Geen afbeelding
Scarlet

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Alleen maar mannelijke personages

 9 September 2010 - 11:49
Toen ik gisteravond bezig was één van mijn verhalen uit te werken, drong plotseling tot me door dat de hp in dit verhaal een man is. Toen ik in mijn hoofd het lijstje met al mijn (vroegere) projecten langsliep, besefte ik ineens dat in bijna al mijn verhalen de hoofdrol vervuld wordt door een mannelijk personage. Zo heb ik o.a. een heel oud verhaaltje waarin slechts één vrouw voorkomt (aan wie ik slechts een regel aan wijdt), een kortverhaal waarin twee jongens de hoofdrollen vervullen en waar de moeder slechts zijdelings genoemd wordt, een fantasyverhaal waarin mijn tweede hp weliswaar een vrouw is, maar dat is plotgebonden en omdat zij het tegenwicht vormt voor mijn mannelijk hp en het verhaal waar ik gisteren mee bezig was, wat vanuit een man wordt verteld en waarin de vrouw weliswaar een belangrijke rol speelt (plotgebonden), maar zij is geen mens, dus eigenlijk tóch geen vrouw. Daar tegenover heb ik dan slechts een paar verhalen waarin de hoofdrol duidelijk is weggelegd voor een vrouw, in de meeste gevollen nog plotgebonden ook. Nou weet ik dat Tolkien moeite had met vrouwelijke personages omdat hij zelf een man is, maar een vrouw die moeite heeft zich in een vrouw te verplaatsen? Of is het dat toch niet, kan ik wél vrouwelijke personages schrijven, maar is het meer een persoonlijke voorkeur. Mijn favoriete personages in boeken zijn meestal mysterieze types (over het algemeen mannen) die op de een of andere manier beschadigd zijn. Misschien trek ik deze voorkeur voor personages van dit geslacht daarom ook wel door in mijn eigen verhalen. Daarentegen, hoe is het dan te verklaren dat ik vroeger al een voorkeur schijn te hebben gehad voor mannelijke hp's? Ik ben benieuwd of iemand hier een verklaring voor heeft en/of iemand dat in zijn/haar verhalen ook merkt.

Geen afbeelding
chrislaevers

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 September 2010 - 13:38
'De bot' van Gunther Grass is in deze discussie dan ook wel op plaats. Als man-schrijver waagt hij zich aan recepten. Ik heb ze zelfs eens willen uitproberen. Hij neemt een duidelijk standpunt in pro vrouw, en zelfs pro matriarchaal belang. Opmerkelijk voor een man. Schli zegt ook iets heel interessant : wat als je het geslacht van je HP's wijzigt of met elkaar ruilt. De wet zegt, en de ethiek promoveert gelijkheid tussen de geslachten maar in de praktijk en zelfs in een verhaal is dat niet zo eenvoudig. Want als mijn twee HP's van geslacht zouden veranderen, dan zou het verhaal niet meer kloppen. De ene (de man) staat hoger in rang dan de andere (de vrouw). Niet veel ingrediënten in de realiteit laten je toe om het geslacht van je HP's te 'kiezen'. Tenzij je natuurlijk de lezer net met deze polemiek wilt confronteren. Ik ben het ook met Thérèse eens dat een vrouw zich aan een man spiegelt, en een man zich aan een man. Stel dat een vrouwelijk HP revolteert en een eenzelvige positie inneemt waarbij ze gezag, autoriteit en een hele leefwereld aan de kant zet. Zet ze dan niet een mannenwereld aan de kant? En wanneer een mannelijk HP dit zou doen, muit hij, of ontketent een revolutie. Het element in Gunther's Grass 'De bot' vind ik ook ergens terug in de Alien films met Sigourney Weaver. (de vis en het monster en veel meer). Gisteren nog G.I. Jane gezien. Als vrouw was ik in de war en stelde me toch wel ernstige vragen. Was de boodschap nu dat er in extremis gelijke behandeling van de geslachten moet zijn, of is de onderliggende boodschap : 'ja, maar er zijn grenzen hoor?'? Ik maakte de bedenking dat ze er op den duur niet aantrekkelijk meer uitzag, en ja, betrapte me zelf op een vooroordeel. Alhoewel. Heel interessant topic.

