Hoe begin ik?

Ik zou eerst uitzoeken wat ik wil schrijven. Oftewel, gewoon beginnen met wat er maar in me op komt, en dan verder en verder. Is dat verhaal niet goed, een ander verhaal beginnen, tot ik een verhaal heb dat me zint, en daar dan mee verder gaan.

Ik heb altijd graag geschreven. Gisteren dacht ik, ik begin er gewoon aan.

Als je altijd al graag hebt geschreven, wat schreef je vroeger dan? Of bedoel je dat je altijd al wou beginnen, maar nooit het initiatief nam?

Ik zou eerst uitzoeken wat ik wil schrijven. Oftewel, gewoon beginnen met wat er maar in me op komt, en dan verder en verder. Is dat verhaal niet goed, een ander verhaal beginnen, tot ik een verhaal heb dat me zint, en daar dan mee verder gaan.

Ik heb altijd graag geschreven. Gisteren dacht ik, ik begin er gewoon aan.

Als je altijd al graag hebt geschreven, wat schreef je vroeger dan? Of bedoel je dat je altijd al wou beginnen, maar nooit het initiatief nam?

Vroeger schreef ik gewoon verhalen. Meestal langere vervolgverhalen. Nu schrijf ik soms nog eenvoudige verhalen om te gebruiken (ik werk met kinderen). Heel soms schreef ik gedichten, maar dat was maar kort. Ik gebruikte het schrijven gewoon als uitlaatklep, maar over stijl of over waar nu mijn talent (eventueel?) ligt daar ben ik niet echt uit. Ik denk dat ik al een beetje van alles geprobeerd heb. Eens zocht men bij een tijdschrift talent en dan heb ik een kort stuk van een verhaal opgestuurd, eigenlijk gewoon om te zien of daar überhaupt reactie op kwam. Men heeft mij toen gevraagd of ze meer mochten lezen en of ze het mochten publiceren. Dat ging maar over iets heel eenvoudigs hoor. Ze zochten toen een columnist en ik had toevallig iets in dagboekvorm geschreven, waarvan ik een klein stukje had opgestuurd. Dat publiceren is nooit gebeurd, ik was onzeker en ik schrok ervan terug om in een tijdschrift te staan. Vanaf toen schreef ik alleen af en toe nog voor mezelf, puur om van me af te schrijven. Toch heb ik nu nog steeds het idee: 'wat als...'. Maar nu weet ik niet echt goed waar te beginnen. Lies

Schrijf gewoon wat er in je opkomt te schrijven. Wat je wilt schrijven. Vorm en genre komen er later op. Gewoon doen! Ik denk dat je door dat te doen na een tijd wel door hebt wat je het liefste schrijft. Probeer niet te twijfelen, maar maak er iets boeiends van. Vertel! Op welke manier je dat doet, maakt niemand iets uit.

Plaats eens iets op proeflezen, vraag om feedback en dan kom je er wel achter waar je sterke kanten liggen, als je daarom vraagt.

Cursussen op afstand: http://www.schrijvenonline.org/academie maar er zijn ook andere aanbieders natuurlijk...

Je bent al begonnen, het is nu een kwestie van doorgaan en laat je lezen dan krijg je vanzelf feedback.

Een goede manier om jezelf te motiveren iets af te maken én om feedback te krijgen is om mee te doen aan schrijfwedstrijden. Je krijgt niet overal feedback, dus je moet eerst wel goed kijken wat het voor iets is voor je aan een wedstrijd meedoet om die reden. Voor een cursus zou ik eerst goed kijken of het wel iets voor jou is, voor je er geld aan gaat uitgeven. Ik zou vooral uitkijken voor lesgevers die beweren wel even uit te leggen hoe het moet, aangezien verschillende mensen op verschillende manieren schrijven en het uiteindelijk alleen het resultaat is dat telt. Schrijfboeken lezen kan natuurlijk nooit kwaad, al kun je ook die best met een korrel zout nemen en er alleen uit oppikken wat voor jou zinnig is. En misschien dat dat ene tijdschrift alsnog iets van je zou willen uitgeven? Schrijf hen eens aan, wie niet waagt die niet wint ...

