Dood punt. Hoe kom je over?

Je hebt geen dood punt, maar nog niet eens een beginpunt, begrijp ik. Misschien kun je al je gedachten opschrijven, beramen en vanuit daar verder gaan werken. Mooi schrijven komt later wel. Desnoods leg je je ideeën nadat je ze opgeschreven hebt nog even aan de kant totodat je ze schrijftechnisch aankan. het voordeel hiervan is dat het verhaal opgeschreven is en je hoofd rustig wordt. xsg

Ik zou meer research doen en alle technische dingen noteren. Tijdens het nalezen merk je wel wat overbodig is.

Hoi Jeri, Ik heb precies hetzelfde probleem. Ik heb een super onderwerp, maar weet niet waar ik moet beginnen. Op dit moment begin ik nog niet met schrijven. Ik wacht tot het juiste moment. En dan heb ik het niet over maanden, maar eerder over weken. Soms is het de tijd of de rust die je jezelf moet gunnen. Waarom ik wacht is omdat ik niet wil beginnen om te beginnen. Het moet wel iets zijn waarvan ik later zeg: 'Yess!' en niet dat ik de helft van het manuscript weg moet gooien omdat het totaal niet boeiend is. Ik lees nu erg veel en kijk een hoop films, dat alles heeft mij eerder een hoop inspiratie gegeven. Doe je voordeel hiermee. Succes.

Zjors heeft mij ooit eens getipt om dan maximaal 300 woorden per dag te schrijven. Zo blijf je met je verhaal bezig zonder dat het een frustratei wordt. Bij mij hielp het.

Dood punt. Hoe kom je over? :rolleyes: Dit staat boven aan het topic. Wel, de oplossing is volgens mij vrij eenvoudig: Als het een sloot is: neem een aanloop en spring tot aan de overkant als het de vraag is hoe je over komt bij anderen, daar trek je je toch niets van aan? Bedoel je misschien hoe je over een dood punt komt: doorgaan, al is het onzin, die schrap je naderhand. Maar doorgaan met iets is beter dan dagen, wekenlang niets doen en denken dat je op dood spoor zit. Dan blijf je daar zitten.

Wat bij mij werkt, is stug doorschrijven. Dus niet meteen het verhaal redigeren en kloppend willen maken en stroomlijnen, maar gewoon doortikken. Dan bereik ik "vanzelf" een punt, een inzicht, waarmee ik verder kan.

Als ik op een dood punt kom en ik schrijf verder, dan wordt de rest van het verhaal niets. Ik ga liever een stuk terug, tot waar ik tevreden was, en begin dan overnieuw. Dat werkt bij mij beter. Maar ik heb dan ook geen vooropgezet, vaststaand verhaal, alleen de grote lijnen in mijn hoofd.

Tip: lees The artist's Way van Julia Cameron. Hartstikke goed boek! Gegarandeerd dat je gaat schrijven! Veel succes!

Stasje, ik heb dat boek, maar ik kan er niet doorheen komen. Pfff, allemaal zo bekende open deuren (doors to kikck in) intrappen en dat in het Engels. Ik heb er moeite mee. Al dat gedoe met God en de Heer. Sorry hoor, maar als rasechte afvallige kan ik daar niks mee, ik sla het over en wat houd ik dan over? Juist, doen wat ik denk dat ik moet doen. Mochten hier echte gelovigen zitten, doe geen moeite ik respecteer je mening, tot daar en niet verder.

Dat idee heb ik niet van het boek. Ik ben bij les 8, ik vind het stimulerend, en dat terwijl ik ook niet zo van "kerkse" dingen hou, wèl van spiritualiteit! Maar iedereen doet wat hij wil, dus ik ook.

Het is er ook in het Nederlands, alleen de titel is Engels.

Je zou ook eens kunnen proberen om op een willekeurig punt te starten, dus niet bij het begin, maar op een punt dat goed voelt voor je. Over een dood punt heen moeten, dat kom je in elk boek tegen, maar dat is net iets anders dan op pagina drie denken, ja, nee, dit is hem niet. Heel herkenbaar hoor, maar als je dan toch beslist dat verhaal wilt schrijven moet je een manier zoeken om het over een hele andere boeg te gooien. Alleen dan kan je vaart maken in het schrijven, en die vaart zal je helpen met de dode punten. Succes!

Ik heb vaak hetzelfde probleem en ik begin dan nooit opnieuw bij een stuk waar ik me wel goed bij voelde. Je hebt niet voor niets het idee in je hoofd? Daar moet je iets mee doen. Mij helpt het soms om het tegen iemand te vertellen die dicht bij je staat en op de hoogte is van je boek/schrijfsel. Je zult zien dat tijdens het vertellen, het ineens klopt. Doet het dan niet, schrijf dan eerst wat kernwoorden op waar je iets mee wil, en maak er later een verhaal van. Misschien past het niet op die plaats in je boek, maar komt het verderop wel aan de orde?
Hopelijk kun je daar iets mee? Succes!

