Fictie verhaal

Probeer het eens uit. Schrijf het eerste hoofdstuk vanuit de drie perspectieven die je noemt en kijk wat je het best bevalt.

Over het algemeen is schrijven in de derde persoon gemakkelijker. Maar een perspectief kiezen alleen omdat het gemakkelijker schrijft, lijkt me niet ideaal.

Het hangt ook af van hoe je de lezer alle personages wilt laten volgen. Je kunt natuurlijk minder laten zien van andere personages als je er eentje vanuit de ik het hele verhaal laat vertellen. Ik zou me zo kunnen voorstellen dat er details gaan komen in dit verhaal die je vanuit de ik moeilijk of niet kunt vertellen, maar die het verhaal wel rijker of spannender maken. Dan past een derde persoon beter.

Perspectief/verteller Degene door wiens ogen je de gebeurtenissen ziet, hij bepaalt wat je te zien krijgt. Vergelijk maar met een cameraman" hij bepaalt wat je ziet en hoe je het ziet. De verteller wordt gecreeerd door de auteur en bestaat alleen op papier. Je mag auteur en verteller dan ook niet aan elkaar gelijk stellen (ook niet als de verteller en ik-figuur is), hoe verleidelijk dat soms ook is. - auctoriale of alwetende verteller= een verteller die niet deelneemt aan de handeling, maar zich wel mengt om de gebeurtenissen, commentaar geeft, de lezer toespreekt, in de toekomst en in het verleden kan kijken. Hij kan dus het hele gebeuren overzien en beschrijft personages en gebeurtenissen van buitenaf. - ik- verteller= een ik-persoon vertelt wat er gebeurt. Je ziet alles door zijn of haar ogen, je komt de gedachten en gevoelens van de ik-persoon te weten, waardoor goed met haar of hem mee kunt voelen. - personale verteller= een hij- of zij-verteller. We zien de gebeurtenissen door de ogen van een personage, een 'verborgen' verteller met wie de lezer zich kan identificeren. neutrale verteller= een niet-merkbare verteller die nauwkeurig waarneemt en weergeeft, maar niet aan de handeling deelneemt en geen commentaar geeft. Het verhaal lijkt vanzelf verteld te worden. Bovenstaande staat op de literatuur website van 4-Havo van het Libanon Lyceum. Er zit een opdracht aan vast die wel eens van pas zou kunnen komen om een antwoord te vinden op jouw vraagje http://libanonlyceum.nl/Nederlands/page10/page10… -

Ik heb al drie belangrijke personages bedacht, waarvan er twee zijn waarvan het boek vanuit de ik- vorm geschreven zou kunnen worden; een vrouwelijke arts die twijfelt of dit wel goed is om te doen maar er toch mee doorgaat of degene op wie het experiment wordt uitgevoerd.

Alida, wat houdt je tegen om twee 'ikken' te gebruiken? Juist het totaal verschillend ervaren van de experimenten kan zo'n boek uiterst lezenswaardig maken!

Over het algemeen is schrijven in de derde persoon gemakkelijker. Maar een perspectief kiezen alleen omdat het gemakkelijker schrijft, lijkt me niet ideaal.

"Over het algemeen" is een contaminatie: een versmelting van twee verschillende woorden of uitdrukkingen met (vrijwel) dezelfde betekenis. De ingrediënten voor deze contaminatie zijn: "over het geheel (genomen)" en "in het algemeen" Maar dit terzijde. Waarom is schrijven in de derde persoon gemakkelijker?

Ik vind het niet makkelijker, in de derde persoon. :) 't Zal persoonlijk zijn. Maar soms kies ik er toch voor, omdat het beter is voor het verhaal. Een kinderverhaal bijvoorbeeld, staat meestal in de derde persoon omdat het voor kinderen nog lastig is om zich in te leven in een andere ik dan ik ben ik - wat ze dan net geleerd hebben, heel verwarrend. En hoe kom je daar achter wat het beste is? Inderdaad, even uitproberen. Hoewel het misschien onaantrekkelijk dubbelwerk lijkt, schrijven en dan nog eens schrijven, is het perspectief zo belangrijk voor het verhaal en voor je schrijfplezier, dat het beslist de moeite waard is. En idd, vanuit twee ikken, waarom niet. Probeer het, als het werkt, werkt het.