10 September 2010 - 16:20
Ik heb geen idee waarom mensen soms meer een voorkeur hebben voor vrouwen en anderen voor mannen. Ik kan over allebei schrijven, op dit moment schrijf ik een verhaal vanuit allebei de geslachten in de ikvorm. Maar ik moet wel toegeven dat de meeste vrouwen in mijn verhalen wel behoorlijk meedoen aan alle actie en ik sommige mannen er juist bij vandaan houd, omdat je zo vaak leest dat mannen de oorlog ingaan, een revolutie leiden, enz. Wel een interessante discussie. Ik wist helemaal niet dat je een voorkeur kon hebben voor schrijven vanuit een bepaald geslacht en dat mannen in dit topic duidelijk favoriet zijn. :P

Geen afbeelding
Lauri

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 September 2010 - 22:24
Hoewel ik vrouwen over het algemeen boeiender vindt dan mannen heb ik laatst bewust gekozen om een verhaal te schrijven met een mannelijke HP. Ik schreef het verhaal in de ik-vorm en het leek me een uitdaging om mezelf in die man te verplaatsen. Als het ware om mijn eigen mannelijke kant te exploreren. Maar gaandeweg merkte ik dat hij steeds meer op mijn zoon begon te lijken. Heel grappig. Daarna heb een verhaal geschreven met vier vrouwen en één man in een bijrol. De man vormde het rustgevende element. Ik vindt het heel boeiend hoe zich zoiets ontwikkelt.

Geen afbeelding
chrislaevers

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 September 2010 - 23:13
Ik vind dat je als schrijfster gemakkelijker mannen kan 'bemoederen' dan de vrouwelijke HP's. Ik krijg soms medelijden met mijn mannelijke HP's. Zo heb ik uit puur medelijden mijn mannelijk HP een scheve schaats laten rijden omdat ik vond dat het niet normaal was dat hij zolang op zijn kin diende te kloppen ivm mijn vrouwelijk HP die er nog helemaal niet klaar voor was. De lezer zal wel ontgoocheld zijn, vrees ik.

11 September 2010 - 0:19
Het vergt een goede schrijver/schrijfster om van een krachtige vrouw geen man met een jurk te maken, en van een zorgzame man geen vrouw met een baard - kort gezegd. Het is moeilijk om geloofwaardige mannen en vrouwen te beschrijven die zich niet aan een ingesleten rolpatroon houden. Dat gaat natuurlijk nog veel verder: het vergt altijd meer moeite om iets te schrijven dat niet naadloos in de voorgebaande gedachten van de lezer schiet. Je kunt je afvragen wat zo'n fictief figuur, een personage, heeft om het tot het ene, dan wel het andere geslacht te laten behoren, in hoeverre zet je daarbij als schrijver in om een round character neer te zetten en hoeveel je als luie schrijver leent van de standaard rolpatronen. In een kort verhaal heb je het nog moeilijker, in een roman kun je je personages breed schilderen en hoef je minder snel op archetypes terug te vallen.

Geen afbeelding
chrislaevers

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2010 - 15:22
Ja, ik ben het er mee eens. Waar ligt de grens tussen een rolpatroonpersonage en een realistisch personage wat de geslachten betreft. En waar ligt de grens tussen een romantisch mannelijk HP en een mannelijk personage met een gezonde seksuele behoefte? In hoeverre ga je inspelen op de behoefte van de lezer? In Amerikaanse pseudohistorische romans van de jaren tachtig werd het omgekeerde gedaan : het mannelijk HP was zeer lustig. De nadruk werd gelegd op zijn viriliteit. Het vrouwelijk HP slikte dat min of meer. Zij werd alleen maar af en toe aangerand of verkracht. In een kort verhaal zie ik ook minder mogelijkheden, omdat het al heel moeilijk is om een personage te laten evolueren.

