Complexiteit

Hallo, 'Complexiteit, leuk jullie te ontmoeten.' Ongeveer een week geleden kreeg ik plots een inval, zo'n geniaal idee waarvan je de schoonheid inziet en helemaal van in vervoering raakt, 'dit is het,' je weet het zeker. Bepaalde ideeën uitzoeken, uitwerken, een roman schrijven! Vluchtig greep ik een stukje papier en een pen en begon ik haastig te kalken in een poging die gedachte te vangen, voordat ze kon ontsnappen, om te vervagen tot een vage herinnering of erger. Het is me gelukt, en dat was natuurlijk reden voor een feestje, een erg tof moment was het. :D En zo is het sinds die dag nog vaker gebeurt, ik heb verschillende momenten gehad dat ik snel pen en papier zocht om m'n gedachten op te schrijven. Ben ook al begonnen, heb nu iets meer dan 1000 woorden op papier staan, heb alleen vrijwel geen idee of het wat is, daarvoor ben ik nog te onervaren. Maar dat komt goed, ik heb wat boeken met tips enzo, waarvan ik al heel erg veel geleerd heb, heb veel gegoogled, ben begonnen met schrijvers als Nabokov, Kafka, Mulisch en Hesse te lezen. Heb nog nooit iets geschreven, behalve een keer een paper voor m'n studie, en alleen toen ik nog op de basisschool zat las ik boeken. En ja, sindskort dan. Het zal een hele klus worden, maar ik heb er wel vertrouwen in. Heel veel van de inhoud gaat afhangen van wat ik de komende jaren ga leren tijdens m'n (zelf)studie, maar het begin van het boek kan ik nu al aan beginnen, omdat ik mezelf min of meer als hoofdpersoon neem en dat alles al goed in m'n hoofd heb zitten. Zal kijken of ik een bijdrage kan leveren aan het forum, misschien op dit moment nog niet zoveel, maar daar kom ik wel achter. Ik betrap me er trouwens op dat ik de hele tijd in het 'nu' zit te schrijven. Dus hij doet dit, of zegt dat. Terwijl ik eigenlijk hij deed dat, of zei dat wil zeggen. Hopelijk leer ik dat snel af. :rolleyes: p.s. Moet je betaald lid zijn om in Romans te kunnen posten?