Fantasy-HP die nergens echt bijhoort

Wil je nou dat wij jouw verhaal schrijven of begrijp ik dat verkeerd? Probeer je in te leven in je hoofdpersoon en in de belangrijkste emoties. Wanhoop, woede en verwarring. Een goede schrijver weet hoe hij of zij deze emoties op papier kan zetten. Ik ben bang dat ik je verder niet kan helpen. Misschien kun je proberen om een stukje te schrijven waarin je hoofdpersoon worstelt met al die gevoelens. Dat stuk zou je op proeflezen kunnen plaatsen, waar je feedback krijgt. Daar leer je denk ik meer van dan van de theorie die je in dit topic te lezen zal krijgen. Als je er echt niet uitkomt: lees een schrijfboek. Ik heb totaal geen ervaring met zulke boeken, maar ik denk dat er vast wel iets in staat over het beschrijven van personages en emoties. Succes ermee!

Wat zou je wel en/of niet zeggen tegen iemand die een woedeuitbarsting heeft? Wat zou je wel en/of niet doen? Weet je hoe het voelt om wees te zijn? zo niet--->hoe zou dat zijn? Heb je zelf wel eens woedeuitbarstingen? Hoe ga je daar mee om? Zoals Spirit zegt---->leef je in! Schrijf ze! Gewoon je schrijven laten gaan. Succes!

Het omschrijven van emoties en daarbij de lezer meesleuren is heel moeilijk. Een emotie kun je pas goed verwoorden als je twee dingen erover weet. Hoe de emotie aanvoelt (verwonding bv) en hoe je er zelf mee omgaat en dit ervaren hebt. Nou hoef je niet voor iedere emotie dit zelf ervaren te hebben. (vermoord worden) dan komt je inlevingsvermogen om de hoek kijken met je fantasie en moet je het proberen op papier zetten. Jouw HP zal altijd tussen twee werelden in blijven leven. Hij is noch elf noch mens. Als hij geen spitse oren heeft en op een mens lijkt kun je hem tussen de mensen laten leven en vandaaruit zijn gaven laten gebruiken. Een soort van undercover elf met een missie in de mensenwereld of zoiets. Je schrijft een fantasyverhaal dus alles kan. Je fantasie is je beperking...Succes :)

Als de hp een woedeuitbarsting heeft omdat hij nergens bijhoort, zal hij tijdens die uitbarsting waarschijnlijk alleen zijn. Hij zal zich dan uitleven op alles in zijn omgeving (de natuur). Zijn liefde voor de natuur kan dan omslaan in haat. Hij kan bijvoorbeeld tegen bomen schoppen, planten uit de grond rukken of paddestoelen vernielen. Heb je hier misschien iets aan?

Bedankt voor jullie reacties. Ik ben nieuw in schrijversland, vandaar deze vraag. Aan Spirit: ik wil zeker niet dat jullie mijn verhaal gaan schrijven, maar ik ben benieuwd hoe jullie erover denken. Niet dat ik dadelijk iets totaal doms opschrijf... Bedankt over jullie tips! Nu kan ik weer aan de slag... :)

P.S. Aan Bobcat: Dat "speciale missie tussen de gewone mensen" gedoe is een heel leuk idee, maar totaal niet wat ik bedacht heb. Leuk dat jullie me willen helpen met ideeën, maar dit bedoelde ik niet! Misschien dat ik deze vraag een beetje te groot heb gemaakt, om het zo maar te zeggen, en moet ik zelf de aard van mijn hp bedenken... Toch heel erg bedankt! voor jullie reacties. Luc

en moet ik zelf de aard van mijn hp bedenken...

Dat lijkt me wel de bedoeling van zelf een verhaal schrijven ;) Succes :)

Zo is dat Waus Hij moet het zelf doen in eerste instantie als schrijver. :rolleyes:

Je zou een aantal boeken kunnen lezen die je zelf goed vindt en kijken hoe hier emoties worden beschreven, personages uitgewerkt ed. en welke verschillende mogelijkheden er zijn. Probeer zelf verschillende manieren uit en laat het eventueel aan iemand lezen, wat werkt, wat niet? Verder ben ik het eens met mijn voorgangers, laat je fantasie de vrije loop en blijf schrijven.

En als je een stukje hebt, kan je het zetten bij Proeflezen voor feedback :nod:

Ik heb ongeveer hetzelfde, ik heb ook een hoofdpersoon die bij twee volkeren hoort. Ik had er alleen niet zo'n probleem mee, want ze heeft niet zo'n verscheurde persoonlijkheid/cultuur. Ze is wel degelijk anders dan haar familie, maar niet zo erg dat buitenstaanders het merken. Ik sluit me aan bij de rest; veel lezen, probeer je in te lezen en zet iets op Proeflezen :)

Er is een fantasyreeks waar ook een halfelf (in mijn herinnering, kan ook een hele elf geweest zijn mocht ik het mis hebben) in voorkomt, van Katherine Kerr geloof ik. Lang geleden dat ik die gelezen heb, die halfelf was voor zover ik me herinner niet zozeer wanhopig, zijn grootste probleem (voor zover het een probleem was) met de verwantschap leek meer dat hij wat langer leefde en steeds opnieuw geincarneerde versies van dezelfde personen tegenkwam. Hij werd immers een stukje ouder.

Ik heb ook een personage in mijn verhalen die bij twee volkeren hoort (een mens en een nogal naar soort wezens). Hij is daardoor bij geen van beide volkeren echt welkom en hij voelt zich nergens echt thuis. Het is geen hoofdpersoon, maar ik voer zijn 'strijd' wel af en toe op. Dit personage is er juist sterker door geworden en hoewel mensen hem maar moeilijk vertrouwen blijft hij vriendelijk en behulpzaam, maar wel atlijd op zijn hoede. Ik ben benieuwd naar je personage/proeflezen.