Samen schrijven

Ik heb tweemaal met iemand geprobeert wat samen te schrijven. De eerste keer ging het helemaal goed en werd het complete verhaal ook afgerond. Het was met een vriendin van me en we waren allebei nog zoekende naar onze stijl, waardoor we daarmee geen enkel probleem hadden. De tweede keer is het echter voortijdig geëindigd. Dit kwam doordat ik mijn eigen stijl al enigzins had gevonden, evenals degene waarmee ik schreef. Ik was van plan om wel wat concessies te doen, om het uiteindelijk wat uniformer te krijgen, de ander wilde me helaas niet tegemoet komen. Bij het eerste verhaal schreven we beide vanuit dezelfde HP en ik moet eerlijk bekennen, als ik het teruglees twijfel ik van bepaalde stukken wie het nou geschreven heeft. Bij het tweede verhaal hadden we elk een eigen HP én een gezamelijk HP, mede de oorzaak van het op de klippen lopen. Voorkom dat alles aan jouw personage wordt aangepast en dat je ook nog eens de derde claimt, want dat kan érg frustrerend zijn voor de ander (ik bleef maar grommen :P). Doordat jullie stijlen verschillend zijn, denk ik dat het wel wat moeilijker wordt om er een geheel van te maken. Als jullie dat toch beogen, zal er veel herschrijfwerk inzitten en zullen jullie allebei concessies moeten doen. Als het jullie enkel gaat om de schrijfoefening en de mee-lezer die waarschijnlijker stevigere kritiek zal geven nu het ook om zijn eigen product gaat (en dat hopelijk zo goed mogelijk hebben wil), dan is het verschil van stijlen meestal juist mooi mee genomen. Als iemand anders schrijft, denkt diegene meestal ook er nét iets anders over. Altijd verfrissend. Hm, veel zinnen die beginnen met Als... Nouja, nog eentje kan dan geen kwaad meer. Als je denkt dat jullie niet snel in zo'n valkuil zullen trappen dat iemand tracht het verhaal te 'overheersen', dan denk ik dat het een goede zet kan zijn. Deels doordat je dus standaard voorzien bent van feedback, deels omdat je gedwongen wordt om door te schrijven. De ander kan immers niet verder als jij nog bezig bent.

Ik ben momenteel bezig met het schrijven van een jeugdverhaal met mijn kleindochter van twaalf jaar. Het idee is vorig jaar ontstaan toen ik een jeugdverhaal schreef dat ik door haar liet nakijken omdat zij veel verstand heeft van paarden. Zij heeft mij weten te behoeden voor blunders. Met dat verhaal leur ik nog bij diverse uitgevers. Ik ontdekte dat mijn kleindochter gedichtjes en korte verhaaltjes schreef. Het idee om samen te schrijven was gauw omgezet in een activiteit. Ik ben begonnen met hoofdstuk 1 en zij vervolgens met hoofdstuk 2. Ik heb zojuist hoofdstuk 6 binnen. We wachten telkens op elkaar voor de juiste aansluiting. Van tevoren hebben wij wel wat afspraken gemaakt over bijvoorbeeld de namen van [hoofd]personen, namen van dieren en de plek waar een en ander zich afspeelt. Voor dat laatste hebben wij bewust een omgeving gekozen die zij kent, zij woont namelijk in Drenthe. Ik zie wel wat oneffenheden in haar hoofdstukken maar daar blijf ik voorlopig vanaf. Wij hebben de afspraak dat wij na het voltooien van het verhaal bij elkaar gaan zitten om naar elkaar toe opmerkingen te maken of om zaken te verduidelijken. Ik wil er niet teveel aan sleutelen. Ons tempo is redelijk rustig omdat mijn kleindochter net op de middelbare school is begonnen en per dag een kleine dertig kilometer moet fietsen. Als het verhaal klaar is vraag ik mijn vrouw [dus haar oma] het hele verhaal "door te akkeren". Zij staat neutraal tegenover het verhaal en is gewend teksten te beoordelen. Als ons project slaagt dan wil ik dat wel melden. Ik moet zeggen dat de activiteit zelf ons veel voldoening geeft.

Ik ben er te eigenzinnig voor.

