opbouw begin

Wauw ik heb altijd precies het om gekeerde; ik kan zo'n 1000 beginnetjes voor verhalen bedenken, maar ik weet nooit hoe je het moet eindigen. Dan loop ik echt vast xD Toch zal ik proberen te helpen.... ehm, voor ik een begin ga schrijven visualiseer ik het altijd. Ik zie zeg maar een scene voor me alsof het een film is. De meeste boeken die ik ken beginnen of met een proloog over het verleden, waar op het eind hints worden gegeven waar het boek over gaat, en dan wil je als lezer weten wat er gaat gebeuren, of ze komen ergens in een interessante/ spannende scene binnen en dan ga je je als lezer afvragen, hoe is dit gebeurd en waar gaat het naartoe. Dus dat zijn twee manieren om een begin spannend te maken. Je moet iig niet te veel info geven, en niet te veel (hoofd)personages in één keer op het toneel laten verschijnen. Begin gewoon met één hoofdpersonage al een beetje uit te werken en vertrouwd te maken en dan is het wel goed. De eerste zin van je verhaal is iig best wel heel belangrijk, die moet meteen interesse wekken. Plaats anders een stukje op proeflezen, dan krijg je commentaar en tips over hoe het beter kan (tenzij het al perfect is xD). Misschien is dit wel de meest nutteloze reactie ooit, maar ik hoop dat je er iets aan hebt ;)

Ik werk zelden iets van te voren uit. De scene moet zich voor mij afspelen op het moment dat ik aan het schrijven ben. Ik weet dan nog niet hoe of wat er gaat gebeuren en ga dus het personage maar beschrijven of zuig een situatie uit mijn duim. Of deze beschrijving of situatie van nut is voor het verhaal weet ik nog niet, maar ik ga al wel aan de slag. Doordat ik niets van te voren heb bedacht kan ik niets van het plot teveel vertellen, aangezien ik het plot zelf ook nog niet weet. Ik ben tijdens het schrijven nog vrij om van alles te bedenken en maak mij later wel zorgen om het feit dat sommige dingen misschien niet kloppen. Wanneer ik al wel een simpel skelet heb bedacht voor het verhaal dan probeer ik deze niet teveel in te kleuren. Ik heb het vaak genoeg dat ideeën pas tijdens een oersaaie fietstocht komen, omdat je dan veel uit de omgeving haalt aan inspiratie. Je zoekt afleiding van de weg, die alleen maar rechtdoor gaat en die vind ik dan door ideeën op te doen (of door een beetje te zingen op de fiets...) Als ik die ideeën nog weet als ik ga schrijven dan kan ik deze gebruiken. Ik probeer er niet eerder op verder te denken dan het schrijfproces zelf, want anders heb ik het hele plot al bedacht. Dan kan ik het verraden en is de kans groot dat ik dat ook te snel doe!

Het ligt er ook een beetje aan wat voor het verhaal het is, waar het over gaat zeg maar. Soms kun je meteen met een spannend stuk beginnen, een achtervolging of gevecht, en soms is het beter om met een rustige proloog te beginnen waarin de personage zich een beetje 'voorstelt'. Er zijn zoveel manieren om te beginnen. Ook flashbacks kan een idee zijn. Ik denk dat wat @little-miss-moonlight al aangaf, over een stukje plaatsen bij proeflezen, een erg goed idee is. Zo kunnen anderen ook een beetje een beeld krijgen van waar het verhaal over gaat en hoe je huidige begin in elkaar steekt. Dan is het gemakkelijker om je te helpen.

Je kan het ook gewoon opschrijven, en dan wel zien hoe het verhaal verder gaat. Je kan het altijd nog herschrijven :nod:

Ik ben het met Waus eens; gewoon beginnen. En dan doorgaan met schrijven. Naderhand kan je schrappen.

wauw, bedankt voor jullie reacties! Ik ga er gelijk mee verder :)

Goed idee bloementje. Ik ben ruim een jaar terug ook zomaar begonnen en inmiddels een jaartje verder. Door stukjes te laten proeflezen heb ik heel veel geleerd. Ik kreeg lange lijsten met feedback, want ik moest en moet, pardon wil nog heel veel leren. Alle feedback was geweldig en het voelde echt niet aan als commentaar.

Neem je favoriete boek en kijk hoe de schrijver het daar gedaan heeft. En verder inderdaad gewoon beginnen. Of sla het begin voorlopig over en schrijf het midden en het eind, ingedeeld in scènes. Ik denk dat je pas goed weet hoe het begin moet zijn als je weet hoe het eindigt. Succes!

Je zou ook achteruit kunnen werken. Als je je bestemming weet, is de route er naartoe niet zo moeilijk. Je gaat net zolang terug totdat je aan het begin van je verhaal bent (c.q. blijkt te zijn) aangekomen. Hiervoor zou ik dan een lijstje scenes gebruiken; een heel verhaal achteruitschrijven lijkt me ondoenlijk.

.AndreaClimbing geeft het al een beetje aan. Als je het eind weet dan volgt daaruit ook een begin. Schrijf maar gewoon, het komt ook vanzelf.

Het begin van een boek is buitengewoon belangrijk. Kijk maar eens in een boekwinkel. Veel mensen lezen eerst een stukje voor ze beslissen om het te kopen. Daarom denk ik dat de tip van Andrea zo gek nog niet is. Denk het hele verhaal na over het begin.

Schrijven is iets anders dan lezen - lezers beginnen vaak met de eerste regels, die zoals Simon zegt, erg belangrijk zijn voor de beslissing om dóór te lezen. Vreemd genoeg worden die regels vaak pas als laatste geschreven - wanneer de auteur het volledige overzicht heeft (na tig versies doorlopen te hebben). Het gaat niet altijd zo, maar wel vaak.

Wat Thérèse zegt :) Ik heb vaak ook dat ik het begin en einde al heb staan voor ik echt ga schrijven en zodra ik klaar ben, kan ik die twee stukken altijd schrappen wegens overbodig.

Ik heb een site gevonden waar schrijvers vertellen hoe ze beginnen met schrijven: http://hobby-en-overige.infonu.nl/hobby/13766-hoe…

Heb je zelf ook nog wat toe te voegen, behalve die link, Kimhub? Het lijkt bijna op spammen (3x dezelfde link in circa 5 minuten neerkwakken).

Twee andere reacties verwijderd vanwege crossposting. Waren ook geen actieve topics overigens.