Moeten Nederlandse boeken ook een premise hebben?

Grapjas, wat is er anders in een Nederlands boek dan de taal waarin het geschreven is? Uiteraard geldt dat voor alle boeken. Misschien dat je als lezer niet meteen de premisse ontdekt, dat kan. Misschien weten sommige schrijvers hun eigen premisse ook niet ;)

Precies. Laten we het omdraaien. Stel dat je uit een roman geen krachtige premisse zou kunnen afleiden. Het zou waarschijnlijk geeneens een boek zíjn ;)

Natuurlijk moeten ook Nederlandse boeken een premisse hebben. Misschien dat het erop focussen een meer anglosaksische eigenschap is, dat zou maar zo kunnen.

Kan je dan zo de permise opstellen (je moet dan de boeken gelezen hebben)? Permise Tommy Wieringa- Joe Speedboot: Fasinatie voor gezamelijke vriendin drijft vriendengroep uit elkaar. Permise Saskia Noort - De Eetclub: Verst(r)ikte vriendengroep drijft tot moord en overspel. Permise Heleen van Royen - Godin van de jacht: 'Verwekker onbekend' leid tot abortus

Ik heb de boeken niet gelezen, maar ja, dat kan. (Bijna) elke premisse die enigszins op de inhoud gebaseerd is, is goed, aangezien voor elke lezer het boek een andere stelling bewijst.

Als het goed is impliceert het verhaal de premisse al. Ook in het Nederlands. Zelfs al komt 'ie minder expliciet tot uiting dan in de Anglosaksische literaire traditie. De moraal van het verhaal, zeg maar. Daar zijn wij Hollanders ook best goed in. Beter dan in spellen. ;)

Ik vind de voorbeelden van harry potter en notes on a scandal niet echt een premisse. Het is gewoon een beknopte uitleg waar het over gaat, geen conclusie of een mening. Dat zijn trouwens de voorbeelden van de nederlandse boeken ook niet.

Volgens mij helpt de premisse om niet de draad te verliezen bij het schrijven, om consequent te blijven. Ik heb geprobeerd voor mijn eigen verhaal een premisse te formuleren, om duidelijk te hebben wát ik nu eigenlijk wil zeggen. Maar ik ben er nog niet helemaal uit, ik heb er meerdere :D Overigens hou ik het meest van boeken waar ik het gevoel heb dat de schrijver iets te zeggen heeft, maar dat het niet overduidelijk is wát, zodat er ruimte overblijft voor eigen interpretatie.

In de Engelstalige schrijfboeken die ik gelezen heb, wordt het woord 'premise' op verschillende manieren gebruikt. Bij Lajos Egri luidt een premisse zoiets als: grote liefde is sterker dan de dood (Romeo en Julia), ongebreidelde ambitie lijdt tot de ondergang (Macbeth) etc. Het boek van Egri is een klassieker; de eerste druk was in 1946. Je kiest een premisse en gaat hem in je verhaal 'bewijzen'. In een nieuwer boek (Truby, 2007) is een premisse niets anders dan de samenvatting van het verhaal in één zin.

O, vandaar.

Ik heb lang geleden dat boek van Egri gelezen en geprobeerd om zijn ideeën, bijvoorbeeld over de premisse, in gedachten te houden. Maar ik kan er niet veel mee. Het is een abstractie, je moet als het ware uit het verhaal stappen om er bij te kunnen. Een handig hulpmiddel voor de criticus, en misschien ook wel bij het herschrijven, maar niet - voor mij - bij het opzetten van een verhaal. Een premisse die niet meer is dan het verhaal in een notendop ligt mij beter. Je kunt hem bijvoorbeeld gebruiken om een verhaal op te bouwen volgens de sneeuwvlok-methode. Maar het liefste ga ik uit van een situatie. Neem bijvoorbeeld de situatie van Romeo en Julia. Een jongen en een meisje uit rivaliserende families worden verliefd op elkaar. Huppekee, je kunt meteen aan de slag. Het is belangrijk dat er conflict zit in de situatie. Hier: rivaliserende families. Wie zei dat ook alweer: de kat zat op de mat is geen verhaal. De kat zat op de mat van de hond - dat is een verhaal. Nou ja, een situatie voor een verhaal. Conflict is de kern van ieder verhaal - zo zie ik het.

Sneeuwvlokmethode, tantebetje, wat is dat? Dat een verhaal zich op een bepaalde manier uitkristalliseert? James V. Smith heeft het in zijn boek 'You can write a novel' over een 'nugget', een korte schets van 35 tot 40 woorden waar je verhaal over gaat. Dat kan dan helpen om tijdens het schrijven de richting ervan in de gaten te houden. Volgens mij ook zoiets als een premisse, gewoon een supersamenvatting. Maar dan moet het wel je methode zijn, om van tevoren al helemaal te weten waar het over gaat.

www.advancedfictionwriting.com/art/snowflake.php Op deze site legt Randy Ingmarson uit hoe hij een roman voorbereidt in 10 stappen, waarbij stap 10 de eerste versie van het boek is. Het komt er op neer dat hij begint met een samenvatting van het verhaal in 1 zin. Dit breidt hij dan in de volgende stappen steeds verder uit. Hij geeft ook aan, hoeveel tijd je voor iedere stap nodig hebt. Stap 9 is een gedetailleerde samenvatting van ongeveer 50 pagina's.

Tante Betje, vertel eens wat meer over die sneeuwvlok methode? Waar komt die vandaan? Ah, ik zie zojuist dat je het antwoord al eerder gegeven hebt, dank je wel!!!!!!!

Interessant sneeuwvlokje! Ik ga er eens mee aan de slag, denk ik. Ik hou wel van gestructureerd werken om het overzicht te houden, en dat is nu net waar ik op het moment vastloop in mijn verhaal. Bedankt voor de link. :)