populaire romantiek

Als een chicklitmeiske een wereldreis wil maken, dan trekt ze haar credit card en springt ze op het vliegtuig. Als een romanmeisje die reis maakt dan spaart ze eerst en haalt ze de juiste vaccinaties. Als een streekromanmeisje op reis gaat, dan bidden haar ouders voor haar veilige thuiskomst.

Geweldige uitleg, Ceridwen! Zo is het precies. Liefde of leugens, Conny Gerard: ik ga kijken in de bieb. En de boeken van Ellesy natuurlijk. Nogmaals dank. Wat fijn is het toch, zo'n site als deze. De volgende keer dat iemand diezelfde cursus doet en zich afvraagt wat oorspronkelijk Nederlandstalige voorbeelden zijn van populaire romantiek, is het een kwestie van dit draadje opzoeken :thumbsup: .

Geweldige film! Ik wist niet dat er ook een boek van was. (Sorrie, OT). Edit; van de time travellers wife. @pvdwngrd; ik ben het niet helemaal met je eens, dat chicklit de nieuwe liefdesroman is. De brief van een chicklit bevat verplichte nummers als: hippe baan, geld is geen probleem, fashionista's, luchtigheid, vlotte pen, veel grapjes. Een roman mag dieper gaan. De problemen zijn levensecht, de mensen zijn levensecht. Er mag een (geld)probleem zijn naast de romance. Het hoeft niet allemaal makkelijk en met een grapje op te lossen zijn. Als een chicklitmeiske een wereldreis wil maken, dan trekt ze haar credit card en springt ze op het vliegtuig. Als een romanmeisje die reis maakt dan spaart ze eerst en haalt ze de juiste vaccinaties. Als een streekromanmeisje op reis gaat, dan bidden haar ouders voor haar veilige thuiskomst. Een voorbeeld heb ik inmiddels gevonden, hoop ik, tante Betje: ' Liefde of Leugens' (en de andere boeken) van (onze)Conny Regard. Dat is beslist geen chicklit, en ook niet christelijk, maar wel een moderne roman. En Ellesy, tuurlijk, hoe konden we die vergeten!

Deze posting ga ik bewaren! Vind je toch niet erg hè, Ceridwen?

Oi, bloos, tuurlijk mag je die bewaren. (Alleen springt ze in een vliegtuig hoor FS, en niet erop :lol: . Suffe ik. )

Nu wil ik even samenvatten wat we tot nu toe gevonden hebben, voor degenen die dit topic doorwerken als wij straks weer met andere dingen bezig zijn. Populaire romantiek is een breed genre, dat is onderverdeeld in een aantal subgenres. Ieder subgenre heeft eigen regels en eisen. Het is dus geen groentensoep waar je al je restjes in kunt verwerken, integendeel, ieder subgenre heeft een eigen recept dat je nauwkeurig moet volgen als je je werk gepubliceerd wilt zien. Om nog even te variëren op de drie subgenres van Ceridwen: een chicklit kun je schrijven als ik-verhaal of je kunt kiezen voor personaal perspectief (derde persoon, meelevend). Voor een roman zal de uitgever meestal eisen dat je in de derde persoon schrijft. Je kunt dan personaal perspectief gebruiken, eventueel wisselend: bijvoorbeeld een hoofdstuk vanuit de heldin en dan weer een hoofdstuk vanuit de tegenspeler. Bij een streekroman kun je gebruik maken van een alwetende verteller (auctoriaal perspectief). We komen er wel, samen ;).

@ Ceridwen; geweldig uitgelegd. @tantebetje; #34 prima samenvatting. Nog even over de "formule" ;) De hoofdpersonages krijgen elkaar niet 'zomaar'. Er is een hindernis die genomen moet worden. Bovendien moet je je als (vrouwelijke) lezer kunnen indentificeren met het vrouwelijk hoofdpersonage. Als ze slank, mooi en geliefd is en nooit 'ns van de trap rolt, zou je d'r bijna van de trap willen afduwen. :ninja:

O, zo waar Jommeke.

. . . . @Pvdwngrd: hoe weet je dat toch allemaal :ninja: ? . . .

