Geen afbeelding
bavarios

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

boeken bevatten zes elementen

 6 September 2011 - 11:41
Omdat ik naast schrijven graag teksten analyseer en er conclusies uit trek, heb ik uitgepluisd wat de basiscomponenten van een boek, verhaal of stuk tekst zijn, en ben tot de conclusie gekomen dat een fictietekst zes elementen bevat. Namelijk: - Reflecties (de gedachten, (emoties), bedenkingen, overpijnzingen van een personage) - Persoonsbeschrijvingen (de beschrijving van personages; hun kleren, hun gezichtsuitdrukkingen, hun bewegingen etc.) - Acties (wat de personages aan het doen zijn) - Omgevingsbeschrijvingen (beschrijving van de omgeving, bijv: rode kamer, groot huis, winters weer) - Dialogen - Gebeurtenissen (bijv. uitbraak van epidemie of oorlog, of verwoesting van stad agv orkaan) Hieronder een voorbeeld van een stuk tekst, van een boek dat ik nu aan het lezen ben, nml. De Eetclub van Saskia Noort (wat overigens een heel matig boek is van een zeer slechte schrijfster, maar dat terzijde):
De zachtgeel gepleisterde villa lag op een heuvel en keek uit over een gifgroene, glooiende golfbaan, hier en daar onderbroken door cipressen en vijvertjes, waarin de waterlelies bloeiden. Het had een veranda, een groot balkon waarover bougainville groeide en een prachtig aangelegd terras aan de achterkant [OMGEVINGSBESCHRIJVING]. Hanneke en ik hadden dorades, courgettes, venkel, knoflook en tomaten gekocht op de markt en dit omgetoverd tot een heerlijke ovenschotel, die we nu aan de rand van het zwembad opdienden [ACTIE]. We zaten al vijf uur aan de witte wijn en onze hoofden gloeiden van de zon, alcohol en totale ontspanning. Patricia hief haar glas en bracht een toast uit op onze vriendschap, die dankzij deze week nog hechter was geworden[REFLECTIE]. Wij beaamden dit juichend. ''En wat hebben we toch heerlijke mannen, die dit allemaal mogelijk hebben gemaakt'' riep Angela glunderend. ''Al kun je je ook afvragen waarom ze ons een week weg hebben gestuurd'' antwoordde Hanneke [DIALOOG]. De enige die nog niet aan tafel zat was Babette. We begonnen ons net af te vragen waar ze bleef, toen ze met een somber gezicht aan kwam lopen. Haar make-up kon haar gezwollen, rode ogen niet verbergen [PERSOONSBESCHRIJVING]
Het komt er dus op neer dat welke fictietekst men ook schrijft, altijd zal hij één van deze zes elementen bevatten. Deze zes vormen de blauwdruk van een boek. Idealiter gezien dient een stuk tekst, of een heel boek deze zes componenten te hebben voor de balans ervan. Aan de hand van deze elementen kun je ook makkelijk nagaan waar je zwakke punten liggen en deze verbeteren. Ben ik slecht in omgevingsbeschrijvingen? Of dialogen? Reflecties?...etc.

Geen afbeelding
chrislaevers

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 September 2011 - 19:04
Zo zijn dan, volgens jouw zienswijze, alle losse zinnen die aangebracht worden om iets te verduidelijken 'wazige onzin'. Je begrijpt toch wel dat hier geen teksten kunnen geplaatst worden.
Juist daarom vond ik het waarschijnlijk wazig.
Over teksten' gesproken, over context en over jouw analyse :zes elementen waar ik me in verdiep, en jouw onverlaten kruistocht over 'gebrek aan emotionaliteit in Nederlandse literatuur', is er een uitgelezen kans geboden op 'Wie schrijft er literatuur?'. Ik weet dat de winter aankomt, maar voor hibernatie is het nog net iets te vroeg. :)
Mijn pleidooi voor meer emotionaliteit staat vrijwel volledig haaks op het schrijven van literatuur. Het één gaat zelfs zo nu en dan ten koste van het ander. Ik probeer er een balans in te vinden. Ik let op de diepgang van het verhaal, op de esthetica van zinnen, én op voldoende emotionaliteit. Mijn taalgebruik zal door de meesten niet als literatuur worden opgevat, maar ik weet als geen ander een pakkende tekst te schrijven. Ja, dat durf ik wel te stellen.
Ik begrijp je niet. je neemt deel aan discussies over literatuur. Ik vang het woord 'haaks' en 'zoeken naar balans' op (vrij tegengesteld, maar kom) Wie zijn de 'meesten' die zouden flauw vallen van je taalgebruik? En toch dan weer 'pakkende teksten'. Onzekerheid, zoals we dat allemaal doormaken? Je mag daarin niet overdrijven. Hoelang ga je nog voor die deur staan ijsberen? Gooi ze open en stap binnen. Anders bevries je nog.

