Beschrijven in ikvorm en kortverhaal

Met zoeken ben ik op o.a. een voorbeeld gekomen. Klik hier. Ik kijk nog wel even verder (maar de volgende keer mag je mooi zelf verder zoeken ;) Ik wil graag ook aan mijn studie kunnen zitten.)

Met zoeken ben ik op o.a. een voorbeeld gekomen. Klik hier. Ik kijk nog wel even verder (maar de volgende keer mag je mooi zelf verder zoeken ;) Ik wil graag ook aan mijn studie kunnen zitten.)

Ik ben alleen geen pluslid dus ik kan daar niet bijkomen :(!

Owh. Oeps. Eh... *zoekt verder* Als ik nog iets vind, kom ik bij je terug. (Hoewel de manier van beschrijven van een ander personage volgens mij geen drol met het perspectief te maken heeft. Waarom noem je niet hetgeen wat hem als eerst opvalt? Haar twinkelende ogen? Haar lieve lach? Haar brutale blik? Haar mooie krullende haren? Haar scherpe, rood gelakte nagels? Iets? :P Een infodump is nooit leuk, dus ik zou het wel kort houden, maar haar toch een gezicht geven. (En dat is oefenen, oefenen, oefenen.))

Owh. Oeps. Eh... *zoekt verder* Als ik nog iets vind, kom ik bij je terug. (Hoewel de manier van beschrijven van een ander personage volgens mij geen drol met het perspectief te maken heeft. Waarom noem je niet hetgeen wat hem als eerst opvalt? Haar twinkelende ogen? Haar lieve lach? Haar brutale blik? Haar mooie krullende haren? Haar scherpe, rood gelakte nagels? Iets? :P Een infodump is nooit leuk, dus ik zou het wel kort houden, maar haar toch een gezicht geven. (En dat is oefenen, oefenen, oefenen.))

Haha, geef niet hoor :P. Nog succes met zoeken, ik kon het echt niet vinden. :) Nee het is ook meer bedoelt voor het korteverhaal te ik schrijf, het perspectief boeit daarin idd niet. Daar heb ik ook al aanzitten denken, gewoon even de belangrijkste punten benoemen en dan weer verder gaan met het verhaal. Maar ik dacht ook: Misschien schrijf je vanuit de ikpersoon wel anders dan de alwetendeverteller, vandaar ook deze vraag :o. Volgens mij is dit niet echt oefenen, oefenen, oefenen want ik heb al precies in mijn hoofd hoe ik het wil schrijven, alleen denk ik even kijken hoe andere het zouden doen. Het lijkt me namelijk vrijwel onzinnig om een halve bladzijde te beschrijven in een kortverhaal als dat niet de bedoeling is :o.

In een kortverhaal moet je alleen maar beschrijven wat relevant is voor het verhaal. Dat geldt zowel voor verhalen in de derde persoon als voor verhalen in de eerste persoon. In deze context zou ik het wel relevant vinden als hij even uitwijd over "één van de mooiste verschijningen in mijn leven". Ik zou vooral focussen over wat haar dan zo mooi maakt, wat haar anders dan anderen maakt. Dat ze één neus en twee ogen heeft kun je dan achterwege laten ;) Het hangt ook van de ik af. Is hij iemand die vooral naar borsten en billen kijkt, of zijn het haar levendige ogen die hem het eerst opvallen? Ziet hij meteen uit welke winkel haar kleren komen, of zou het hem nog niet opvallen als ze in een aardappelzak rondliep? Wat vindt hij mooi?

