Volgorde zin

Wel vaak Bart genoemd. Ineens kan Kees(zijn broertje) hem niets meer schelen. Vind ik mooier. Of: Zijn broertje kan hem ineens niets meer schelen. Ook mooi.

De eerste zinnen zijn maar ter uitleg, Tja, ik heb het bericht even aangepast. Dus jij vindt de eerste zin mooier? Ik heb het nu andersom in mijn tekst staan, ik vond het logischer klinken, maar weet niet of het klopt. Op zich begrijp je uit de context wel wat er bedoeld wordt, maar ik vraag me af of het juist is.

En ineens intereseert zijn broertje hem niet meer.

Nee, ik bedoel niet dat ik de eerste zin mooier vind, maar stelde me voor dat zijn broertje Kees heette. Dus: Ineens interesseerde zijn broertje hem niet meer./Ineens kan zijn broertje hem niets meer schelen. Of: Ineens was hij zijn broertje vergeten.

Ik vind ze allebei vaag, en ik zou voor een van de zinnen van Tja gaan.

Ik snap niets van die zinnen, wie kan wie niets meer schelen. Het is dat je het eerst uitlegt. Sluit me aan bij Waus. xas

Er was zoiets spannends op de tv dat Bart de ruzie met zijn broertje helemaal vergat. Dat bedoelt ze.

Ineens kan zijn broertje Bart niets meer schelen. Ineens kan Bart zijn broertje niets meer schelen. Nee, je moet hem echt ombouwen. Iets als: Ineens kan het Bart niets meer schelen, wat zijn broertje wil of doet. Maar liever iets dat je zelf bedenkt..

De eerste is gewoon fout in dit geval. De tweede is ook niet echt helder. Dus ombouwen.

Oké, ik ga de zin veranderen. Zjors, waarom is de eerste fout?

Grammaticaal klopt die eerste zin niet.

Maar wát klopt er dan niet? Stel ik zeg: ineens kan mij de afwas niets meer schelen of ineens kan de afwas mij niets meer schelen, waarom is dan de eerste zin niet goed?

In de zin, 'Ineens kan Bart zijn broertje niets meer schelen.' kan zowel Bart als zijn broertje degene zijn die het iets kan schelen, ze hebben die eigenschap allebei. Daarom is de betekenis hier diffuus. In de zin, 'ineens kan mij de afwas niets meer schelen' is het duidelijk dat het mij niets meer kan schelen, want de afwas heeft niet de eigenschap om iets te kunnen schelen of niet. het probleem zit hem dan ook niet in de woordvolgorde, maar in de beperkingen van de werkwoordcombinatie 'kunnen schelen'. Ineens kan Bart zich niet meer druk maken over zijn broertje.'

Ah oké, dus eigenlijk kloppen beide zinnen niet omdat de betekenis diffuus is. Dank je, Simon!

Maar wát klopt er dan niet? Stel ik zeg: ineens kan mij de afwas niets meer schelen of ineens kan de afwas mij niets meer schelen, waarom is dan de eerste zin niet goed?

Wat er scheelt met je zinnen met Bart en zijn broertje is dat er geen onderscheid kan gemaakt worden tussen onderwerp en meewerkend voorwerp. 'Ineens kan mij de afwas niets meer schelen' : De afwas kan niets meer schelen voor mij. de afwas = onderwerp niets = bijwoordelijke bepaling, zegt iets meer over 'schelen' mij = meewerkend voorwerp Stel dat je Bart vervangt door een persoonlijk voornaamwoord, dan klopt het wel : Ineens kan zijn broertje hem niets meer schelen. (hem = Bart, meewerkend voorwerp) Vervang 'zijn broertje' door een persoonlijk voornaamwoord meewerked voorwerp) Ineens kan Bart hem niets meer schelen. = dan is de betekenis anders : het kleine broertje maalt niet meer om Bart. In de zinnen van de 'afwas' is 'mij' herkenbaar als meewerkend voorwerp, en dus is de plaats in de zin niet zo van belang. Voor alle duidelijkheid zou ik dus ook de zin wijzigen. In feite is de zin : 'Ineens kan zijn broertje Bart niets meer schelen' correct in de context die je hebt opgegeven.

Bovendien kan 'zijn broertje Bart' of 'Bart zijn broertje' hier in zijn totaal onderwerp zijn. Dan gaat het dus niet om dat het Bart niets kan schelen dat zijn broertje enz... Nee dan heb je het over 'zijn broertje Bart' (zijn broertje dat Bart heet) of over 'Bart zijn broertje" (het broertje van Bart). Maar je wilt dat Bart het onderwerp is. Onduidelijke zinnen dus.

Of... Ineens interesseert zijn broertje hem niets meer?

@Aricha:

En ineens intereseert zijn broertje hem niet meer.

;)