Dat is inderdaad correct.

Jup.

Persoonlijk zou ik daar niet zo moeilijk over doen. Ik zou typen: Toen zij zeven jaar oud was.... en/of de zin gewoon omgooien. Waarom? Het klinkt gewoon verder goed én het zijn éxtra woorden. Extra woorden? Ja, want ergens in je verhaal loop je tegen een muur aan waardoor je woorden en zinnen in gaat korten om de essentie beter naar voren te laten komen. Dan ben je misschien wel blij met die extra paar woorden. Ik weet dat Chris erg krities,(nieuwe spelling), is in haar juiste schrijfwijze en de interpretatie van de taal. Maar soms is het omschrijven in meerdere woorden voor de lezer gemakkelijker als direct to the point zijn in een volledig correct gestelde Nederlandse taal. (Of Vlaams, Frans) Het blijft natuurlijk altijd wikken en wegen als schrijver/ster. Voor mij is het belangrijkste om het gevoel over te brengen in welke woordvolgorde dan ook. Bobcat.

Het hangt er maar vanaf wat je wil zeggen. Vergelijk zevenjarige kinderen met zeven jarige kinderen. Iets omslachtig omschrijven als het ook simpel kan, lijkt mij zelden een goed idee, of het moest zijn dat het ritmisch beter in de tekst past om te schrijven "toen zij zeven jaar oud was" in plaats van gewoon "op zevenjarige leeftijd". Dat eerste klinkt voor mij nogal krampachtig, waarom zou je zes woorden gebruiken als het ook in drie kan?