Nouja. Vanuit de ik zit je natuurlijk in het personage, dus heeft hij een schoenenfetish, dan let hij ongetwijfeld als eerste op haar stappers... Waar zou jouw personage opletten? Het is en blijft oefenen, oefenen, oefenen ;) Want je moet oefenen om de beelden in je hoofd om te zetten in woorden op papier. Gezien je grote hoeveelheid vragen de laatste tijd zou ik je echt aan willen raden om of wat schrijfboeken aan te schaffen of een goede cursus te gaan doen. En inderdaad. In een kortverhaal zet je enkel dingen neer die er toe doen. Val je op d'r door haar twinkelende oogjes en komen later de schoenen niet meer terug? Dan vertel je over de ogen en laat je de schoenen achterwege. Echter... Als je op haar gevallen bent door d'r oogjes en even later wordt ze ontvoerd en blijven enkel haar schoenen achter - die de ik gelijk herkent - dan doen ze er allebei wel toe. Snap? Alles wat niet bijdraagt aan het verhaal: SCHRAPPEN. Maar zoals ik al zei: schaf wat boeken aan of doe een cursus. Als je ergens iets mee wilt, zul je er ook in moeten investeren ;)

Het hangt ook van de ik af. Is hij iemand die vooral naar borsten en billen kijkt, of zijn het haar levendige ogen die hem het eerst opvallen? Ziet hij meteen uit welke winkel haar kleren komen, of zou het hem nog niet opvallen als ze in een aardappelzak rondliep? Wat vindt hij mooi?

Dat is een beetje raar als ik dat zo hier ga vertellen xD. Het is namelijk zo dat het eigen ervaring is en dus schrijf ik de HP eigenlijk zoals ik ben. Maar één ding, borsten en billen spelen niet echt een rol als je iemand leuk vindt ofzo.

Nouja. Vanuit de ik zit je natuurlijk in het personage, dus heeft hij een schoenenfetish, dan let hij ongetwijfeld als eerste op haar stappers... Waar zou jouw personage opletten? Het is en blijft oefenen, oefenen, oefenen ;) Want je moet oefenen om de beelden in je hoofd om te zetten in woorden op papier. Gezien je grote hoeveelheid vragen de laatste tijd zou ik je echt aan willen raden om of wat schrijfboeken aan te schaffen of een goede cursus te gaan doen. En inderdaad. In een kortverhaal zet je enkel dingen neer die er toe doen. Val je op d'r door haar twinkelende oogjes en komen later de schoenen niet meer terug? Dan vertel je over de ogen en laat je de schoenen achterwege. Echter... Als je op haar gevallen bent door d'r oogjes en even later wordt ze ontvoerd en blijven enkel haar schoenen achter - die de ik gelijk herkent - dan doen ze er allebei wel toe. Snap? Alles wat niet bijdraagt aan het verhaal: SCHRAPPEN. Maar zoals ik al zei: schaf wat boeken aan of doe een cursus. Als je ergens iets mee wilt, zul je er ook in moeten investeren ;)

Aah ik snap hem ja :). Ik heb al een schrijfboek gekocht, maar voor korte verhalen vind ik het best zonde iets aan te schaven omdat het maar enkele keren voorkomt dat ik het schrijf - het is niet echt mijn ding. Dit zal trouwens mijn laatste vraag zijn over korte verhalen, nu kan ik er zeker wel mee verder :D. ----- Ik heb het stukje zo geschreven aan de hand van jullie informatie, dat is niet al teveel, maar toch genoeg (denk ik): ´Dit is Lisa, ´ zei Lorate ze stelde me voor aan één van de mooiste verschijningen in mijn leven. Een gelukzalig gevoel overviel me. Haar lange blonde haren vielen steil lang haar rozige besproette wangen en de zon weerscheen in haar bruine ogen.

Dank jullie beide: Mijre Gidet en Henkate ;).

Nog een advies waarom je niet hebt gevraagd, Tusdar: pas op de 'ikken'. Dat is een van de valkuilen van het ik-perspectief. Drie keer 'ik' in een zin is geen uitzondering.

Nog een advies waarom je niet hebt gevraagd, Tusdar: pas op de 'ikken'. Dat is een van de valkuilen van het ik-perspectief. Drie keer 'ik' in een zin is geen uitzondering.

Ja ik weet het, daar ben ik al meebezig ;). Het viel mezelf ook op. Toevallig ben ik daar net mijn hele verhaal op aan het controleren en veranderen. Alleen was dat ook bij het woordje ik, bij haar moet nog even goed naar gekeken worden.

