Grafredes en toespraken

Wat ben je dan met die teksten van plan? Want ik kan me niet voorstellen dat een ander wat heeft aan een persoonlijke tekst over een overledene die ze niet kennen.

Mooi idee, Marian. Ik neem contact met je op via de mail.

Wat ben je dan met die teksten van plan? Want ik kan me niet voorstellen dat een ander wat heeft aan een persoonlijke tekst over een overledene die ze niet kennen.

Afgelopen tijd zijn zowel mijn moeder als, enkele maanden later, mijn vader overleden. Ik kan je verzekeren dat je op zulke momenten niet goed weet wat de juiste woorden zijn om lucht te geven aan je verdriet of uberhaupt nog weet hoe je een letter op papier moet zetten voor alle teksten en brieven die je gaat schrijven. Bij het opstellen van de rouwadvertenties en antwoorden naar aanleiding van alle persoonlijke berichten heb ik daarom heel veel gehad aan sites waar mensen hun gedichten, teksten en ideeen rond rouw- en condoleanceteksten deelden.

Afgelopen tijd zijn zowel mijn moeder als, enkele maanden later, mijn vader overleden.

Oh, dat is zo erg :(

Goh, toen mijn vader overleed en ik iets moest schrijven voor de begrafenis, wilde ik net iets helemaal uit mezelf schrijven. Het feit dat mijn moeder en zussen (die professioneel met het schrijven van non-fictie bezig zijn en dat dus sowieso beter konden dan ik) al iets geschreven hadden met een bepaald stramien, vond ik toen eerder storend werken dan dat ik er iets aan had, ik werd er erg onzeker van over mijn eigen stukje. Laat staan dat ik een tekst van een wildvreemde als voorbeeld zou willen nemen. Omdat mijn tekstje nogal lang was, had mijn zus aangegeven wat er geschrapt kon worden, en normaal gezien kan ik best wel tegen kritiek/redactie van anderen, en ik wist ook best dat mijn zus het goed bedoelde, maar op dat moment was het me even te veel, wat zij wilde schrappen was voor mij de essentie van wat ik wilde vertellen. Dus wat ik uiteindelijk heb voorgelezen was met een paar verbeteringen en inkortingen gewoon de oorspronkelijke tekst. Goed of niet, wat er voor mij op dat moment en achteraf toe deed was dat ik "mijn gedacht" gezegd had. Dus daarom dat ik niet begrijp wat iemand anders aan zo'n tekst zou kunnen hebben. Maar dat werkt blijkbaar niet bij iedereen hetzelfde. Toch vraag ik mij af in hoeverre je de teksten letterlijk in je boek wil overnemen, Mariam? Misschien dat iemand wel iets kan hebben aan een bepaald schema waarmee zo'n tekst kan worden opgesteld, maar toch niet aan persoonlijke anecdotes enzovoort? Het lijkt mij echt erg moeilijk om hier een zinvol boek van te maken.

Ik zeg niet dat ik teksten van anderen heb gebruikt. Ik zeg dat ik veel gehad heb aan het feit dat ik heb kunnen lezen wat anderen hebben geschreven en (misschien was dat wel het belangrijkste) dat ik troost vond in het idee dat anderen hetzelfde hebben doorgemaakt. Het was de eerste keer dat iemand zo dierbaar stierf en ik had nu eenmaal geen boek 'zo schrijf ik een monument aan zij die mij het leven gaven' in de kast staan. De rouwadvertenties waren binnen een half uur gemaakt en nog steeds vind ik de tekst mooi (en, hekate, helemaal zelf bedacht!), maar net als het maken van een zelfportret of het beschrijven van iemand die je nabij is, blijft het heel moeilijk in korte tijd te weten wat je moet schrijven. Met name omdat je overmand wordt door verdriet.

