Welk thema heeft jouw verhaal?

Een kortverhaal, horrorachtig (alhoewel het meer Twilight Zone achtig is). De thema's erin, dat is een goeie vraag. Op zich gaat het hoofdzakelijk over wraak. Daarnaast ga ik ook beginnen aan een fantasyverhaal. Ik zou een kortverhaal willen uitbreiden tot een boek van minstens 75000 woorden, maar ik moet het plot wel nog volledig uitwerken.

Het plan is een roman. Maar aangezien ik nooit een verhaal afgerond heb van meer dan 2700 woorden ligt er nog heel wat werk in het verschiet. Thema's zijn: overspannenheid, falen, liefde en rust. Maarruh, ons vragen... en jij dan? Of heb je niets te doen?

Ik stort me nu volledig op scenarioschrijven. Ben nu begonnen met het schrijven van een korte film, een thriller die gaat over een bus die gegijzeld wordt. Ik ben ook begonnen aan een samenwerking met een Amerikaan, wat waarschijnlijk een psychologische thriller wordt, alleen dat is nog in een beginstadium. Wel een leuk topic trouwens, ff volgen.

Ik ben met zo veel verhalen bezig, dus het hangt er echt vanaf welk verhaal. Een vaak terug komend thema in mijn verhalen is het aftasten van de grens tussen droom en werkelijkheid, onzekerheid over wat echt is en wat niet.

Grappig, een doorlopend thema in mijn "oeuvre" is hetzelfde als dat van Hekate: wat is werkelijkheid, wat is een illusie? Een ander thema dat ik vaak gebruik is vervreemding van het zelf en de door anderen opgelegde dwang tot aanpassingen. Daarnaast: onderdrukking door het kapitaal, informatiestrijd, machtsmisbruik.

Verschillende genres. Ik ben met drie verhalen bezig. Meestal gaat het over slechtheid. Eén stuur ik naar een wedstrijd op. Wordt het niets, dan probeer ik hem aan jullie te slijten. :rolleyes:

Leuk om te zien dat er over zoveel verschillende thema's wordt geschreven. De grens tussen droom en werkelijkheid vind ik een interessant thema, je kunt er alle kanten mee op.

Maarruh, ons vragen... en jij dan? Of heb je niets te doen?

Ben nog in het beginstadium van een adolescentenroman. De thema's die centraal staan zijn homoseksualiteit en een psychische aandoening.

Eén stuur ik naar een wedstrijd op. Wordt het niets, dan probeer ik hem aan jullie te slijten.

Aan welke wedstrijd doe je mee?

Adolescentenroman, volgens mij is dat het zelfde als YA (Young Adult). Gebruik maar YA, ik ken het woord adolescent alleen maar door biologie, en ik vind het zo'n "eng" woord.

Ik ben op dit moment bezig met een fantasy SF kort verhaal. Daarnaast ben ik net begonnen aan mijn eerste roman (ik hoop dat het dat wordt) met als thema's: tweestrijd, ontvoering, moeder-dochter relatie, manipulatie, politiek, macht en idealen.

Het is ook een heel gevaarlijk woord, Jopiedopie. Gebruik het maar niet te vaak. Er komt nogal wat langs in het verhaal, Aarbei.

Ik schrijf ook in verschillende genres, al is het wel allemaal voor de jeugd. Mijn naar uitgevers opgestuurde MS is een dystopische jeugdroman, nu werk ik aan een contemporaine psychologische roman voor vijftienplus. YA dus. Ik heb ook autobiografische verhalen geschreven en korte verhalen als ik een idee heb. Terugkerende thema's zijn autonomie, in hoeverre is een mens autonoom in zijn/haar handelen, coming of age (hangt ook met het eerste samen), invloed van de samenleving op het individu en vice versa, op de keuzes die hij/zij kan maken, maar ook meer intieme thema's, over de relaties tussen mensen, liefde en dood, vriendschap en verraad. Zo dit rijtje terugziend, heb ik een hoop noten op mijn zang :D Ach, je wil schrijver zijn of niet!

