Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Patje

8 oktober 2010 - 9:49
Hallo, ik ben Patricia uit België. Noem me maar Patje, dat doet iedereen :D Veel meer valt er niet echt te zeggen, behalve dan misschien dat ik 41 jaar oud ben en dat ik een tienerdochter heb van 17. Ik hou van schrijven én van lezen, dus, ik denk dat ik hier wel op mijn plaats zit.

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2010 - 10:12
Hoi Patje, Welkom. Veel meer valt er niet zeggen .... Ik hoop dat je des te meer te schrijven hebt :confused: . Wil je daar wat over vertellen?

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2010 - 11:38
Welkom Patje, Ik ben ook wel benieuwd naar wat voor een schrijfverleden je hebt. Schrijf je bijvoorbeeld al lang? En wat schrijf je zoal? En ik denk zeker dat je hier dan op de goed plaats zit. :D

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2010 - 12:34
Welkom Patje! Je hebt toch wel iets meer over jezelf te vertellen? :confused: Bijvoorbeeld wat je schrijft, da´saltijd leuk om te weten voor schrijfidioten zoals wij...

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2010 - 9:54
Wow, wat een warm welkom krijg ik hier :D Op de vraag of ik al lang schrijf. Eerlijk gezegd schrijf ik al vanaf het moment ik kon schrijven...bij wijze van spreken natuurlijk. Dit waren dan voornamelijk kinderverhaaltjes toen ik nog een kind was tot sprookjes op latere leeftijd. Opstellen schrijven voor school was het liefste dat ik deed. We moesten eens als opdracht voor de les Nederlands, ofwel een bestaand sprookje moderniseren ofwel een sprookje zelf verzinnen. De titel kregen we al mee: 'Het sprookje van de Gouden Hand'. Een sprookje moderniseren zag ik niet zo zitten, dus, ik verzon zelf maar iets. In al mijn enthousiasme had ik er een heuse Griekse tragedie van gemaakt :lol: De lerares Nederlands kwam me vragen wie het had geschreven. Ik was verontwaardigd. Uiteindelijk heb ik er een mooie 8 op 10 voor gekregen en dit dan alleen maar omdat het, zoals ik reeds heb gezegd, niet echt een sprookje was. En zo kan ik nog wel wat dingen vertellen. Op het einde van het middelbaar onderwijs zei de lerares Nederlands tegen mijn moeder dat het haar niet zou verbazen indien ze ooit eens een boek van mij zou vinden. Ze kan lang zoeken, die lerares want ik schrijf onder een pseudoniem 8) Ik schrijf dus al heel mijn leven, maar, ik heb nooit geschreven met het oog op publicatie. Ik deed (en doe het nog steeds) omdat ik het graag doe. Niemand mocht echter mijn schrijfsels lezen. Dit komt, denk ik, omdat mijn oudere zus me ooit eens heeft uitgelachen toen ik in het derde leerjaar basisonderwijs een opstel moest schrijven over wat ik had gedroomd. Ze heeft er toen echt de spot mee gedreven. Mijn debuutroman komt vlak voor of vlak na Kerstmis op de markt. Nee, het is echt geen literair hoogstandje hoor, helemaal niet. De vijftien personen die ik het manuscript heb laten lezen (waaronder een journalist die toch weet waarover hij het heeft denk ik) vonden het echter heel goed en zeker het publiceren waard. Omdat ik niet die hele lange weg langs een resem reguliere uitgevers wou gaan, heb ik het gewoon naar een POD met name FM gestuurd. Drie weken later kreeg ik dan een telefoontje dat ze het hadden gelezen en dat ze het gingen uitgeven. Ach ja, ik maak me niet teveel illusies, maar, ik weet wel dat, als een boek echt goed is, het vanzelf zijn weg wel vindt naar de lezers. Het vervolgverhaal is bijna af en ook dat zal waarschijnlijk via FM worden uitgegeven gewoon omdat die twee boeken bij elkaar horen. Een derde verhaal zit ook al in mijn hoofd en ik sta eigenlijk al te popelen om daar aan te beginnen. Ik denk dat ik met het derde boek mijn kans wel eens waag bij een reguliere uitgeverij. En dit was het dan zo'n beetje wat betreft mijn schrijfverleden.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2010 - 16:35
Het is een romantisch drama geworden. Het genre spreekt voor zich denk ik. Er zit heel veel romantiek in, een boel drama en ja, hier en daar ook wel een 'pikant' stukje. Nu, wat die erotische stukjes betreft, die zijn zo, tijdens het schrijven, uit mijn pen...ehm...toetsenbord gevloeid. Ik wou ze eruit filteren voor ik het ms instuurde, maar, mijn proeflezers vonden dat ik ze erin moest laten staan. Ze storen niet en erotiek hoort nu eenmaal bij het leven. Gebonden en gedrukt zou het boek zo'n 475 pagina's tellen is er mij verteld.

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2010 - 7:40
Sprookjes bestaan soms echt zussen zijn niet altijd slecht romantiek hoeft niet altijd dramatisch te zijn maar een beetje rampspoed leest wel fijn erotiek is niet te vermijden en zal de lezers vast verblijden Welkom!