Haar lange blonde haren vielen steil lang haar rozige besproette wangen en de zon weerscheen in haar bruine ogen.

Je wil teveel zeggen in één zin, denk ik, waardoor je een constructie krijgt die grammaticaal nergens op slaat. Ik heb moeite om te begrijpen wat je eigenlijk wil zeggen. Haar lange blonde haren vielen steil lang haar --> je hebt het hier 2x over lang haar haren kunnen wel steil naar beneden vallen (hoewel ik dan het beeld krijg dat ze uitvallen), maar wat je met steil lang haar vallen bedoelt, is mij een raadsel ik denk dat je gewoon bedoelt dat ze steil lang blond haar heeft rozige besproette wangen --> hoe past dit stuk in de zin? daar hoort toch echt een leesteken of een voegwoord te staan om het met de rest te verbinden Poging tot herschrijven: Haar rozige wangen waren besprenkeld met sproeten. De zon deed haar lange blonde haar glanzen en haar bruine ogen schitteren. Maar met zo'n beschrijving zeg je nog steeds niet wat er bijzonder aan haar is dat een ander niet heeft.

Thanks voor de feeback :D. Ik heb al een ander stukje geschreven, is die beter: Haar lange blonde haren vielen steil langs haar rozige besproette wangen en de zon weerscheen in allebei de ogen. --- Over wat er mooier is aan haar dan aan een ander zal ik nog even denken.

Zeg Tusdar, ik dacht dat jij de ik- vorm haatte? :P Of is dit jouw manier om over je fobie voor het ik- perspectief heen te komen?

Kan dit niet per PB? :ontopic: @ Tusdar: Dan zou ik als ik jou was nog even wachten met het uitschrijven en even goed de lijnen voor jezelf neerleggen in jouw hoofd. Als je al niet weet waar jouw hp precies voor valt, dan weet je denk ik de lijnen nog niet afdoende om alles goed te kunnen beschrijven. Het lijkt me namelijk behoorlijk belangrijke informatie.

Kan dit niet per PB? :ontopic: @ Tusdar: Dan zou ik als ik jou was nog even wachten met het uitschrijven en even goed de lijnen voor jezelf neerleggen in jouw hoofd. Als je al niet weet waar jouw hp precies voor valt, dan weet je denk ik de lijnen nog niet afdoende om alles goed te kunnen beschrijven. Het lijkt me namelijk behoorlijk belangrijke informatie.

Hallo, Ik weet waar de hoofdpersonage op valt, alleen vind ik het niet nodig dat hier te melden ;). Omdat ik zelf de HP ben.

Thanks voor de feeback :D. Ik heb al een ander stukje geschreven, is die beter: Haar lange blonde haren vielen steil langs haar rozige besproette wangen en de zon weerscheen in allebei de ogen. --- Over wat er mooier is aan haar dan aan een ander zal ik nog even denken.

Zie het dikgedrukte. Je geeft aan er nog over na te moeten denken. Dat doe je meestal vóórdat je iets schrijft. Daarnaast... Zoveel mensen gebruiken dingen van hunzelf voor hun HP, dus iedereen is altijd wel een beetje zijn/haar HP. Soms volledig, soms slechts in het chaotische (afspraken dubbelplannen of alles kwijtraken in hun persoonlijke bermudadriehoek) of in de manier waarop ze een kop thee vastpakken. Waarom zou je zo moeilijk draaien over waar jouw HP op valt dan? Als je dat soort zaken hier niet kwijt wilt, waarom vraag je er dan naar? Heb dan ook zelf een beetje lef, schat ;) (Of houdt het gewoon voor je :P Dat kan ook. Maar dan moet je niet voorbeelden gaan geven en daar tips over gaan vragen als je het toch niet gebruikt. Zo lijk je wel erg makkelijk met andermans tijd om te springen.)

Heb ik inverband mijn privacy verwijderd.