Het is gemakkelijker omdat je dan van perspectief kunt wisselen, en eventueel ook kunt uitzoomen en iets vertellen wat geen van de personages weet. In de eerste persoon kun je niet meer vertellen (tenzij tussen de regels) dan wat de hoofdpersoon weet. Maar persoonlijk schrijf ik ook liever in de eerste persoon, als het verhaal zich daartoe leent. Maar dus niet omdat het gemakkelijker is, en dat is waar de OP om vroeg. Ik heb ook eens een verhaal vanuit drie ikken geschreven. Was heel leuk om te doen, en dat verhaal is gepubliceerd dus ik neem aan dat het ook enigszins geslaagd is, maar het was wel heel moeilijk, want je moet er heel goed op letten dat alle personages een eigen stem hebben.

Heb eens het een en ander geprobeerd, in de ik- vorm is best moeilijk, het gaat namelijk over iemand die het begin van zijn leven opgesloten zit en dus alleen door boeken weet hoe de buitenwereld eruit ziet. En het is erg moeilijk om dan te beschrijven hoe hij denkt, en er missen dan dingen over de experimenten. Dus dan zou ik idd twee ikken kunnen doen, dat vind ik vaak wel heel mooi, maar bij dit verhaal.. Vanuit de derde persoon lijkt me dan op zich het beste, maar dan zit je met het probleem dat ik niet echt uitgebreid gedachten kan beschrijven, en dat is nou juist een van mijn sterke kanten. Pff.. moeilijk hoor;) Ik zou misschien ook vanuit de eerste persoon kunnen schrijven en tussen de hoofdstukken door iets vanuit de alwetende verteller (een gesprek van de artsen beschrijven bijvoorbeeld). Vanuit degene die het proefkonijn is zou het misschien wel het beste worden, hoewel het wel heel moeilijk is. Maar misschien moet ik de uitdaging gewoon aangaan.

Waarom zou je in de derde persoon geen gedachten kunnen beschrijven?

Ik bedoel meer gedachen zoals; "ik vraag me af waarom hij me zo verbaast aankeek..." enz. Ja, het zou ook wel kunnen met "hij vraagt zich af waarom Julia hem zo verbaasd aankeek..." bedoel je dat?

Inderdaad, wat in de eerste persoon kan, kan in principe ook in de derde persoon. Je zou ook kunnen zetten "..." dacht hij en dan kun je zijn gedachten gewoon letterlijk weergeven.

Ja, dat is zo! Misschien ga ik het zo wel doen. Maar ik vraag me dan altijd af of ik dan nadat ik heb geschreven "... dacht hij" ik soms heel even verder kan in de ik- vorm, want dat gaat bij mij altijd heel automatisch.

Maar ik vraag me dan altijd af of ik dan nadat ik heb geschreven "... dacht hij" ik soms heel even verder kan in de ik- vorm, want dat gaat bij mij altijd heel automatisch.

Kan volgens mij wel als je zijn gedachten verder beschrijft. Hee, dacht ik. Was dat niet mijn auto? Ik kijk de rijdende auto na, etc.

Je kan de gedachtes zo uitgebreid maken als je wilt, maar het worden daarmee geen gedachten van een ik-persoon. Natuurlijk krijgt de lezer hiermee wel een beeld van de belevingswereld van die persoon, maar het blijft (iets) afstandelijker dan de ik-vorm (maar ik vind het zelf een erg prettige vorm). Om bij het voorbeeld van Corstiaan te blijven, dan krijg je dus: Hee, dacht hij. Was dat niet zijn auto? Hij keek(!) de rijdende auto na, etc.

Bedankt allemaal! Ik heb besloten het vanuit twee "ikken" te schrijven. Maar ook bedankt voor de andere tips, daar kan ik voor da volgende keer ook wel weer wat mee :)

Schrijfze :)