Zelfde cursus :D

Het gaat over Populaire Romantiek, en in dit verband wil ik dan nog even opmerken dat dit overal in terugkomt. Bij chicklit ligt denk ik meer de nadruk op populair, en gaat het dus meer bij 'lectuur' horen: aan het eind krijgen ze elkaar en iedereen is blij. Zodra het over 'andere' liefdesromans, liefdesgeschiedenissen gaat, kan het literatuur worden, hoeft het helemaal niet -iedereen blij op het eind- af te lopen, is het eind vaak dramatisch en geeft het veel stof tot nadenken.

Jommeke, dank je.

. . . . @Pvdwngrd: hoe weet je dat toch allemaal :ninja: ? . . .

Zelfde cursus :D

Ah, zodoende. Nu weet ik niet wat er in jouw cursusmateriaal staat, maar het mijne heeft niets over chicklit. Ik vermoed dat dit als genre nog te nieuw was toen de cursus geschreven werd. En na het lezen van een paar boeken onderschrijf ik wat Ceridwen hierover zegt: de brief (formule) voor een chicklit is anders dan die voor een traditionele liefdesroman. Het is niet hetzelfde maar dan alleen een beetje gepimpt voor dertigers. Ik heb er hier eentje die eindigt met de woorden Het leven is goed. zonder dat er ook maar een man in de buurt is. De hp heeft haar doel bereikt zonder man. In een traditionele liefdesroman kan zoiets niet, neem ik aan.

@tantebetje: Dan heb je echt een uitzondering gelezen (iemand die probeerde 'origineel' te zijn). De meeste chicklits eindigen nl. wél met 'en ze leefden nog lang en gelukkig'. Anders zou bijna niemand ze meer kopen. Ik vraag me echt af wát je in chicklits dan zo totaal anders vindt, behalve een single (en hippe, maar toch sneue) dertiger die voor haar eigen carrière gaat en bijdehandte humor. Het loopt in mijn ogen echt volgens het vaste stramien, hoor, het is supervoorspelbaar. Wat betreft die kenmerken van een romannetje (die je niet echt kon vinden op internet), ik kwam daarop omdat mijn lerares Nederlands vroeger vertelde dat iemand (helaas weet ik niet wie) die kenmerken/cliché's eens op een rijtje had gezet, en op bijna 80 punten uit kwam (misschien waren het een stuk minder, maar ze noemde wel een indrukwekkend getal), die in vrijwel alle boekjes in mindere of meerder mate terugkwamen. Ze noemde een paar (hilarische) voorbeelden, zoals: - vrouw kan man niet uitstaan, maar er is wél onweerstaanbare (seksuele) aantrekkingskracht tussen de twee - de man is vaak een beetje fout (rijdt motor, of de vrouwen vallen sowieso bij bosjes voor hem) - even gaat het aan (een hete nacht bijv.), maar door een misverstand gaan ze uitelkaar - de vrouw gaat helemaal naar het andere eind van de wereld, bijv. om hém te vergeten, zeg maar de jungle van Brazilië - daar raakt ze in de problemen/in gevaar (in die jungle wordt ze aangevallen door een krokodil) - en wie is daar toevallig in de buurt? Diezelfde man die ze haatte. Hij redt haar. Dit ging over de bouquetreeksromannetjes.

@Judy: Dank je voor het meedenken. Zou kunnen dat wat ik gelezen heb, een uitzondering is; ik heb er ook niet veel gelezen nog. En ik weet ook niet of het er heel veel zullen worden ;). Volgende week behandelt de cursus weer een ander genre, dus dan ga ik dat opzoeken in de bieb. Wat bouquetreeks betreft: het klinkt alsof je lerares erop neerzag. Ik heb dat niet: ik vind dat iedere smaak respect verdient. Sommige mensen willen telkens nieuwe recepten proberen, anderen houden zich liever bij het bekende. Wat mij betreft is het allebei goed. Maar vanwege die cursus probeer ik dus de geijkte recepten te achterhalen. De kans dat ik populaire liefdesromans ga schrijven is klein: ik geloof niet in romantische liefde. Ik vind het daarom moeilijk om me in te leven. Juist daarom is het ook wel een boeiende oefening. @pvdwngrd: Een literair liefdesverhaal dat slecht of onzeker afloopt, dat zou mij misschien nog wel lukken :D.