Ik ben er te eigenzinnig voor.

Is dat een probleem dan?

Eh...misschien wel toch? Samen schrijven betekent dat verschillende stijlen zich mixen. Ik wil dat niet. Mijn verhaal is van mij en wil er geen ander op/aan hebben. Dan zou ik teveel rekening moeten houden met een ander. Ik denk dat het nadelig zou werken.

Inmiddels heb ik die vriendin gevraagd of ze mee wil schrijven. Er zullen nu wel een paar dingen aan het verhaal veranderen, maar ik heb er alle vertrouwen in.

Samen schrijven is een tijdje heel leuk, maar op een gegeven moment vlot het niet meer, is mijn ervaring. Ik heb eigenlijk geen idee hoe het komt. Misschien is de één sneller dan de ander, misschien heeft de één meer motivatie dan de ander... Maar goed Daddy, succes (en veel plezier) ermee!

Heb het ook wel eens geprobeerd. Wat in elk geval heel belangrijk is, is dat beide partijen een idee hebben van waar de ander heen wil. Zo wilde ik in het verhaal een connectie leggen naar de noord europese mythologie, en mijn schrijfpartner had juist in gedachten de lijn der ontwikkeling van de veramerikanisering in Europa als basis te kiezen. Wat ik een prima idee vind, alleen omdat ik het van te voren niet wist is de hele basis van mijn deel van het verhaal in tegenspraak met dat van hem. Dat wordt dus nooit meer wat, tenzij we opnieuw beginnen. Goede afspraken, en goede gesprekken over wederzijdse verwachtingen. En dan moet het kunnen.

Sabarinde en ik hebben er geen probleem mee gehad. Het was leuk en leerzaam. Bovendien heb ik er een vriendin aan overgehouden.

Dat is helemaal leuk! Dan heb je in iedergeval een vriendin met dezelfde interesse. Dat mis ik best wel eens.

Pluis heeft het potlood en ik heb het gummetje :nod:

Pluis heeft het potlood en ik heb het gummetje :nod:

Ja, soms komt het gummetje wel eens in de oceaan terecht omdat Saab mis gooit. :D Een saillant detail voor wie ons niet kent: we hebben elkaar nog noooooit gezien.

Een saillant detail voor wie ons niet kent: we hebben elkaar nog noooooit gezien.

Jullie wonen ook nogal ver van elkaar vandaan :D Ik heb ook ooit samen met iemand een verhaal geschreven. Meerdere keren, maar beide keren is het project na een tijdje vergeten.

Ja Waus, ik vind het dan ook nog steeds heeeel bijzonder dat Saab en ik zo'n fijn, mooi en gezellig contact hebben. Dankzij... Jawel! INTERNET!

Een paar jaar geleden hebben een vriend en ik een keer samen een verhaal geschreven. Is verder nooit meer wat geworden (dat verhaal) maar het was wel een erg leuke ervaring. We schreven om en om een stukje, tot de inspiratie op was, zeg maar en stuurden het dan naar elkaar toe. Wanneer iemand het ergens niet mee eens was werd het overlegd en aangepast. Het begon als forumverhaal, maar toen het forum waarvoor we schreven werd opgeheven zijn we er evengoed mee verder gegaan en het afgemaakt. Zelfs nu denk ik dat met was herschrijving het nog best wat zou kunnen worden. Dat was wel een succes. Als je van te voren goed afspraken maakt met elkaar en goed bespreekt waar het heen moet is het zeker wel te doen. Je moet elkaar alleen wel goed aanvoelen.

Oké, dit samenwerkingsverband is dus heel snel weer beëindigd. Deze vriendin weigert afspraken te maken, de stukken die ze mij levert zijn in een vage geheimtaal geschreven waardoor ik eerst alles moet herschrijven om het leesbaar te krijgen en ze klaagt over het feit dat ze geen inspiratie meer kan krijgen uit de dingen waar ze vroeger wel inspiratie uit op deed (hallo, ik haal mijn inspiratie ook gewoon uit alledaagse dingen, hoor!). Dit werkt zo natuurlijk niet. Maar toch allemaal hartstikke bedankt voor jullie advies!