Hij x 2 of 1

En glimlachte zwakjes, vind ik beter passen in de zin. Niet dat de dubbele hij stoort, maar ik vind het er niet bij passen.

Ik vind de tweede hij wel storen. Moet weg. Overigens gaat mijn voorkeur ook uit naar: keek hij uit over de boerderijtjes.

Eens met Johan Bordewijk. :thumbsup:

Ik zie het in Harry Potter bijv. heel vaak gebeuren dat de "hij" er in zo'n zin nog vaak tussen gestopt wordt.

Mogelijk omdat het een kinderboek is. Mensen die nog niet handig zijn met lezen zijn bij die tweede "hij" allang weer vergeten wat het over ging. Ze zullen je zin vermoedelijk ook niet begrijpen, ook niet met een tweede "hij". Te ingewikkeld, te lang, te ongebruikelijk.

Ik zie het in Harry Potter bijv. heel vaak gebeuren dat de "hij" er in zo'n zin nog vaak tussen gestopt wordt.

Mogelijk omdat het een kinderboek is. Mensen die nog niet handig zijn met lezen zijn bij die tweede "hij" allang weer vergeten wat het over ging. Ze zullen je zin vermoedelijk ook niet begrijpen, ook niet met een tweede "hij". Te ingewikkeld, te lang, te ongebruikelijk.

Ja, dat zou goed kunnen. Zo had ik er nog niet overnagedacht. Over het algemeen, is het hoe dan ook mooier zonder, kunnen we wel stellen denk ik.

De tweede hij mag hier weg (niet moet hier weg) omdat de woordvolgorde gelijk is. Keek hij, glimlachte hij. Als de woordvolgorde niet gelijk is mag de tweede hij niet weg.

Misschien om een foutieve samentrekking te voorkomen? Inderdaad, soms erg irritant als 'hij' ergens voor de tweede keer genoemd wordt. Vooral bij relatief korte zinnen.

Ik schrijf dit soort dingen altijd een beetje op gevoel. Als het handelingen zijn die je tegelijkertijd kunt doen (wat in dit voorbeeld zo is) gebruik ik maar één keer hij/zij/ik.

Naar mijn idee: Maak er 2 zinnen van. Dus een punt achter ... boerderijtjes uit. En dan ... Hij glimlachte zwakjes.

En deze oplossing? Eenmaal in het dorp, keek hij over de boerderijtjes uit; hij glimlachte zwakjes.

Niet mooi. Trouwens, je leest beide wel in boeken. Dus met en zonder het noemen van een tweede hij.

De tweede hij mag hier weg (niet moet hier weg) omdat de woordvolgorde gelijk is. Keek hij, glimlachte hij. Als de woordvolgorde niet gelijk is mag de tweede hij niet weg.

Dank je, hier zat ik al een tijdje mee :)