Heel leuk om eens te lezen (als je zin en tijd hebt en je engels draagt). http://www.eharlequin.com/articlepage.html?articl…

Wat bouquetreeks betreft: het klinkt alsof je lerares erop neerzag.

Die indruk kreeg ik niet van haar. Ze was daar heel neutraal in, volgens mij ging de les toen over: 'Wat maakt literatuur literatuur?' of het verschil tussen literatuur en lectuur o.i.d. En ze haalde als voorbeeld van lectuur de bouquetreeks aan en daar gingen we dan over discussiëren in de klas. Ik vond het altijd hele leuke lessen. Ah ja, goede ouwe tijden...

@Ceridwen: heel leuk, dank je! @Judy: oh, die indruk kreeg ik uit je post, omdat je het had over 'hilarisch'. In de NTI-cursus zit ook een heel stuk over verschillen tussen lectuur en literatuur. Voor mij is literatuur makkelijker tot nu toe. Toch zou het moeten kunnen, lectuur schrijven. Juist omdat er vaste recepten voor zijn. Ik krijg wel steeds meer respect voor de mensen die dat doen. Het is heel ambachtelijk. Het heeft wat weg van sonnetten schrijven: creatief zijn binnen een stramien.

Een van mijn slechte eigenschappen, (ik heb er meer), is dat ik nieuwsgierig ben. Wat is nu precies een chicklit? Toen ik die vraag stelde aan de dame achter de balie bij de bibliotheek, keek ze mij fronsend aan. "Dat is geen mannenlectuur."vertelde ze mij. "Hoezo?"vroeg ik, "ik ben al een tijdje meerderjarig hoor." Ze haalde haar schouders op en kwam even later met een boek aanlopen. Ik bedankte haar vriendelijk, want zo ben ik, en haalde het langs de scanner. Thuis op de bank begon ik te lezen in 'Aanpakken', van de Engelse schrijfster Sophie Kinsella 351 blz. Ik moet eerlijk bekennen dat het plot goed in elkaar zat, vlot geschreven was en makkelijk doorlas. Er zat humor in, pikante scenes, spanning, eigenlijk precies die dingen waar Hadassah het ook al over had. Tijdens het lezen hield ik op papier bij hoe het boek in elkaar zat kwa opbouw. De opbouw van het verhaal voldeed aan alle regeltjes zoals Hadassah zei. Inmiddels heb ik 'Gossip' uitgelezen van Lauren Weisberger. Exact de zelfde opbouw. Ik heb deze structuur op mijn compter uitgezet. Als ik nu een willekeurige chicklit neem en ik verander in het verhaal de namen, plaatsen, omstandigheden en nog een paar dingen heb ik al bijna een nieuwe chicklit geschreven. Ik doe het niet want het is erg voorspelbaar, een variatie op een thema en niet mijn stijl. Zo zie je maar weer wat een nieuwsgierig persoon allemaal doet om ergens achter te komen.

Heb je ter vergelijking ook een harlequinroman en een familieroman gelezen Bobcat? Dan zal je zien dat de opbouw min of meer hetzelfde is, maar dat de aankleding anders is.

Hoewel ik er nog niet aan toe ben gekomen om in de bieb te zoeken naar iets van Conny Gerard of van uitgeverij Ellessy, heb ik wel weer een huiswerkopdracht ingestuurd die te maken had met populaire romantiek. Deze keer moest je een plan maken voor een romantisch verhaal: hoofdpersoon, tegenspeler, conflict, catastrofe en slotscène. Dat heb ik gedaan, maar niet volgens het schema van Hadassah. Er wordt in mijn plan niet gelogen en ze komen ook niet eerst bij elkaar om dan weer uit elkaar te gaan en tenslotte weer bij elkaar te komen. Ze krijgen elkaar pas op het eind. Ik heb me precies aan de opdracht gehouden. Ik was geschokt toen ik het bestand opende en mijn cijfer zag. 10. Niets dan lof. Nu moet ik even wennen aan het idee dat ik blijkbaar in staat ben om een bruikbaar romantisch verhaal te verzinnen. Even iets aan mijn zelfbeeld doen :confused: . @Bobcat: ik vind het heel leuk, zoals je dat vertelt over die situatie in de bieb, met die bibliothecaresse die je aanvankelijk geen chicklit wilde lenen. Over vooroordelen gesproken. En verder ben ik het eens met Ceridwen dat het schema wel ongeveer hetzelfde kan zijn, maar dat je bij de verschillende subgenres rekening moet houden met allerlei verschillen in aankleding. Bijvoorbeeld of en hoeveel seks en hoe beschreven.

