Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

de naam van een onderbreking in het verhaal. een tussenstuk

22 maart 2010 - 15:33
Mijn boek bestaat uit zes delen. Zes delen omdat ieder deel vanuit een andere 'bril' beschreven wordt. Vanuit andere personen. Ieder deel gaat heeft een soort 'korte introductie' d.m.v. een kort gesprek met de hoofdpersoon en zijn psycholoog. dit kleine deeltje is ongeveer een half A5je lang. hoe heten dit soort tussenstukjes... of... hoe zou ik het kunnen noemen? tot nu toe denk ik alleen aan 'tussenstuk', maar dat vind ik ook zo plat. Iemand een sugge stie?

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2010 - 18:29
Daar dacht ik ook aan, maar ook of het wel een naam hoeft te hebben. Waar ga je die gebruiken dan? Als titel? Als ze allemaal hetzelfde karakter hebben, dat van een verslag van het gesprek tussen HP en psycholoog, dan kan je het wellicht ook op die manier 'verpakken': dus in de vorm van een verslag. Dan heeft het geen titel nodig, maar blijkt de aard wel uit de tekst zelf.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 maart 2010 - 8:59
Ben ik mee eens: een naam hoeft niet. Zet het verslag bovenaan een nieuwe rechterpagina en cursief of in een ander lettertype (bijvoorbeeld Courier, zodat het een beetje op een typemachineletter lijkt) en laat genoeg witruimte over tussen dat tekstje en de tekst van het boek/hoofdstuk. Dan is het volgens mij al duidelijk genoeg, dat het om een verslag gaat.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2010 - 15:50
ok. itermezzo... dat is toch uit de muziek? Ik noem het nu steeds 'gesprek met de psycholoog. Niets doen wekt misschien verwarring. op een 1 of andere manier is titelloos ook zo... titelloos. Hoe moet ik dat verwerken in de inhoudsopgave?

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2010 - 17:33
Als je het doet zoals Zjaan en Dahlman voorstellen, hoef je het stukje geen aparte titel te geven. Is je boek een verhaal, roman oid dan maak je doorgaans geen inhoudsopgave. Wil je de stukjes wel een naam geven; ik hanteer een soortgelijk idee voorafgaand aan ieder nieuw hoofdstuk en die noem ik simper Interlude, met het nummer van het hoofdstuk dat er op volgt.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2010 - 18:21
Misschien anders een (fictieve) datum waarop het gesprek plaatsvond? Dan onderscheidt het zich ook op die manier van de andere hoofdstukken.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2010 - 20:15
Wil je de stukjes wel een naam geven; ik hanteer een soortgelijk idee voorafgaand aan ieder nieuw hoofdstuk en die noem ik simper Interlude, met het nummer van het hoofdstuk dat er op volgt.
Interlude is Engels; het Nederlandse woord is 'interludium'.
itermezzo... dat is toch uit de muziek?
Nee hoor, ook uit de theaterwereld. Het betekent tussenspel, tussenbedrijf, of een gebeurtenis die een onderbreking vormt. Trouwens, bij interludium staat in het woordenboek (Koenen): 1 (muz) tussenspel; 2 (fig) intermezzo ;)

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2010 - 9:37
@Marlies: je hebt natuurlijk gelijk. Maar interlude en postlude worden in het Nederlandse taalgebied ook gebruikt, en prelude is wel een bestaand Nederlands woord. Zodoende vind ik het gebruik gerechtvaardigd. Maar dat is mijn mening uiteraard.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2010 - 14:58
ik zal er eens over nadenken. Een inhoudsopgave, zoals the lord of the rings heeft, gebruik ik wel. Omdat ik de lezer van te voren nieuwschierig wil maken over de verschillende personen. Wat zullen de zes personen denken? (6 delen, 6 personen). prikkelen. wordt intermezzo in boeken ook gebruikt?

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2010 - 19:01
Waarom niet? En anders ben jij de eerste. Als jij het nodig vind om de stukken een 'naam' geven, dan moet je dat gewoon doen. Als het een duidelijke functie heeft, dan lukt het vast ook wel om een uitgever te overtuigen (en anders heeft die misschien een beter voorstel). Niet te lang mee bezig zijn, komt vanzelf goed. Enne, nieuwsgierig schrijf je toch echt met een G.