´Dit is Lisa, ´ zei Lorate ze stelde me voor aan één van de mooiste verschijningen in mijn leven. Een gelukzalig gevoel overviel me. Hier zou dan die beschrijving moeten kommen van Lisa, het liefst beschrijf ik alles van haar

Die beschrijving staat er al: het is een van de mooiste verschijningen. De rest is niet belangrijk lijkt me, tenzij het iets bijzonders is: de vrijflapperende oren als een windjammer op volle zee, haar voortanden waar ik graag mijn fiets tussen parkeerde... Al het andere moois kan de lezer zelf invullen. Natuurlijk heb je tussen de duizende schrijftips al lang gevonden dat je die informatie beter over je verhaal kan spreiden, een beetje nonchalant tussen de zinnen gepropt.

Dat is een beetje raar als ik dat zo hier ga vertellen xD. Het is namelijk zo dat het eigen ervaring is en dus schrijf ik de HP eigenlijk zoals ik ben. Maar één ding, borsten en billen spelen niet echt een rol als je iemand leuk vindt ofzo.

Nee? Psychologen maken duidelijk onderscheid tussen borsten- en billenmannen, afhankelijk van waar we het eerst naar kijken. Daarnaast: je kunt twee dingen schrijven, fictie en non-fictie. Non-fictie is de realiteit, een autobiografie valt daaronder. Daarin kun je heel feitelijk zijn: Op 20 maart 2011 ontmoette ik X. Het was half zeven, ze stond in de rij bij de Burger King. Het hoeft geen verhaal te zijn. Maar als je zoiets dagboek-achtigs schrijft om te publiceren (bijvoorbeeld hier in Proeflezen) moet je de lezer wel weten te interesseren. Lezers kunnen bij autobiografieën geboeid zijn door de persoonlijkheid (omdat het een beroemdheid is) of door het bijzondere dat in het boek gebeurt, of door een excellente, boeiende schrijfstijl. Een van de dingen waarom ze biografieën graag willen lezen, is dat ze hun eigen leven kunnen spiegelen aan dat van degene waar het over gaat (omdat die zo zielig is, of omdat die zoveel meer heeft bereikt). Dat gezegd hebbende: waarom zou de lezer in jouw ervaringen geïnteresseerd moeten zijn? Een kortverhaal is iets anders, dat is fictie. In fictie gebruik je literaire trucs om je lezer bij de les te houden. Je bouwt spanningsbogen en een plot, je verzwijgt dingen, je verzint er dingen bij om het verhaal krachtiger te maken. Dat het "echt gebeurd is" is geen criterium in fictie. Een vuistregel in kortverhalen is: beschrijf alleen wat binnen het verhaal een doel heeft. Gedetailleerd beschrijven hoe iemand eruit ziet, heeft zelden een doel. Zeker als je al schrijft "mooiste verschijning": pats, iedereen heeft gelijk een beeld van wat hij zelf de allermooiste verschijning vindt. Daarmee kan de lezer zich identificeren met de hoofdpersoon.

Haar lange blonde haren vielen steil langs haar rozige besproette wangen en de zon weerscheen in allebei de ogen.

Mijn beeld daarbij strookt niet met "een van de mooiste verschijningen in mijn leven", het is eerder: "een van de domste snollen die ik ooit meemaakte". Als lezer kan ik me niet meer met de hoofdpersoon identificeren, het beeld dat je met "de mooiste verschijning" opriep, is in een keer verbrijzeld. Het had me meer geïnteresseerd als je schreef "de zon weerscheen in haar linkeroog, over haar andere droeg ze een lapje". Dàt is interessant, dat doet me verder lezen, dat maakt die vrouw anders dan doorsnee. Bovendien prikkelt het: waarom vind de hoofdpersoon haar zo mooi als ze zo'n duidelijke handicap heeft?

het liefst beschrijf ik alles van haar

ik heb al precies in mijn hoofd hoe ik het wil schrijven

Nou, ga los dan.

alleen denk ik even kijken hoe andere het zouden doen.

Dat kun je bijvoorbeeld bij Proeflezen zien, of in boeken :) .