Het is inderdaad de bedoeling om andere mensen hiermee troost te bieden. Ik wil graag een document maken wat mensen een steuntje in de rug kan geven. Het liefst met een korte tekst van schrijver en de strubbelingen die het gegeven heeft om de tekst te schrijven. Ikzelf heb inderdaad ook die ervaring, moeilijk om op het juiste moment de goede woorden te kiezen. Daarom wil ik dit (liefst boek) graag maken. Graag zelf (al droom ik nu een beetje door) met prachtige foto's van de schrijver.. Wie niet waagt wie niet wint dacht ik. Persoonlijke anekdotes kunnen (denk ik) juist goed werken, ook omdat dit jezelf ook stof tot nadenken geeft. Als het mooie redes zijn wil ik ze graag in zijn geheel gebruiken omdat dat ook een extra eerbetoon kan zijn aan de overledenen. Ik zit nog midden in het proces, het is net van de grond, uiteraard zijn tips en suggesties welkom! Bedankt voor jullie reactie, Groet, Marian

Ellabella, off-topic, maar toch wil ik je mijn medeleven betuigen. Beide ouders binnen korte tijd verliezen, dat is heel erg en heel zwaar. En wat je zegt over troost putten uit teksten, daar kan ik mij heel goed in vinden. Daarom vind ik dit ook zo'n goed idee van Marian.

Dankje Déesse-en-France en Marian...ik vind het een heel goed idee. Succes!

Ellabelle, uiteraard mijn condoleances voor je grote verlies. Ik wil dit boek gaan maken om toost te bieden aan mensen zoals jij (en ik onlangs zelf ook), ik hoop dat het mensen een steuntje in de rug kan geven. Ik ben benieuwd naar de reacties en ik hoop dat mijn project gaat slagen. Groet, Marian

Zouden jullie eventueel nog tips hebben waar ik deze oproep kan plaatsten? Ik heb het op diverse fora geplaatst (vrouwenonline.nl, viva.nl, hetgoedenieuws.nl). Het startschot is gegeven, nu nog afwachten..

Zoek eens contact met begrafenisondernemers. Zeker de moderne onder hen hebben vaak te maken met het zoeken naar teksten ed. en hebben ook goede tips en/of oplossingen. Als je googled op afscheid ed. komen er ook heel wat (soms helaas ook standaard) teksten voor de dag. Btw: ik stuur je een pbtje.

Persoonlijke anekdotes kunnen (denk ik) juist goed werken, ook omdat dit jezelf ook stof tot nadenken geeft. Als het mooie redes zijn wil ik ze graag in zijn geheel gebruiken omdat dat ook een extra eerbetoon kan zijn aan de overledenen.

Hm, ik zou het toch niet zien zitten om persoonlijke dingen over mijn vader, ons gezin, mijn nichtjes of ongeboren kind in een boek te zien verschijnen, dus dan stuur ik het liever niet in. Maar misschien dat het in ons geval ook gewoon nog te vers is, als het gaat over mensen die al jaren geleden zijn overleden, staan de nabestaanden daar misschien anders tegenover. Maar ik wens je wel veel succes met je boek.

Zoek eens contact met begrafenisondernemers.

Goed idee. Kijk ook op http://www.uitvaartinfotheek.nl/overlijden/tekste… (daar kun je ideeen opdoen, of op condoleance.nl en verder kun je veel googlen op standaardwoorden als 'sterfgeval', 'rouwteksten', 'rouwbegeleiding' '-verwerking' en kijken wat er bovendrijft. Er zullen vast fora zijn voor nabestaanden.

inspiratie, troost en berusting

De grafrede die ik gehouden heb op de begravenis van mijn (ex) schoonmoeder heeft mij heel veel inspiratie, troost en berusting gegeven en was er tevens de reden van dat mijn (ex) vrouw van mij wilde scheiden. Twee strontvliegen in één klap. Mocht je interesse hebben kan ik die rede nog wel op papier kijgen.

inspiratie, troost en berusting

De grafrede die ik gehouden heb op de begravenis van mijn (ex) schoonmoeder heeft mij heel veel inspiratie, troost en berusting gegeven en was er tevens de reden van dat mijn (ex) vrouw van mij wilde scheiden. Twee strontvliegen in één klap. Mocht je interesse hebben kan ik die rede nog wel op papier kijgen.

(haha) enorm benieuwd naar die rede!

Dank voor jullie reacties, ik mail vanavond terug Beca. Bedankt voor de tips! Wonschik, ik zie hem graag verschijnen! Kan ik persoonlijk mailen daarover? Hekate, uiteraard dat snap ik, het is ook niet de bedoeling om emoties van anderen op een 'nare' manier te gebruiken. Vanavond, posts ik meer informatie. Groet, Marian

laat Wonschik maar zitten, die is net van de forum gestuurd. Om opruierij.