Geen afbeelding
bavarios

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2011 - 10:20
Zo zijn dan, volgens jouw zienswijze, alle losse zinnen die aangebracht worden om iets te verduidelijken 'wazige onzin'. Je begrijpt toch wel dat hier geen teksten kunnen geplaatst worden.
Juist daarom vond ik het waarschijnlijk wazig.
Over teksten' gesproken, over context en over jouw analyse :zes elementen waar ik me in verdiep, en jouw onverlaten kruistocht over 'gebrek aan emotionaliteit in Nederlandse literatuur', is er een uitgelezen kans geboden op 'Wie schrijft er literatuur?'. Ik weet dat de winter aankomt, maar voor hibernatie is het nog net iets te vroeg. :)
Mijn pleidooi voor meer emotionaliteit staat vrijwel volledig haaks op het schrijven van literatuur. Het één gaat zelfs zo nu en dan ten koste van het ander. Ik probeer er een balans in te vinden. Ik let op de diepgang van het verhaal, op de esthetica van zinnen, én op voldoende emotionaliteit. Mijn taalgebruik zal door de meesten niet als literatuur worden opgevat, maar ik weet als geen ander een pakkende tekst te schrijven. Ja, dat durf ik wel te stellen.
Ik begrijp je niet. je neemt deel aan discussies over literatuur. Ik vang het woord 'haaks' en 'zoeken naar balans' op (vrij tegengesteld, maar kom) Wie zijn de 'meesten' die zouden flauw vallen van je taalgebruik? En toch dan weer 'pakkende teksten'. Onzekerheid, zoals we dat allemaal doormaken? Je mag daarin niet overdrijven. Hoelang ga je nog voor die deur staan ijsberen? Gooi ze open en stap binnen. Anders bevries je nog.
Twijfel is mijn middle name Chrisla.

Geen afbeelding
chrislaevers

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2011 - 15:21
Twijfel is de middle name van menige schrijver. Waarom? Omdat er vrij weinig mensen zijn die zich objectief buigen over de sterke kanten in het schrijven van een schrijver. Die sterke kanten liggen vaak onder puin en stof. maar ze zijn er. Vaak aanwezig zonder het medeweten van de schrijver zelf. Als niemand zegt: 'Dit en dat doet je heel goed, wist je dat?' en je zelf die 'sterke kanten' niet in kaart hebt gebracht, dan kan je er ook niet op borduren, er niet mee verder gaan en dan blijft er helaas vaak niets anders over dan twijfel en onzekerheid.

Geen afbeelding
bavarios

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2011 - 17:19
Twijfel is de middle name van menige schrijver. Waarom? Omdat er vrij weinig mensen zijn die zich objectief buigen over de sterke kanten in het schrijven van een schrijver. Die sterke kanten liggen vaak onder puin en stof. maar ze zijn er. Vaak aanwezig zonder het medeweten van de schrijver zelf. Als niemand zegt: 'Dit en dat doet je heel goed, wist je dat?' en je zelf die 'sterke kanten' niet in kaart hebt gebracht, dan kan je er ook niet op borduren, er niet mee verder gaan en dan blijft er helaas vaak niets anders over dan twijfel en onzekerheid.
Je moet dat ook helemaal niet verwachten, dat mensen enthousiast worden van je teksten. Dat gebeurt namelijk niet, of zelden. Lezers hebben altijd wat te zeiken, en ik geef ze niet eens ongelijk. Ik zeik ook op teksten van anderen, en bovendien, het zijn de kritieken van anderen die je gedeeltelijk beter maken. Ik denk niet dat een schrijver, amateur of professioneel, de waardering zal krijgen die hij of zij vanbinnen graag wilt.

