geraadpleegde boeken

Nodig is het volgens mij niet, maar als het een nette lijst met vindplaatsen is, kan het je brief volgens mij wel meer cachet geven. Een aanbiedingsbrief is toch een sales-pitch, waarmee je jezelf als schrijver als professional kunt neerzetten. Gedegen bronnenonderzoek lijkt mij een pre. Enige "maar" die ik kan bedenken, is dat je ook weer niet stoffig wil overkomen / de indruk moet wekken de lezers met details te willen overstelpen. Maar daar is de synopsis dan weer prima voor geschikt.

Eerlijk gezegd denk ik dat een bronnen-/literatuurlijst niet het eerste is waar een lezer bij een uitgeverij naar zal kijken. Synopsis goed verkopen, mooi stuk tekst meesturen, korte biografie. Als daar positief op gereageerd wordt, heb je nog meer ijzers in het vuur. Wordt er negatief op gereageerd, helpen de bronnen je ook niet.

Chrislaevers, misschien kan je gewoon in je begeleidende brief vermelden dat je veel research hebt gedaan, zonder een lijst bij te voegen. Een lijst lijkt me nogal droog, en ik denk niet dat een uitgever daarin in eerste instantie geïnteresseerd is.

Een boekenlijst - bibliografie - is niet nodig als het een fictief, geromantiseerd verhaal betreft. Voor historisch-wetenschappelijke werken wél: dan is zo'n lijst net erg interessant voor lezers die nog meer willen weten.

Dank allen voor de reacties. Thérèse: ik zou deze bibliografie uitsluitend bedoelen voor de uitgeverij, niet voor de lezer. Kristine: het woord 'research' laten vallen, zal ik zeker doen. Het probleem is dat ik al heb ervaren dat mensen sommige elementen in het ms weerlegden omdat ze zich baseren op hun beeld en hun kennis van de 18de eeuw (clichématig), en dan de conclusie trekken of de bedenking maken dat ik onwaarschijnlijkheden heb geschreven terwijl het net die dingen zijn waar ik dieper op ben ingegaan. Ik geef een voorbeeld: HP convict loopt tot driemaal toe weg van 'werkgevers', de tijd van haar wegloperij wordt toegevoegd aan haar straftijd. Dat op het stelen van een brood in Engeland toen de doodstraf stond, die werd omgezet in deportatie. Dat convicts soms twee jaar lang op afgedankte schepen (Hulks) op de Thames verbleven tot ze gedeporteerd konden worden... Dat de democratische samenstelling van de Raad die mijn HP kapitein in het leven roept al lang in zwang was nog voor de Amerikaanse revolutie... het uitbrengen van stemmen inbegrepen? (Raden die een gouverneur betaalden en onder de knoet hielden). Ik kan me dus inbeelden dat iemand die het ms leest, de conclusie trekt dat dit op niets trekt en dat het vol zit met onwaarschijnlijke zaken, terwijl het net die dingen zijn die ik opgezocht heb. Ik heb met opzet geen Duitse gevangene personages opgevoerd omdat de Duitse gemeenschappen in de Engelse kolonies zeer hecht en economisch sterk waren. De aanplakbiljetten ter opsporing van gevluchte Engelse convicts waren in het Duits geschreven. Of het feit alleen al dat de Engelse personages van 'hogere klasse' de Franse taal machtig waren... Eerlijk gezegd heb ik geen vertrouwen in de kennis van degene die het ms zal beginnen te lezen in de uitgeverij. Via een bibliografie zou ik een klein signaal kunnen geven dat er wel degelijk is nagedacht en onderzoek is verricht. Of ga ik hierin te ver?