Alvast dank voor de tips! Ik denk er geregeld over na. Misschien schrijf ik het tijdschrift alsnog aan, al vraag ik me af -het is al zoveel jaar geleden- of het niet gewoon te lang geleden is. Aangezien ik met kinderen werk heb ik al vaak iets uit de losse pols geschreven voor kinderen. Het was niet altijd even hoogstaand vond ik zelf, maar voor kinderen leek het wel te werken. Het lijkt me erg leuk om misschien iets voor kinderen te maken. Hoewel mijn interesse breed is. Theater boeit me ook. Je ziet ik ben er echt nog niet uit. Lies

Schrijven uit de losse pols is ook een techniek om er achter te komen welke soort teksten je leuk en interessant vindt om te schrijven. Je kunt ook lid worden van een schrijfgroepje om elkaar van feedback te voorzien. Tegenwoordig is dit via de mail heel gemakkelijk....

Schrijven uit de losse pols is ook een techniek om er achter te komen welke soort teksten je leuk en interessant vindt om te schrijven. Je kunt ook lid worden van een schrijfgroepje om elkaar van feedback te voorzien. Tegenwoordig is dit via de mail heel gemakkelijk....

Leuk...heb je eventuele voorbeelden? Dank! Lies

Je zou voor jezelf ook een ontdekkingsjaar kunnen creëren. Dat je bijv. verschillende stijlen neemt die je leuk lijken (brainstorm eens) en je daar een maand lang aan gaat wijden. Bijvoorbeeld: - januari: poëzie - februari: creatief dagboekschrijven - maart: columns - april: korte verhalen (van bijv. max. 1000 woorden) - mei: reisverhalen - juni: memoires - juli: kinderverhalen - augustus: drama (film, toneel of televisie) Etc. En in die maand lees je dan bijbehorende literatuur (bepaalde schrijfboeken) en/of volg je een bepaalde workshop. Ik noem maar iets. Het kan er ook uitzien als: een jaar lang korte verhalen schrijven van bijv. 1000 woorden, en elke maand een ander genre nemen, zoals thriller, chicklit, fantasy, historisch verhaal, jeugdverhaal voor 10-jarigen etc. Volgens mij heb je na een jaar dan wel een beetje een beeld van wat je leuk en minder leuk vindt.

Een andere optie is misschien om de online cursussen van Schrijven Online te doen: http://www.schrijvenonline.org/academie Ze zijn redelijk geprijsd, en duren maar 4 lessen, je zit er dus ook niet eeuwig aan vast. Kies er één die je leuk lijkt en kijk daarna gewoon verder. Ze hebben er ook één waarin verschillende genres behandeld worden, 'Ontdek je schrijftalent.' Misschien is dat iets voor jou? In vier lessen ga je aan de slag met: kort verhaal, poëzie, toneel, column. http://www.schrijvenonline.org/academie/ontdekjes… Succes!

Vaak ligt hetgeen wat je leuk vindt om te schrijven dicht bij hetgeen wat je leuk vindt om te lezen. Ik schrijf zelf alleen maar verhalen die ik ook zou willen lezen als ik ze niet al geschreven had (snap je deze zin nog? :P). Ik zou daar beginnen als ik jou was en feedback vragen aan vrienden/kennissen/familieleden. Die feedback is natuurlijk niet 100% objectief, maar je merkt wel het verschil tussen 'wat leuk' en 'o mijn god, wanneer ga je dit publiceren?!'

Ik ben beginnen lezen in boeken over creatief schrijven. Ik word er een beetje faalangstig van. Zoveel dingen om te onthouden dat je "moet" doen om een goed boek te schrijven, dat ik al niet meer durf. Ik houd daar dus voorlopig eventjes mee op.

Ik ben beginnen lezen in boeken over creatief schrijven. Ik word er een beetje faalangstig van. Zoveel dingen om te onthouden dat je "moet" doen om een goed boek te schrijven, dat ik al niet meer durf. Ik houd daar dus voorlopig eventjes mee op.