Belangrijk om niet uit het oog te verliezen, je thema en je premisse. Mijn YA heeft als thema: anders-zijn en als premisse: niets is angstiger dan de angst voor angst zelf. Zodra ik een van beiden uit het oog verlies zeilt het hele boek alle kanten op. Daarnaast werk ik aan twee korte kinderverhalen. Bij de ene is het thema: eenzaamheid en de premisse: een echte vriend geeft niet meteen de moed op. Bij de ander is het thema: oei.. ik weet het niet. Dat wat verborgen is? Onbegrip? En de premisse... uhm... met een beetje goede wil kun je vrienden worden met je buren? Toeval of niet, prompt is die laatste een verhaal dat telkens overal bot vangt. Ik krijg het ook telkens net niet helemaal goed, ondanks herschrijfrondes.

Belangrijk om niet uit het oog te verliezen, je thema en je premisse. Mijn YA heeft als thema: anders-zijn en als premisse: niets is angstiger dan de angst voor angst zelf. Zodra ik een van beiden uit het oog verlies zeilt het hele boek alle kanten op.

Bedoel je: de angst zelf? De angst voor de angst kan natuurlijk ook, maar dat is wel héél eng.

oeps, nu ben ik ook dubbel

@Thule: Interessant, je keuze voor onderwerpen, ook voor je doelgroep. Voor een schrijver lijkt het mij ook een prachtkans om er op los te filosoferen.

Ik ben van mening dat je per verhaal niet te veel thema's moet gebruiken, net zoals je maar één plot gebruikt (en de rest is op zijn hoogst een subplot). De achterliggende reden daarvan is dat je boodschap (de premisse) duidelijk moet worden en je hebt maar één plot om die boodschap uit te werken. Als andere thema's ertussendoor fietsen, voelt de lezer niet wat je nu eigenlijk wilde zeggen en komt de boodschap niet door.

Hangt dat ook niet van de lengte van het verhaal af? In een roman is er meer ruimte om uit te wijden en verschillende thema's te behandelen dan in een kort verhaal lijkt mij.

In Dwaalwit (novelle) is het thema 'Coma'. De hoofdpersoon leeft haar leven in slaap. Daarom dacht ik dat ik het me wel kon veroorloven om een extra thema in te voeren, om de slapende wereld nog echter te maken. Bureaucratie, koos ik. Maar dat heb ik er ontzettend snel weer uitgesloopt. Afgezwakte onderdelen zijn blijven staan, maar als thema was het teveel. Achteraf meen ik te kunnen concluderen dat problemen met de bureaucratie een motief is geworden. En het is geen tikfout Dwe, het is echt angst voor de angst zelf. :ninja: Wel het moeilijkste stuk om erin te weven trouwens. Hoofdbrekers.

Hangt dat ook niet van de lengte van het verhaal af? In een roman is er meer ruimte om uit te wijden en verschillende thema's te behandelen dan in een kort verhaal lijkt mij.

Ik zou het op prijs stellen als een thema verdiept wordt, zodat subthema's aan het licht komen. Bijvoorbeeld: het thema is "de angst een geliefde te verliezen", dan kunnen subthema's zijn "de angst alleen te zijn" of "de angst niet geliefd te zijn" zijn. Ken je een voorbeeld van een roman waarin verschillende, uiteenlopende thema's behandeld worden?

@Thule: Interessant, je keuze voor onderwerpen, ook voor je doelgroep. Voor een schrijver lijkt het mij ook een prachtkans om er op los te filosoferen.

Ja, zeker een prachtkans om erop los te filosoferen! Overigens ben ik het met andere Sollers eens dat je voor een boek een duidelijk hoofdconflict/thema moet hebben en je daaraan 'moet' houden. Tegelijkertijd is één thema vaker dan niet een amalgaam van andere thema's, ik bedoel dat zaken als 'autonomie', 'angst', 'coming of age' etc niet op zich staan, het zijn geen eenduidige concepten. Het is dan de kunst de hoofddraad te blijven volgen en uit te weiden waar dit nodig is/nodig kan zijn.