Geen afbeelding
dwe

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2011 - 18:12
Twijfel is de middle name van menige schrijver. Waarom? Omdat er vrij weinig mensen zijn die zich objectief buigen over de sterke kanten in het schrijven van een schrijver. Die sterke kanten liggen vaak onder puin en stof. maar ze zijn er. Vaak aanwezig zonder het medeweten van de schrijver zelf. Als niemand zegt: 'Dit en dat doet je heel goed, wist je dat?' en je zelf die 'sterke kanten' niet in kaart hebt gebracht, dan kan je er ook niet op borduren, er niet mee verder gaan en dan blijft er helaas vaak niets anders over dan twijfel en onzekerheid.
Hier heb je absoluut een punt. Wanneer je vermoed kwaliteit te bezitten ga je er misschien (te) voorzichtig mee om. Wanneer je weet kwaliteit te bezitten en deze met overtuiging inzet vergroot je de kans dat deze goed uit de verf komt. Natuurlijk bestaat er ook het risico van zelfoverschatting maar dat is niet iets om op voorhand vanuit te gaan.

Geen afbeelding
bavarios

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2011 - 18:48
Twijfel is de middle name van menige schrijver. Waarom? Omdat er vrij weinig mensen zijn die zich objectief buigen over de sterke kanten in het schrijven van een schrijver. Die sterke kanten liggen vaak onder puin en stof. maar ze zijn er. Vaak aanwezig zonder het medeweten van de schrijver zelf. Als niemand zegt: 'Dit en dat doet je heel goed, wist je dat?' en je zelf die 'sterke kanten' niet in kaart hebt gebracht, dan kan je er ook niet op borduren, er niet mee verder gaan en dan blijft er helaas vaak niets anders over dan twijfel en onzekerheid.
Hier heb je absoluut een punt. Wanneer je vermoed kwaliteit te bezitten ga je er misschien (te) voorzichtig mee om. Wanneer je weet kwaliteit te bezitten en deze met overtuiging inzet vergroot je de kans dat deze goed uit de verf komt. Natuurlijk bestaat er ook het risico van zelfoverschatting maar dat is niet iets om op voorhand vanuit te gaan.
Veel schrijvers bungelen tussen zelfonderschatting en zelfoverschatting in. Narcisme, gecombineerd met een minderwaardigheidscomplex, komt veelvuldig voor. Dit komt toch echt door henzelf, en heeft weinig met de buitenwereld te maken. Ik denk dat bedien, zowel onzekerheid als overschatting, functioneel kunnen zijn in de kunst.

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 16 September 2011 - 21:43
Veel schrijvers bungelen tussen zelfonderschatting en zelfoverschatting in. Narcisme, gecombineerd met een minderwaardigheidscomplex, komt veelvuldig voor. Dit komt toch echt door henzelf, en heeft weinig met de buitenwereld te maken.
Is dat ook niet een héél klein beetje veel generaliserend? Net als Arnon Grunberg en passant vermeldt in schreef dat 'schrijvers veelal zonen en dochters uit de middenklasse en de hogere middenklasse zijn.' Nou, waar zijn de feiten, denk ik dan. Ook bij jouw stelling.

Geen afbeelding
bavarios

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 September 2011 - 19:30
Veel schrijvers bungelen tussen zelfonderschatting en zelfoverschatting in. Narcisme, gecombineerd met een minderwaardigheidscomplex, komt veelvuldig voor. Dit komt toch echt door henzelf, en heeft weinig met de buitenwereld te maken.
Is dat ook niet een héél klein beetje veel generaliserend? Net als Arnon Grunberg en passant vermeldt in schreef dat 'schrijvers veelal zonen en dochters uit de middenklasse en de hogere middenklasse zijn.' Nou, waar zij de feiten, denk ik dan. Ook bij jouw stelling.
Die stelling van Grünberg lijkt me niet ver van de waarheid te liggen. Soms hoeft een stelling niet met statistieken onderschreven te worden, maar komt het voort uit een intuïtie. Wat betreft mijn stelling; daar kun je over discussiëren. Het heeft voornamelijk betrekking op de toppers. Degenen die iets nieuws hebben voortgebracht. Waar dat op gebaseerd is? Intuïtie.