen dat je zelf een bepaalde manier van koken hebt en die manier wilt uitdragen. Iets zegt me dat je zelf zonder kookboek nog geen eitje kunt bakken (ter vergelijking: als je niet op 10 manieren een eitje kunt bakken, zou ik je als kookboekenschrijver een hopeloze amateur vinden). Het staat je altijd vrij zelf een kookboek voor eigen gebruik te beginnen. Bijvoorbeeld met een Kookschrift van de Albert Heijn, online. Dat biedt gelijk de mogelijkheid om recepten van anderen aan je eigen online Kookschrift toe te voegen. De vraag of je recepten mag pikken is namelijk alleen aan de orde als je een kookboek wilt (laten) publiceren. Wat je zelf in je privé-kookboek zet valt buiten alle wetten.

Mag je ook elk recept je eigen naam geven? Of is dat verkeerd en fout?

Als jij Bechamelsaus onder een andere naam wilt publiceren kan dat. Maar wat wil je ermee bereiken? Het kan echter niet bij alle recepten, zelf iets verzinnen, omdat er dan een recht op berust. Met andere woorden: òf je verzint zelf iets orgineels, òf je informeert je goed over de rechten. Voor alle recepten die je helemaal zelf bedenkt, kun je natuurlijk zelf een naam verzinnen.

Dit si een site voor creatief schrijven. Dit heeft daar echt te weinig mee te maken...