Niets moet. Beschouw die boeken als een verzameling tips die eventueel nuttig zouden kunnen zijn, niet als een te volgen handleiding. Als je er faalangst van krijgt, kun je ze inderdaad beter even terzijde leggen. En gewoon schrijven. Stel jezelf een doel, bijvoorbeeld dat je een maand lang iedere week één kortverhaal schrijft, en zoek daarna feedback voor wat je geschreven hebt. Daar heb je sowieso veel meer aan dan aan theorie.

Schrijftheorie is mooi maar de praktijk geeft je de ervaring. Schrijven is net als autorijden maar dan op een toetsenbord....... Bobcat. :)

Beste Lies, ik moet je eerlijk bekennen dat ik wat schrijftheorie betreft nogal conservatief ben, dat wil zeggen, als ik iets wil schrijven waarvan ik wil dat het gelezen wordt, steek ik in de eerste plaats moeite in het verhaal. Een verhaal hoeft niet ingewikkeld of ongeloofwaardig te zijn, houd het in eerste instantie vooral simpel. Neem desnoods iets uit je eigen leven, hoewel ik geen voorstander ben van de autobiografie. Jij misschien wel, dus laat je vooral door mij niet tegenhouden. Als je eenmaal een verhaal in je hoofd hebt, is het tijd om te gaan spelen. Waarschijnlijk heb je al wat vage contouren van personages bedacht. Werk die wat verder uit, geef ze namen, een uiterlijk, een schets van de achtergrond, karaktertrekjes, enzovoorts. Put daartoe gerust uit je eigen omgeving. Maar het grote spel van het schrijven zit 'm niet in de diepgang van de personages. Neen, het gaat om compositie. Een effectieve verhaalstructuur is de volgende: introductie, complicatie, resolutie. Eerst kenschets je de hoofdpersonen en de achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt, dat is de introductie. Vervolgens komt de complicatie. Er gebeurt iets, waardoor een conflict ontstaat. Tenslotte volgt de resolutie: het conflict wordt beëindigd of opgelost. Dit is natuurlijk geen universele wet voor het verhaal, maar het is wel een eenvoudig begin. Nu vraag je je misschien af, wanneer komt de compositie? Die komt nu. Wat vertel je de lezer wel, en wat niet, of, beter gezegd, wat laat je aanvankelijk onbelangrijk lijken? Je kunt de hele tijd een bepaald motief herhalen dat an sich van verwaarloosbaar gewicht lijkt te zijn, om het vervolgens, bij wijze van climax, een centrale plaats te geven in het verhaal. Dan verras je de lezer, en de lezer wil verrast worden, dat meer dan wat dan ook. Je moet zelf een beetje uitvogelen hoe je je verhaal presenteert, maar het is in ieder geval handig om al een verhaal in je hoofd te hebben. Het risico is namelijk te groot dat, als je geen voltooid verhaal in je hoofd hebt, je je in allerlei bochten gaat wringen om het geheel toch nog iets sluitends te geven. Dan kan het ongeloofwaardig worden, en daar haakt de lezer af, tenzij hij of zij graag interessant doet en overal hoogdravende symboliek in wil zien. Dat kan, maar ik keur het geenszins goed. Tenslotte, bij wijze van warmlopen is het vaak handig om 'stream of consciousness'-technieken te hanteren. Schrijf wat in je opkomt. Zo kun je zinsbouw, originele woordkeuze, enzovoorts, een beetje in de vingers krijgen. Dat is het beste begin. Je kunt niet uit de losse pols een boek schrijven zonder daarvoor bepaald te hebben wat voor taalgebruik (en eventueel thematiek) het beste bij je past. Ik weet dat dit allemaal een beetje onsamenhangend overkomt, maar ik hoop dat het helpt. groeten

Heeij, Ik merk dat ik altijd begin met een zin die ik interessant vind. Daarna komt de rest vanzelf. Als je al een plot hebt is het natuurlijk ietsje makkelijker om na die zin verder te gaan. Bedenk je dat je altijd alles kunt veranderen als je erachter komt dat het begin er toch niet helemaal bij past. Wat ik verder ook altijd interessant vind is gewoon binnenvallen in een verhaal. Uitleg kan altijd later ook nog. Beginnen bij het begin hoeft niet altijd bij een verhaal. Nou ja, dat was zo'n beetje mijn kijk op beginnen met een verhaal(geld trouwens ook voor een boek) groetjes