Vraagje over plot

Misschien heb je hier wat aan: http://www.advancedfictionwriting.com/art/snowfla… http://www.cod.edu/people/faculty/pruter/film/thr… (gaat over toneel/film, maar je kunt een roman ook zo structureren) http://www.writerswrite.com/screenwriting/lecture… http://www.fictionfactor.com/articles/conflict.ht… Gewoon beginnen en zien wat het wordt is een methode, maar je loopt wel veel kans om met je kop tegen de muur te lopen en het verhaal niet af te maken.

Ik heb dit bij een verhaal ook weleens gehad. Ik heb me toen gericht op de emotie die centraal stond in het verhaal en me afgevraagd wat mensen doen als ze die emotie voelen. Daar kwam toen een mooi plot uitrollen. Niet meteen, maar door gedachten de vrije loop te laten, te fantaseren, het te laten rusten. Soms kom je van het een op het ander. Schiet een eerste idee niet meteen af, maar bekijk bijvoorbeeld waarom je dit plot afkeurt en hoe je het kunt verbeteren. Er zijn trouwens boeken zonder (sterk) plot, persoonlijk ervaar ik dan altijd een beetje een kater. Het lijkt of het verhaal opeens, middenin ophoudt. Maar smaken verschillen. Ik zou net als Hekate toch zorgen dat je ongeveer weet waar je wilt eindigen, waar het naar toe gaat. Het hoeft niet precies, verbeteren en veranderen kan altijd onderweg nog, maar een richting zou ik wel willen hebben.

Als ik een idee voor een verhaal heb en ik weet nog niet waar het naar toe moet gaan, of zal gaan, dan schrijf ik op wat ik wel heb op dat moment. Later lees ik het dan weer opnieuw en als er mij iets te binnenschiet zet ik het erbij. Soms schiet een idee zomaar te binnen en zie ik ineens de richting die een verhaal kan gaan volgen aan de hand van al die losse stukjes tekst. Ik kan het ook niet forceren wat sommige schrijvers schijnbaar wel kunnen. Het gebeurt zelden dat ik direct vanuit een idee het plot ook direct op papier kan zetten. Schrijven blijft hard werken, tenminste voor mij. Succes.

Ik bedenk eerst een 'rode lijn'van gebeurtenissen. Daaromheen ontstaat bij mij een verhaal. Meestal verandert de rode lijn een aantal keer, maar het geeft me wel houvast. Verder zorg ik dat ik altijd iets van een klein notitieboekje bij de hand heb. Ik krijg vaak op de meest onverwachte momenten een ingeving. Zo heb ik een tijdje geleden in de file geweldige ideeen opgedaan. Succes ermee!

Zorg dat je onverwachte situaties tegenkom, anders word het een aaneenschakeling van gebeurtenissen (scenes) die niks met elkaar te maken hebben en niet bouwen vanuit een confict, naar een oplossing via een climax. Een schrijfcoach gaf aan hoe belangrijk het is om iets onverwachts te beleven ipv het alledaagse, want laten we eerlijk zijn, wie wil het clichematige tot het eindeloze lezen? Ik zal proberen een voorbeeld te geven van drie gegevens die blijkbaar onafhankelijk van elkaar zijn en onder bepaalde omstandigheden tot een (kort) verhaal kunnen leiden: - een vrouw die in badjas de voordeur opent doet - een postbode met manipualtieve trekken - een jaloerse man De vrouw in badjas doet de voordeur open en ziet de postbode achter de deur. Zijn jaloerse man roept van de bovenste verdieping vanuit de douche of er iemand is en zij antwoord dat het de postbode is. De postbode kan, door zijn manipualtieve trek en met achtergrond kennis dat de buurt een rijke buurt is en mogelijkerwijs erachter is gekomen dat de man jaloers is, overgaan tot chantage van de vrouw... (conflict) Vanuit hier zal de vrouw allerlei handelingen uitvoeren om tot een oplossing te komen... Zoals je ziet, kan men vanuit drie op zichzelf staande gegevens een (kort) verhaal maken met een climax etc. Hopelijk was het voorbeeld duidelijk :-)

Jam, Een vrouw doet de deur open en ziet de postbode ACHTER de deur staan?? ZIJN jaloerse man? De volgende regel is helemaal onbegrijpelijk. Een nieuwsgierige vraag toegeroepen kan leiden tot chantage?? Sorry de climax is voor mij niet duidelijk. Ik denk ook niet dat je dit als advies of voorbeeld moet geven. Sorry dit is mijn mening.. Bobcat.

Bedankt voor jullie reacties! Ik ben er mee aan de slag en probeer elke keer een stukje plot op te schrijven als ik een nieuwe 'ingeving' krijg! Ik snap overigens best wat Jam bedoelt. Het sluit een beetje aan bij het rode draad idee. Gebeurtenissen moeten niet zomaar uit de lucht komen vallen, het een moet tot het ander kunnen leiden, etc. HEb ik dat zo goed begrepen, Jam? ;) Wat is volgens jullie het verschil tussen een roman-structuur en een thriller- structuur?