Misschien is het inderdaad een goed idee om in de begeleidende brief te vermelden dat je gedegen onderzoek hebt verricht. Toch geloof ik nog niet meteen dat een bibliografie een uitgever over de streep zal trekken bij de beslissing je manuscript als boek te willen uitbrengen. In een boek als dat van jou is bronvermelding wel wat waard <- maar dan is het al een boek. Dat is dus voor de lezer, maar de lezer is een uitgebreid begrip. Versta je daaronder ook recensenten, studenten, wetenschappers, mensen die jouw boek weer als bron gebruiken? Niet alleen dus de grote, algemene groep romanlezers.

Thérèse, de bibliografie is helemaal niet bedoeld voor recensenten, wetenschappers, studenten. Daar kan geen sprake van zijn daar ik autodidactisch te werk ben gegaan en helemaal geen wetenschappelijke methode heb gevolgd om historische bronnen te raadplegen. Erger nog, ik heb heel veel bronnen niet eens genoteerd, en zou dat dus allemaal terug moeten opzoeken, op de boeken na die ik in bezit heb. Klungelig van mij. Ik kan trouwens niet op een wetenschappelijke manier de bronnen vermelden, met de pagina's erbij en zo. Dat is onbegonnen werk. Ik zou het alleen maar kunnen beschrijven als autodidactische raadpleging van... Misschien kan ik me beperken tot het vermelden dat ik research heb gedaan, en enkele titels van boeken vermelden. Gewoon een klein signaal geven dat ik heel veel dingen gecheckt heb. Ik zal dan ook moeten vermelden waar ik afgeweken ben van de bronnen: er is bij mijn weten nooit een gevangenkamp geweest in Noord-Amerika. Nadien wel in Australië. In de plot is het dan ook het clandestien project van één iemand. Het is plausibel daar er zeer gekke projecten plaats hebben gevonden in die periode en niet alles werd genoteerd en opgeschreven. Het vermelden van research is ondergeschikt aan het ms natuurlijk. Als het ms niet deugt, dan zal die bibliografie er ook niets aan kunnen verhelpen. Dat besef ik ook wel.

Ik zou inderdaad ook in de brief vermelden dat je onderzoek hebt gedaan. Het feit dat andere mensen gebeurtenissen in je manuscript in twijfel trekken is niet iets waar je je nu druk over hoeft te maken. Dat hangt inderdaad samen met de tijdsperiode die je beschrijft en er zijn altijd mensen die het beter weten. Ik heb net Half of a yellow Sun gelezen over de oorlog in Nigeria en daar staat ook een lijst in van boeken die de schrijfster heeft gelezen. Niet een officiele wetenschappelijke lijst met jaartallen e.d. maar gewoon een opsomming. Ze vermeldt ook dat het haar eigen interpretatie is. Misschien kan je dat ook doen als je boek gepubliceert wordt.

Dank je Cyd, Ik heb de schrijfster gegoogeled, en ja, ze is geboren in 1977, na de Biafra oorlog. Een boek dat ik ga bestellen. Niet zozeer omwille van haar bronvermelding, maar eerder om de inhoud. Biafra is een vergeten, vuile oorlog. Ik stuur je een pbtje.

Indien één bepaald werk echt belangrijk of nuttig is gebleken kun je de schrijvers bedanken in je voorwoord. Als je echter gewoon feiten en andere informatie uit verschillende boeken hebt gehaald is het niet nodig om deze te vermelden. Als je dat écht wil doen kan je aan het einde van het manuscript een lijst opnemen met 'geraadpleegde werken'. In je brief aan de uitgever is het niet nodig om zo'n werken te vermelden. Tenzij het een non-fictie werk is (waar de bronnen belangrijk zijn) wordt aangenomen dat de auteur weet waarover hij spreekt. Het verhaal primeert, en als dat goed genoeg is kan over de details worden gepraat. Zo gaat het er toch aan toe bij de uitgeverij waar ik stage loop.

Dank je Terpstra, Met de vele reacties, neem ik me voor om het zeer bescheiden te vermelden, zonder de lijst boeken eraan toe te voegen. Ik ga er van uit dat dit uiteindelijk een detail is dat weinig of geen impact heeft. Het ms telt, niet wat erbij komt kijken.