Geen afbeelding
Scarlet

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2010 - 16:34
Schrijf je niet gewoon over je eigen perfecte partner? Google es op Mary Sue ;) Het gaat dan wel over fanfiction, maar misschien toch leuk om te lezen. http://en.wikipedia.org/wiki/Mary_Sue
Interressant MichaM, ben ik even blij dat mijn personages niet helemaal perfect zijn. Toegegeven, één van mijn mannelijke HP's zou ik erg leuk vinden als hij echt zou bestaan, maar HP's uit andere verhalen zijn bij lange na niet mijn type; zo heb ik er een ontzettende klootzak bij zitten en zelfs een dictator.

Geen afbeelding
Scarlet

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2010 - 16:37
Ik vraag me af of een verhaal wezenlijk anders wordt (of niet geloofwaardig) als je op het einde het verhaal grammaticaal herschrijft en van alle mannen in het verhaal vrouwen maakt, of andersom. Tenzij er natuurlijk sprake is van echte fysieke beperkingen, bijvoorbeeld als je verhaal om een zwangerschap draait, of als het fysieke een doorslaggevende rol speelt. Om uit rolpatronen te stappen kun je ook een homosexuele hoofdpersoon nemen (hoe anders is dat? Nauwelijks anders) of een radicaal-feministe, of een SF verhaal schrijven over een ras met meer dan twee geslachten. Het is in ieder geval een interessante schrijfoefening.
Een gedachte om eens over na te denken, misschien leuk om eens te proberen. Die laatste optie vind ik erg leuk, die hou ik in mijn achterhoofd. Ga binnenkort maar eens van dat soort schrijfoefeningen doen, ben benieuwd hoe dat uitpakt.

Geen afbeelding
Scarlet

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2010 - 16:42
Maar ik moet wel toegeven dat de meeste vrouwen in mijn verhalen wel behoorlijk meedoen aan alle actie en ik sommige mannen er juist bij vandaan houd, omdat je zo vaak leest dat mannen de oorlog ingaan, een revolutie leiden, enz. Wel een interessante discussie. Ik wist helemaal niet dat je een voorkeur kon hebben voor schrijven vanuit een bepaald geslacht en dat mannen in dit topic duidelijk favoriet zijn. :P
Ja, dat doe ik ook. Het is leuk om een sterke vrouw als strijder te laten optreden, terwijl de man bibberent van angst in een hoekje in elkaar gedoken zit. Toch merk ik wel dat ik dit soort vrouwen dan "mannelijke eigenschappen" meegeef.

Geen afbeelding
Scarlet

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2010 - 17:07
Het kan dus gebeuren dat één van je vrouwelijke figuranten plots in je verhaal iets onvoorziens gaat doen... en op het einde of zelfs nog voor het einde, besef je plots dat je met een vrouwelijk HP zit opgescheept die je helemaal niet gepland had. Het hoeft zo helemaal niet te verlopen, natuurlijk.
Ik heb hier eens goed over nagedacht en gistermorgen drong een kronkel in het plot van één van mijn verhalen zich aan me op. Ik heb van één van de mannelijke figuranten in dit verhaal een vrouwelijk HP gemaakt (die met behulp van magie haar uiterlijk in dat van een man veranderd omdat vrouwen de opleiding die zij wil volgen niet mogen doen) en het personage uitgediept. Volgens mij heb ik nu eindelijk de aanvulling op het plot gevonden die het verhaal meer spanning geeft. Nu heb ik dus én meer evenwicht qua geslacht in het verhaal én een sterker plot omdat ik meer met dit personage kan. Toen ik gisteravond een stuk vanuit haar schreef, ging dit bijna vanzelf. Of het op de lange termijn ook daadwerkelijk gaat werken, moet nog blijken. Ik ben benieuwd.