Narziss en Goldmund van Herman Hesse gaat over een vriendschap van twee mannen die qua karakter erg verschillen. Toch blijft hun band zeer hecht. Een tweede thema is de kunst. En het leven, lijden, kortom opdoen van ervaring, wat aan het vervaardigen van hoge kunst vooraf gaat. Beide thema's worden verdiept in subthema's. Ik denk dat zolang de verschillende thema's niet te zeer hun eigen leven gaan leiden dit de eenheid van het verhaal niet hoeft te verstoren.

'Ken je een voorbeeld van een roman waarin verschillende, uiteenlopende thema's behandeld worden': 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulisch eventueel?

Op dit moment schrijf ik een boodschappenlijstje. Nog even voor zes uur in huis halen voor de volgende maaltijd: Ingredienten 4 stukken zalmfilet á 150 g zout, peper 1 eidooier, losgeklopt 1-2 el olie voor de kruidenkorst: 100 g broodkruim (van witbrood) 2 el fijngesneden peterselie 2 ti fijngesneden dille 1 ti fijngesneden dragon voor de kruiden-roomsaus: 2 1/2 dl crème fraiche 1 tl mosterd zout, peper 3 el fijngesneden kruiden (bieslook en dille) Bereiding Oven voorverwarmen op 180 'C. Voor kruidenkorst broodkruim, peterselie, dille en dragon mengen. Zalmfilets met zout en peper bestrooien en de kant waar vel heeft gezeten met eidooier bestrijken. De met eidooier bestreken kant in brood-kruidenmengsel drukken en kruidenlaag stevig op vis drukken. Olie verhitten en zalm hierin op de kruidenkant ± 3 min. bakken. Zalm omdraaien (kruidenkorst is nu boven) en in oven laten garen. Met kruiden-roomsaus serveren. Bereiding: ± 20 min. Kruiden-roomsaus Crème fraiche verwarmen en mengen met mosterd, zout, peper en kruiden. Saus eventueel met staafmixer schuimig kloppen. Brocolli en mandel aardappeltjes Wijntje: Brancott sauvignon Blanc

'Ken je een voorbeeld van een roman waarin verschillende, uiteenlopende thema's behandeld worden': 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulisch eventueel?

Wat zijn volgens jou de thema's daarin?

'Ken je een voorbeeld van een roman waarin verschillende, uiteenlopende thema's behandeld worden': 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulisch eventueel?

Wat zijn volgens jou de thema's daarin?

Hmm, niet zo gemakkelijk, zeker al niet omdat je altijd kan stellen dat het hoofdthema (de fall from grace van de mensheid, God die het opgeeft) als catalyst kan tellen voor alles wat er gebeurt. Ik trek me terug uit de discussie, ik ben niet bedreven genoeg om het duidelijk genoeg uit te leggen. Mea culpa!

[quote=schlimazlnik]

Wat zijn volgens jou de thema's daarin?

Het thema is wat de hemel ontdekt en hoe deze daarop reageert.

Ik ben bezig met een ms voor 13+. Centrale thema is liefde in verschillende verschijningsvormen, liefde voor een man, voor familie, voor een land en vooral voor het leven, het overleven. Daaraan gekoppeld het vertrouwen.

EileenO, De liefde voor het overleven? Gaat overleven niet altijd gepaard met gedogen en verdragen, met lijden en uithouden, met strijd? Waar komt de liefde?

Nee, niet de liefde voor het OVERleven, ik bedoel de liefde voor het leven, dus vasthouden aan het leven, vechten om te overleven.

Nee, niet de liefde voor het OVERleven, ik bedoel de liefde voor het leven, dus vasthouden aan het leven, vechten om te overleven.

Het is niet erg om verkeerd te worden begrepen: het kan oorzaak zijn dat men zichzelf beter gaat begrijpen. Cees Buddingh