Ik heb daar een beetje een aparte oplossing voor. Wanneer ik echt vast zit zet ik mijn koptelefoon op mijn oren. Dan zet ik luide muziek op die ik heel graag hoor en ga wandelen. Echt kilometers ver en liefst in een mooi bos. Dan overloop ik in gedachten mijn verhaal en dan komen bij mij de ideeën echt zo weer naar boven gesprongen. Nu zit ik hier met mijn pikkel omhoog en mag ik minstens zes weken niet wandelen. Dus duimen jullie allemaal wat mee dat ik niet vast kom te zitten? groetjes Rhune

Ik sluit me aan bij Ceridwen.
Wat ik soms doe is beginnen met alle scenes noteren die ik vooraf denk te gaan gebruiken. Dit kan je doen als je ongeveer weet waar je verhaal heen gaat. Je kan dan ook beginnen bij het einde, of halverwege, wat jij wilt.
Wat mij soms overkomt is dat ik ergens halverwege aan het schrijven ben en ik dingen ontdek die ik weer op andere plaatsen kan gebruiken.
Bij mij werkt het in ieder geval.

Succes

Sinds de kerstvakantie heb ik niet geschreven aan mijn verhaal omdat ik niet meer wist hoe ik verder zou gaan. Een dood punt dus. Ik wist dat ik een sprong in de tijd ging maken en zou uitkomen bij het gedeelte van mijn verhaal dat ik al langer geleden heb bedacht. Maar ik kon de aansluiting maar niet vinden. Vandaag mezelf streng toegesproken en om 8 uur achter mijn macje gaan zitten. Staren eerst, net als gistermorgen.

En opeens ben ik iets heel anders gaan opschrijven dan ik zo moeizaam had bedacht. En dat hielp dus echt: in plaats van een gekunstelde overgang heb ik de eerste scenes van het verhaal hier in een iets andere vorm terug laten komen. En dat werkte als een trein. Hoppa. zomaar 1600 woorden geschreven en nu ben ik dus weer op gang.

Ik merk dus nu dat teveel vasthouden aan een stramien bij mij eerder tegenwerkt dan helpt. Dan zet ik mezelf klem. Ik kom nu wel weer uit bij de verhaallijn, maar ik heb creatieve omwegen nodig en moet me niet teveel vastleggen. Dus vrij zijn in mijn denken helpt!

Ik denk dat iedere schrijver dat wel herkent.

Wat bij mij helpt is dat je heel goed moet weten waar je naar toe wil. Welk punt je wanneer wil berijken. Voor mezelf heb ik eens een tijdlijn opgesteld waar alles dat verband houd met de tijd in komt te staan. Gebeurtenissen, aankomsten, plotwissels, belangrijke geboortes... you name it.

daarnaast heb ik een schriftje waarin ik ieder hoofdstuk in het kort uitleg. Handig om dingen terug te vinden én om overzicht te houden over de rode draad.

Wat ik op het eerste zicht denk bij jou uitleg is dat je wel een idee hebt, maar er geen idee van hebt hoe je bij het eindpunt moet komen. Wel, laat dat eindpunt nog eventjes raad ik aan. een verhaal groeit toch altijd, en soms in andere bochten als je verwacht had. Zet je eens neer, schrijf het plot eens op en kijk waar je naar toe wil. een verhaal gaat van a tot z. als je a hebt moet je eerst b hebben voor je naar c kan gaan. vergeet alles dat buiten bereik ligt. hou het in je achterhoofd, maar maak je daar nog niet te druk om. Die dingen komen vanzelf, vroeg of laat.

Het is vaak zo dat ik zo'n dood punt te groot maak door het teveel en te lang vruchteloos te analyseren. Tegenwoordig werkt het voor mij het beste om ofwel het verhaal helemaal met rust te laten totdat er zich vanzelf weer inspiratie aandient, ofwel om juist stug door te schrijven, totdat ik de smaak weer te pakken krijg. Want vergeet niet: creatie is in veel gevallen 10% inspiratie en 90% transpiratie... en als je in zo'n bui iets opschrijft dat later niet goed genoeg blijkt, kun je altijd nog schrappen.

Bedoel met "dood punt" nou een soort writer's block? Dat je wel een verhaal in je hoofd heb, maar niet weet hoe je dit op papier moet zetten? Of weet je gewoon helemaal niet hoe het nu verder moet met de ontwikkeling van je verhaal? Ik zeg, ga gewoon verder waarvan jij denkt dat het leuk is. Wordt het technisch, dan wordt het nou eenmaal technisch. Misschien dat je na een hoofdstuk technisch weer de "normale weg" kan inslaan? Of anders kan je helemaal je verhaal omgooien, ik heb het zelf meerdere keren gedaan en het is verfrissend wat voor mogelijkheden je dan tot je beschikking krijg :). Gaandeweg zal het verhaal zichzelf ontwikkelen naarmate je meer op (digitale) papier zet.