hoe goed moet je karakters kennen?

Dat is denk ik puur persoonlijk. Ik weet doorgaans niks over mijn personages voor ik begin te schrijven, hoogstens geslacht of leeftijd, en dat stoort mij niet bij het schrijven. Anderen vinden het prettiger om hun personages helemaal uit te werken voor ze aan een verhaal beginnen, wat voor mij dan weer helemaal niet werkt.

Het hangt ook van het verhaal af. Is het een kort verhaal of een roman? In verschillende schrijfboeken (o.a. die van Nancy Kress, 'Dynamic Characters', of 'Character, Emotion, Viewpoint' uit de Write Great Fiction serie) zijn templates voor biografieën te vinden die je voor je personages kunt invullen. Ik gebruik zo'n biografie als een referentie wanneer ik aan het schrijven ben. Handig als je veel personages hebt en je niet meer weet of iemand nu blauwe of groene ogen had, of ze nu 23 of 25 was, enz. Zo'n biografie is voor mij geen statisch, maar een dynamisch document. Ik voeg regelmatig dingen toe die ik over een personage ontdek tijdens het schrijven, zodat het personage zelf steeds meer diepte krijgt, en ik zelf het overzicht behoud. Je hoeft niet alles te weten over je personage als je begint met je verhaal, dat komt vanzelf als je gaat herschrijven.

Ik denk dat je ze zo goed moet kennen als de mensen met wie je IRL omgaat: goed genoeg om te weten of ze je vrienden of vijanden zijn (IRL is dat meestal niet zo zwartwit, maar in het schrijven is het handig om een beetje zwartwit te denken) en slecht genoeg om ze je te laten verrassen <- daarmee komt meteen de nuance / kleur in het zwartwit.

Bij korte verhalen weet ik bij voorbaat vrij weinig over mijn personage(s). Al schrijvende komen ze tot leven. Bij lange verhalen/romans, maak ik een korte schets van al mijn personages. Ik schrijf een aantal belangrijke eigenschappen in een biografie, schets hun woon- en leefomgeving. Niet erg uitgebreid, maar ik begin niet blanco met schrijven. De biografieën werk ik onder het schrijven regelmatig bij, als ik meer te weten ben gekomen over de personages.

Ik heb eigenlijk vrijwel gelijk een volledig beeld van mijn personages als ik over ze begin te schrijven. Het is heel vreemd, maar ik zie meestal gelijk een gezicht voor me en ik weet ook gelijk hoe zo'n personage is. Alleen een geschikte naam vinden is lastig, daarbij probeer ik een beetje op mijn gevoel af te gaan. Vaak zijn deze personages op echte mensen gebaseerd, maar lang niet altijd. Als ze niet op echte mensen zijn gebaseerd, vind ik het eigenlijk veel makkelijker om een naam voor ze te verzinnen. De hobby's van mijn personages weet ik meestal zo uit mijn mouw te schudden, hun lievelingskleur, hun favoriete muziek, alles eigenlijk. Juist vooral als ze op de achtergrond blijven. Ik heb zelfs op verzoek van een proeflezeres een personage dat ik maar een eenmalig optreden wilde laten maken een grotere rol in het verhaal gegeven (het gaat hier om een chagrijnige allochtone kokkin met een pittig temperament die weigert een inburgeringscursus te volgen). Van dat personage had ik ook vanaf het begin af aan een vrij volledig beeld. Alleen met hoofdpersonages heb ik het lastiger, die blijven voor mij toch altijd een beetje leeg aanvoelen. Eigenlijk moet ik ze een keertje in een ander verhaal een bijrolletje laten spelen, wil ik dat ze ook iets van inhoud krijgen. Ik maak ook vaak een documentje van mijn personages, met biografische dingen (en hun persoonlijkheden heb ik ook een beetje beschreven, de typische dingen die hen laten zijn wie ze zijn, hun defectjes, een Big Five voorstelling van hun persoonlijkheid, etc.).

Bij mij gaat het zo'n beetje als bij Schrijfwijf. Voor korte verhalen zijn de personages meestal wat oppervlakkiger. Je weet en gebruikt enkel wat nodig is voor dat stukje. Maar bij langere verhalen wil ik toch ook eerst mijn personages wat beter leren kennen: achtergrond, karaktertrekken, drijfveer, ... Deze dingen zijn natuurlijk niet in steen gehouwen. Vaak leer je je personages al schrijvende net nog dat tikkeltje extra kennen, waardoor ze je soms toch nog kunnen verrassen. Is bij mij toch al een paar keer het geval geweest :)

Een handige manier om (korte) biografietjes van personages te maken is gebruik te maken van een schrijfprogramma. Ik neem aan dat ik hier niet het schrijfprogramma mag noemen dat ik gebruik (vraag aan beheerder: is dat reclame? ;) ), maar voor mij werkt het heel goed. Je kan er zo veel info in kwijt als je zelf wilt en je kan het ook makkelijk uitbreiden. Met één klik op de knop haal je het tevoorschijn als je even iets niet weet van een bepaald personage. Ik geef je (jullie) graag de naam van het schrijfprogramma dat ik gebruik, maar dat hangt dus af of dat hier kan!!

Net als Hekate leer ik mijn personages gaandeweg het verhaal kennen. Ik vind dit zelf ook de leukste manier om te schrijven. Begin gewoon met een paar eigenschappen en kijk hoe ze reageren en zich ontwikkelen.

Een handige manier om (korte) biografietjes van personages te maken is gebruik te maken van een schrijfprogramma. Ik neem aan dat ik hier niet het schrijfprogramma mag noemen dat ik gebruik (vraag aan beheerder: is dat reclame? ;) ), maar voor mij werkt het heel goed. Je kan er zo veel info in kwijt als je zelf wilt en je kan het ook makkelijk uitbreiden. Met één klik op de knop haal je het tevoorschijn als je even iets niet weet van een bepaald personage. Ik geef je (jullie) graag de naam van het schrijfprogramma dat ik gebruik, maar dat hangt dus af of dat hier kan!!

Dat kan je hier gewoon noemen, hoor.

Net als Hekate leer ik mijn personages gaandeweg het verhaal kennen. Ik vind dit zelf ook de leukste manier om te schrijven. Begin gewoon met een paar eigenschappen en kijk hoe ze reageren en zich ontwikkelen.

Voor mij werkt dit niet (helaas). Wanneer ik dat probeer heb ik zo'n akelig gevoel geen controle te hebben over mijn verhaal. Ik begin pas met schrijven wanneer zowel mijn hp als de situatie waarin hij/zij zich bevindt helemaal duidelijk zijn. Dit heeft als nadeel dat het gene je gaat schrijven jezelf niet meer zal verrassen, maar heeft als voordeel dat je van tevoren kunt nagaan of de wending die het verhaal gaat nemen goed voelt of niet. Ik heb weleens gehad dat mijn hp zich zodanig had ontwikkeld, dat het plot wat ik in gedachten had totaal niet meer bij zijn persoonlijkheid paste. Dat wil ik voorkomen.

Oké :) De naam van het schrijfprogramma is Liquid Story Binder. Heerlijk schrijfprogramma, waar je ieder soort verhaal of boek mee kan opbouwen. Op internet kan je een 30 dagen proefversie uitproberen voor je beslist om het te kopen. :thumbsup:

ik denk van tevoren meestal niet zoveel na over mijn hoofdpersoon. het komt vanzelf wel. zo kan je jezelf ook laten verrassen en ontdek je steeds nieuwe kanten van degene over wie je schrijft. is meteen de magie weer terug!