Thuis op de bank begon ik te lezen in 'Aanpakken', van de Engelse schrijfster Sophie Kinsella 351 blz. Ik moet eerlijk bekennen dat het plot goed in elkaar zat, vlot geschreven was en makkelijk doorlas. Er zat humor in, pikante scenes, spanning, eigenlijk precies die dingen waar Hadassah het ook al over had. Tijdens het lezen hield ik op papier bij hoe het boek in elkaar zat kwa opbouw. De opbouw van het verhaal voldeed aan alle regeltjes zoals Hadassah zei. Inmiddels heb ik 'Gossip' uitgelezen van Lauren Weisberger. Exact de zelfde opbouw. Ik heb deze structuur op mijn compter uitgezet.

Heel stiekem was mijn schema ook op dat boek gebaseerd. Het is de enige chicklit die ik de afgelopen vier jaar heb gelezen namelijk. :D Oh, en Tante Betje, mijn schema was een ruwe schets, gebaseerd op mijn ervaringen met de drie chicklits die ik in mijn leven heb gelezen. Gelukkig heb je beter naar de opdracht geluisterd dan naar mij, want anders was ik me erg schuldig gaan voelen over mijn in 30 seconden in elkaar geflanste ideetje. Er wordt vast niet in iedere chicklit gelogen. (Toevallig wel in die drie van mij) ;)

Te gek Hadassah dan hebben we dezelfde conclusie getrokken...Zo ontstaat er toch eenheid tussen man en vrouw.. })

:lol: Misschien was dat boek 'Aanpakken' wel erg succesvol en hebben een paar andere auteurs hetzelfde gedaan als Bobcat: op de computer bijhouden hoe het in elkaar zat en daarna zelf een boek schrijven met dezelfde structuur. Overigens is chicklit niet hetzelfde als populaire romantiek. Chicklit is een subgenre. Je zou het kunnen vergelijken met 'bloemkool' en 'groente': alle bloemkool is groente maar niet alle groente is bloemkool. Als je alleen maar bloemkool kent, weet je nog niet alles van groente ;). In mijn opdracht ging het niet om chicklit, maar om meer traditionele populaire romantiek.

Voor wie dit draadje leest en geïnteresseerd is in romances op een wat meer wetenschappelijke manier is dit misschien interessant: http://en.wikipedia.org/wiki/Reading_the_Romance

Wat geweldig hoe jullie de structuur van een chicklit hebben ontdekt! Ik ben niet zo'n chicklitlezer maar heb er een paar gelezen omdat ik aan de wedstrijd mee wilde doen (wat ik overigens uit tijdgebrek niet ga halen). Ik stuitte op Mariëlle (?) Middelbeek, 'de Nederlandse Jill Mansell'. Haar boek 'Turbulentie' bevat wel degelijk diepgang, problematiek enz. Ik vind het niet te vergelijken met Shopaholic van Kinsella. Het begint inderdaad als chicklit, geld geen probleem, mooie dame, vriendinnen en veel mannen, maar Middelbeek maakt een geweldige draai. Ik vind dit boek echt een aanrader.

een variatie op een thema kan ook wel eens verfrissend zijn... :)

Dat blijkt :nod:

Als een chicklitmeiske een wereldreis wil maken, dan trekt ze haar credit card en springt ze op het vliegtuig. Als een romanmeisje die reis maakt dan spaart ze eerst en haalt ze de juiste vaccinaties. Als een streekromanmeisje op reis gaat, dan bidden haar ouders voor haar veilige thuiskomst.

Leuk uitgelegd. :)

Vond ik ook al! :)