Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

tussen realiteit en fantasie - giancarlina

Schrijven is de vrijheid van de ziel, schrijven kan waarheden en onwaarheden bevatten. Gedachten worden uitgedrukt, ook gedachten en ideeën die we onszelf niet toekennen maar die we slechts noteren ter meerdere interesse van het verhaal en de lezers. Wij al-dan-niet-schrijvers bedenken een wereld en personages, we bedenken gedachten, verhaallijnen en gevoelens. Realiteit en onzin vermengen zich als twee druppels verschillende kleurstoffen in een glazen beker H2O. Hoe zou ik mezelf hier in enkele regels kunnen voorstellen?

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De naam van je topic doet me ergens aan denken, maar ik weet niet meer waaraan... Hm. Welkom in elk geval! Fan van scheikundige dingen?

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoe zou ik mezelf hier in enkele regels kunnen voorstellen?
Als het je lukt om zulke lyrische zinnen neer te schrijven, lijkt het me niet zo moeilijk voor je om te vertellen wie je bent, wat je drijfveren zijn om te schrijven, áls je zelf schrijft, tenminste, maar dat lijkt me logisch, en misschien ook wát je zo'n beetje schrijft. Genre, en zo. En wie weet misschien een stukje in proeflezen? Welkom trouwens :D

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Giancarlina, hoe je jezelf het beste voor kunt stellen? Vertel eens wat over je schrijversambities, en hoe je er tot bent gekomen...altijd leuk. SccS.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De ziel is vrij schrijven is bevrijdend hier zij aan zij sommigen lijdend ontsnappen aan het bestaan de beste manier om ermee om te gaan Welkom!

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel alvast voor de vele hartelijke en toch onverwachte verwelkomingen... Geboren onder Tweelingen worden heeft van mijn persoonlijkheid een meerdelig iets gemaakt. Zoveel personen houden van me om wie ik ben terwijl anderen mij haten vanwege mijn veeleisende en onafhankelijke natuur. Mijn zelfzekerheid is nochtans gespeeld. Net zoals mijn motivatie. Uiteraard schrijf ik, mijn hart wil niets liever. Maar de dagdagelijkse dagen trekken voorbij en ik kom tot het besef dat ik eigenlijk helemaal niets geschreven heb en ik vraag me af wanneer ik zal schrijven zoals ik ooit schreef. Momenteel schrijf ik voornamelijk in het Frans (een tekst voor een kennis van me). " Le soleil se cachait derrière l’horizon avec des lueurs de rose qui coloraient les nuages. L’obscurité arrivait subitement. Un vent faible mais glacial faisait frissonner le paysage qui après le jour devenait nuit. Le blanc d’hiver créait des ombres sous une lune éclairé et éclaireur d’un monde nocturne. Derrières les fenêtres des maisons, à l’avancée de la nuit, des lumières s’éteignaient les unes après les autres. Excepté la lune, à minuit le noir était complet. "

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Haha, de laatste alinea sla ik over. Ik beperk mij tot Duits, Engels en Nederlands. Ik denk dat de forumleden je wel door alle writersblocks heen kunnen helpen. Hopelijk vind je hier wat je zoekt.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Welkom, giancarlina!
" Le soleil se cachait derrière l’horizon avec des lueurs de rose qui coloraient les nuages. L’obscurité arrivait subitement. Un vent faible mais glacial faisait frissonner le paysage qui après le jour devenait nuit. Le blanc d’hiver créait des ombres sous une lune éclairé et éclaireur d’un monde nocturne. Derrières les fenêtres des maisons, à l’avancée de la nuit, des lumières s’éteignaient les unes après les autres. Excepté la lune, à minuit le noir était complet. "
Geen idee wat er precies staat, maar het klinkt heel romantisch.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijven is het losrukken van flarden gedachten in je hoofd, ze benoemen en razendsnel vangen in logisch klinkende zinnen voor je ze vergeet, dat proces telkens weer herhalen, binnenstappen in je zelfgeschapen wereld, diep nadenken, je hersens pijnigen en vastlopen in je tekst, lezen wat je hebt geschreven en ten slotte gefrustreerd opnieuw beginnen omdat het allemaal lang zo goed niet is als je had gehoopt. Maar we ploegen en zwoegen stug door, worstelend op zelfbedachte paden waarvan we alleen maar kunnen hopen dat ze ons op de plaats van bestemming zullen brengen. Waarom? We weten het niet, want het antwoord is nog nooit geschreven. Vertel ons wie je bent, maar wees welkom!