@Bobcat, misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest, wat ik wou aangeven is dat je met drie op zich los staande feiten een verhaal kan creeren. Een beetje rijst, zout, etc uit het pak samen met een beetje water is op zich smakeloos. Echter als je dit in bepaalde samenstelling kookt en ook nog wat spijzen erbij doet kan je een heerlijke paella ervan maken :-) @LeonieGroeneveld, juist, daar ging het mij om. Een gebeurtenis die helemaal op zichzelf staat en verder niks doet aan het verhaal kan je net zo goed weglaten. Wat betreft je vraag over de struktuur, denk ik dat de basisstruktuur van de thrillerromans hetzelfde is als de romans, echter het kan zijn dat bij thrillerromans det vertelling in 1ste persoon meer voorkomt alsmede het gebruik van dialogen. Het komt ook voor in thrillerromans dat men begint bij het einde om stap voor stap (en met flashbacks) te komen tot het waarom... maar dit is een andere topic. :-)

Ik denk niet dat de structuur van een thriller wezenlijk verschilt van andere genres. De basisstructuur van elk verhaal is begin-midden-slot, je kunt eventueel in medias res beginnen maar dan nog zul je een stuk hebben dat vooral draait om expositie en dus kan gelden als begin/akt 1.

Is er ook niet een verschil dat je in een thriller echt naar een climax toewerkt en in een roman niet per se? Natuurlijk zijn er ook genoeg romans met een climax, maar niet per se toch? Denk maar aan de zogenaamde 'Bildungsroman'. Of klets ik nou uit m'n nek? ;)

Ik heb geen ervaring met thrillers, maar elk verhaal werkt toch naar een climax toe? Tenzij misschien iets heel erg post-modern waarin je de volgorde van de pagina's even goed door elkaar zou kunnen gooien, maar dan kun je ook niet meer spreken van structuur. Een Bildungsroman draait vooral om de innerlijke groei van een personage, dus is toch een typisch voorbeeld van een verhaal dat naar een eindpunt toe werkt, niet? Als je de basisstructuur van de twee genres naast elkaar legt, zie je ook dat die in weze hetzelfde is. Thriller - Er wordt een moord gepleegd. (begin) Detective verdenkt eerst een paar keer de verkeerde, (midden) om dan uiteindelijk bij de moordenaar uit te komen. (slot) Bildungsroman - Jongere worstelt met zichzelf en de maatschappij. (begin) Gaat strijd aan en loopt een paar keer met kop tegen de muur (midden), om dan uiteindelijk tot een inzicht te komen en vrede te vinden met de situatie. (slot)

Oh ja, zoals je het zo zegt klopt het wel Hekate. Ik bedoel denk ik meer dat in een thriller je een echte gebeurtenis als climax hebt (zoals idd de moordenaar die ontmaskerd wordt, vaak in een spannende scène) , terwijl het in een roman ook een 'gevoelskwestie' kan zijn zoals de groei van het personage inderdaad, wel met behulp van gebeurtenissen uiteraard. Maar je snapt misschien wel wat ik bedoel :)

Hi Leonie, Wat voor mij goed werkt, is het opslaan van die ideeën in een speciaal bestand. Als ik later dan geen inspiratie heb, kan ik met zo'n idee aan de slag. Zo maak je vlieguren en leer je je stijl vinden. En het is geen droogzwemmen: het is me al meermalen gebeurd dat ik zo'n 'oefenscène' ergens in heb kunnen schuiven. En als dat voor jou niet werkt, staan hier genoeg andere goede ideeën. Succes met schrijven in elk geval! [PS: wat ik vergat te zeggen: vaak, terwijl ik de individuele scènes uitwerk, ontdek ik een thema of bedenk ik een sequentie van gebeurtenissen die op die scène zou kunnen volgen. Zo kom ik dan tot een plot - je oorspronkelijke vraag :D]

Ik heb meestal wel een rode lijn, maar die wordt altijd omgegooid door een personage dat iets doet/wil wat ik helemaal niet gepland had, of iemand die opeens het verhaal komt binnenwandelen. Je kunt ook alleen bedenken wat je personage wil en dan gaan schrijven en dan eens gaan kijken hoe ze uiteindelijk bij het verhaal komen. En je moet losse scenes altijd opschrijven, die passen vaak heel goed in je verhaal!

Leonie, Misschien heb je wat aan het boek '20 Master plots and how to write them' van Ronald Tobias. Geeft een flink aantal handvaten voor het plotgericht schrijven van verschillende typen verhale, ook Bildungs en Thrillers. Zie hier een handig overzicht: http://changingminds.org/disciplines/storytelling… De volledige tekst van het boek kun je ook lezen vanaf Scribd: http://www.scribd.com/doc/4728175/20-Master-Plots… Ik gebruik het als naslagwerk, voor als ik even vast zit en wat nieuwe inzichten kan gebruiken.

Misschien heb je ook wat aan plot versus character van Jeff Gerke. Dan ga je eerst werken vanuit het personage en stel je voor hem/haar een 'inner journey' samen en vervolgens ga je in het deel 'plot' er een extern plot omheen bouwen, zodat plot en personage samenvallen.