Het is inderdaad de bedoeling om het geheel over te nemen. Ik wil op deze manier een podium bieden voor een eerbetoon aan een overledenen, een troost bieden, een inspiratiebron zijn. Het liefst zou ik dit doen mee door een foto van de schrijver op een plek waar de overledenen zich thuis voelt. Het project is nog erg pril, ik ben bezig met pijlen wat de mogelijkheden hierin zijn. Ik heb al een aantal mooie redes ontvangen, mijn hartelijke dank daarvoor. Juist voor mensen die een dierbare hebben verloren kan het een troost zijn, ik denk dat er ondanks deze zeer verdrietige ervaring, ook een lach op de gezichten van de lezers zal komen bij het lezen van sommige redes. Groetjes! Marian

@Ellabella: Wonschik plus zijn twee aliassen })

@Ellabella: Wonschik plus zijn twee aliassen })

I kinow. Maar ik zag Marian al een pb sturen naar...naar wie, eigenlijk?

Naar mij. Heeft ze overigens keurig gedaan en in heb haar al antwoord gegeven. Enne ... ik ben echt en enig hier op SOL.

Wonschik, ik zie hem graag verschijnen! Kan ik persoonlijk mailen daarover?

Oh, ik dacht dat het hierover ging.

Grappig, ooit heb ik een dergelijk idee gehad om een boek te schrijven over de emotionele kant van het beleven van een miskraam. De interviews heb ik, ik moet het nog uitwerken. het lijkt off topic, maar dat is het niet. De reden waarom alle ingrediënten voor een dergelijk boek nog liggen te rijpen is, dat ik het persoonlijk te emotioneel vond om er daadwerkelijk mee verder te gaan. ik denk dat het met grafredes, zeker zo kort na een overlijden in je persoonlijke omgeving, soms heftige dreunen kan geven waarop je bedacht moet zijn. Misschien een overbodige reactie of opmerking van mij, maar die twee mensen zijn er niet voor niets. de een wordt gewaarschuwd, de ander weet ervan. Veel succes.

Suma, lijkt me ook een interessant boek te kunnen worden. Dat is een onderwerp waar erg veel mensen mee te maken krijgen, maar waar bitter weinig over gepraat wordt. Maar die "te emotioneel" als reden om het opzij te leggen herken ik wel, ik vind het zelfs in fictie, waar je toch het een en ander kunt abstraheren en doen alsof het niet over jezelf gaat, een te moeilijk onderwerp om rechtstreeks over te schrijven.

Grappig, ooit heb ik een dergelijk idee gehad om een boek te schrijven over de emotionele kant van het beleven van een miskraam. De interviews heb ik, ik moet het nog uitwerken. het lijkt off topic, maar dat is het niet. De reden waarom alle ingrediënten voor een dergelijk boek nog liggen te rijpen is, dat ik het persoonlijk te emotioneel vond om er daadwerkelijk mee verder te gaan. ik denk dat het met grafredes, zeker zo kort na een overlijden in je persoonlijke omgeving, soms heftige dreunen kan geven waarop je bedacht moet zijn. Misschien een overbodige reactie of opmerking van mij, maar die twee mensen zijn er niet voor niets. de een wordt gewaarschuwd, de ander weet ervan. Veel succes.

Bedankt voor je reactie, Ik zou het persoonlijk erg interessant vinden om eens persoonlijk met je te mailen over jou plan en mijn plan, zie je dit zitten misschien? Ik ben bereikbaar op stam.marian@gmail.com Groet, Marian

Dat is best een idee, maar ik zie nog even niet voor me wat de raakvlakken zijn met de onderwerpen? ik zie je mailadres, ik zal het op mijn laptop zetten zodra ik thuis ben, nu zit ik op een camping en doe van alles op e IPad. Wie weet waar we samen uitkomen.

Marianstam, ben je ondertussen nog op zoek naar grafredes? Ik heb vorig jaar een grafrede geschreven voor mijn grootvader die je mag gebruiken in je boek. Laat maar weten!