te leuke personages

 24 februari 2011 - 7:04
Een opmerkelijk verschijnsel doet zich voor. Was ik in mijn vorige verhalen snel los van de personages, daar ervaar ik nu het tegenovergestelde. Mijn verhaal verlangt naar een plot of een mooi einde,... kan ik nog geen afscheid nemen van de personages. Het heeft een beetje het effect als in het boek ‘Het Bureau' van J.J. Voskuil Moest ik in eerder werk mijn best doen om een personage vorm te geven. Mijn huidige mensen lijken zichzelf te creëren. Ik wil weten hoe het verdergaat. Ooit las ik een boek die na het plot nog een prachtig hoofdstuk behelsde. Daarin word in het kort het leven en de dood van de personages beschreven. Is dat een optie? Of is dat juist af te raden? Of gewoon doorschrijven en zien wat er gebeurt? Heeft u ervaring en een menig laat het dan weten!

Geen afbeelding
Bobcat

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 februari 2011 - 8:52
Ik ken dat gevoel als de personages tot leven komen in het hoofd en zich ontwikkelen. Ik kon er geen eind aan breien. Ik wilde dat op een gegeven moment ook niet. Mijn personage was een privédetective. Ik heb hem door laten leven en verder evolueren. Inmiddels heb ik mijn derde boek klaar met hem in de hoofdrol. Als het zo doorgaat dan zitten er nog meer boeken aan te komen. Hij is inmiddels een soort van rode draad geworden in mijn schrijven.

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 februari 2011 - 13:38
Doorschrijven natuurlijk! Weghalen kan altijd nog, maar als je eenmaal de slag te pakken hebt, waarom zou je niet? Als lezer vind ik het ook leuk om te horen hoe het afloopt met karakters, mits ik natuurlijk met hen mee kon leven. En anders sla ik het hoofdstuk gewoon over.

Geen afbeelding
Pluisebol

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 februari 2011 - 14:44
Tuurlijk doorschrijven. Ik vind het heerlijk als een HP met me aan de haal gaat. Waar gaat hij heen? Help! Eng! Of : Oh, wat heerlijk. Laat jezelf verrassen. Krassen kan altijd nog.

Geen afbeelding
Rowena1988

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 februari 2011 - 16:08
weet precies waar je het over hebt, Joshua. Mijn personages ken ik ondertussen zo goed dat het bijna lijkt alsof het vrienden van me zijn. Zij bepalen de richting waarin het verhaal gaat. Dat gaat al vanzelf. Ik heb er nauwelijks meer iets over te zeggen :P Maar dat is inderdaad juist zo leuk, zoals pluisebol al zei. Gewoon doorschrijven dus, al blijft het uiteindelijk maar voor jezelf.

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 24 februari 2011 - 16:43
Eigenlijk wel leuk - er zijn zo veel personages die zijn blijven bestaan: Niels Holgersson, Oom Tom, Jip en Janneke, Rémy, Ot en Sien, Afke (met haar tiental), Pippi, Iejoor, Frits Egters, de GVR ...

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 24 februari 2011 - 17:04
Tijdens het schrijven kun je zo maar een andere kant op gaan. Nou, gebeurt het mij vaak dat ik opeens een andere koers neem. Een van mijn personages is in feite een goede slechterik. Toch vindt een proeflezer dat de sterkste figuur, terwijl ik eigenlijk iemand anders in gedachten had. Hij is gewoon met mij aan de haal gegaan.

Geen afbeelding
Bobcat

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 februari 2011 - 17:07
Een van mijn personages is in feite een goede slechterik. Hij is gewoon met mij aan de haal gegaan.
Dat maakt toch niet uit Tja, Waar je ook was, je zou hem vinden... })

24 februari 2011 - 20:36
Blijkbaar ben je geen schrijver die plot-driven is. Hou wel in de gaten of het verhaal dat je je lezer wilt vertellen niet verdrinkt in je verliefdheid op de personages: blijft het spannend? Ga je het personage niet in ongeloofwaardige situaties zetten om nóg meer aspecten van zijn karakter te kunnen laten zien? Is een deel 2 wel interessant genoeg, of ga je in herhalingen vallen en wordt je personage een typetje? Schrijf je literatuur waarbij het personage een ontwikkeling doormaakt, zo ja, is die ontwikkeling aan het einde van het verhaal afgerond? Je kunt beter het personage de nek omdraaien voordat het personage het verhaal de nek omdraait. Over het algemeen worden verhalen er voor de lezer niet beter op als een personage met de schrijver aan de haal gaat.

Geen afbeelding
Bobcat

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 februari 2011 - 20:46
Daarom leg ik de lat iedere keer iets hoger waardoor mijn HP boeiend blijft. Ik besef ook wel dat hij op een gegeven moment zijn grens zal bereiken. Op dat moment zal ik ook met hem stoppen. Veel van hetzelfde is dodelijk in een plot.

24 februari 2011 - 22:22
Je kunt beter het personage de nek omdraaien voordat het personage het verhaal de nek omdraait.
Maar hoe verder met je verhaal als je het personage voor het einde van het verhaal de nek omdraait?

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 24 februari 2011 - 23:03
Kijk, dat is dus moeilijk. Ik ben niet verliefd op hem. Normaal val ik niet voor kerels die vreemdgaan. Toch doet hij het wel. Tegen mijn zin. Maar zo is hij nu eenmaal. Je kunt een karakter moeilijk veranderen.

25 februari 2011 - 7:08
Dank voor jullie reacties. Herkenbaar dat is duidelijk. Tot nu toe heeft mijn HP mij nog niet voor een dilemma gesteld. Zijn lot was al vastgelegd in het plot. Tussen hoofdstuk 24 ( waar ik nu ben) en de laatste bladzijde mocht hij zich nog uitleven. Door jullie twijfel ik. Een open einden kan makkelijk realiseer ik me. Potverdomme…wat nu…verwarring alom. Hij hoeft niet dood. ( hij heeft een tumor achter zijn oog, niet benoemd maar onderhuids wel herkenbaar) Kortom het word nog spannend. Nogmaals DANKvoor jullie bijdrage

Geen afbeelding
Hadassah

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 februari 2011 - 18:30
Ik denk dat je moet kiezen wat het mooist in je verhaal past. Een happy end of een (onbevredigend) open einde omdat je personage zo leuk is, kan je verhaal om zeep helpen. In Komt een vrouw bij de dokter ga je ook van Carmen houden. Toch zou een wonderbaarlijke genezing erg spijtig zijn voor het verhaal. Hetzelfde geldt voor Harry Potter. Dat hij blijft leven vond ik nog wel oké, maar dat laatste hoofdstuk met die blik in de toekomst. *rilt van afschuw*

Geen afbeelding
Chyanna

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 februari 2011 - 19:19
Toen het boek bijna af was, kon ik geen afstand van ze doen. Maar ik kan bv. wel een 2e deel/boek gaan schrijven.

Geen afbeelding
Daddy

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 maart 2011 - 12:33
Ik heb vervolgen gepland voor mijn favoriete personages. En dan niet per se de hoofdpersoon (het lijkt me niet leuk om me keer op keer in het zelfde personage in te leven), maar voor personages met een bijrol. En in die vervolgen kunnen vorige hoofdpersonen weer een bijrol hebben, waarin je ziet hoe het na het eerste boek met ze gegaan is. Daar ga ik dan niet al te diep op in, je ziet alleen maar een glimp van wat er is gebeurd. Het liefst blijf ik een beetje vaag, ook met de eindes van boeken zelf, die laat ik ook halfopen.